Ο
ΝΙΚΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ ΝΙΚΗΣΕ!
ΝΑ
ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Μετά από 31 μέρες απεργίας πείνας, ο πολιτικός
κρατούμενος Νίκος Ρωμανός κέρδισε. Η κυβέρνηση που επί ένα μήνα παρουσιαζόταν
ως σκληρή και αδιαπραγμάτευτη –όπως
κάνει απέναντι σε όλους τους αγώνες, ενώ μπροστά στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές
μετατρέπεται σε «σκυλάκι του καναπέ»- αναγκάστηκε υπό το βάρος του αγώνα του
Ρωμανού αλλά και της σημαντικής αλληλεγγύης που έχαιρε αυτός ο αγώνας να δώσει
υπό όρους το δικαίωμα για εκπαιδευτικές άδεις στο Ν. Ρωμανό και στους υπόλοιπους
κρατούμενους.
Η
αταλάντευτη στάση και η αυτοθυσία του Νίκου Ρωμανού πρέπει να αποτελέσουν
παράδειγμα για τη νεολαία και το φοιτητικό κίνημα στην σκληρή μάχη που έχει
μπροστά της, όχι μόνο με την ασθμαίνουσα συγκυβέρνηση, αλλά και με την διάλυση
της δημόσιας δωρεάν παιδείας και την κρίση/κατάρρευση του ελληνικού
καπιταλισμού που απειλεί να μετατρέψει τη γενιά μας στη χαμένη γενιά της
κρίσης.
Ωστόσο, αν η αποφασιστικότητα και η
μαχητικότητα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας είναι αναγκαία προϋπόθεση για
τη νίκη –το μισό «κλειδί» της επιτυχίας- δεν είναι από μόνα τους αρκετά.
Το άλλο μισό «κλειδί» είναι στην πολιτική που
αυτοί οι αγώνες πρέπει να έχουν, στα αιτήματα, τις μορφές πάλης και αυτοοργάνωσης,
το σχέδιο δράσης, τις συμμαχίες με την υπόλοιπη κοινωνία.
Να φύγει ΤΩΡΑ η χουντική συγκυβέρνηση!
Η μνημονιακή συγκυβέρνηση
ΝΔ–ΠΑΣΟΚ
κατέρρευσε μπροστά στα αδιέξοδα της πολιτικής της, στην πλήρη χρεοκοπία της
πολιτικής του success story, στο ναυάγιο των ασυνάρτητων κραυγών της περί
«πολιτικής σταθερότητας», στην οργή και στους αγώνες των εργατικών και λαϊκών
μαζών. Το «κόλπο» της επίσπευσης της εκλογής Προέδρου είναι η τελευταία της
πράξη εξαπάτησης του ελληνικού λαού και εκβιασμού των προθύμων βουλευτών για τη
συγκέντρωση των «180», που θα παρέτεινε την παραμονή τους στην εξουσία για
ενάμιση χρόνο ακόμη.
Θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία, για να συνεχίσουν το
καταστροφικό τους έργο, παίρνοντας και άλλα βάρβαρα μέτρα, τα οποία έχουν ήδη
συναποφασίσει μαζί με την τρόικα, τους τραπεζίτες και τους «δανειστές» της Ε.Ε.
και του ΔΝΤ. Η δήθεν διαπραγμάτευση που
υποτίθεται ότι έκαναν αφορούσε όχι το νέο μνημόνιο –αυτό το υπέγραψαν και με τα δυο χέρια– αλλά
την παρουσίαση/ψήφιση και εφαρμογή του μετά την εκλογή Προέδρου.
Ο πολιτικός χρόνος της λαομίσητης συμμορίας
Σαμαρά-Βενιζέλου έχει τελειώσει. Χρειάζεται εκγρήγορση ώστε οι μεθοδεύσεις, οι
απειλές και οι εκβιασμοί που θα επιστρατεύσουν για να εκλέξουν πρόεδρο της
δημοκρατίας ώστε να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία να πέσουν στο κενό,
και αυτοί να καταλήξουν στο μόνο μέρος που τους αξίζει, στον σκουπιδοτενεκέ της
ιστορίας.
Όσο κι αν το διαφαινόμενο τέλος της χουντικής
συγκυβέρνησης δικαίως χαροποιεί όλους όσους αυτά τα χρόνια βασανιστήκαμε από
τις κανιβαλικές πολιτικές της, τα προβλήματά μας δεν τελειώνουν εδώ. Κάθε άλλο,
οι αποφασιστικοί γύροι της αναμέτρησης
είναι μπροστά μας.
Η
λύση στα τεράστια προβλήματα που βασανίζουν την ελληνική κοινωνία – και ένα από
αυτά είναι και η κατάρρευση-διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας- δεν θα έρθει
ανώδυνα μέσα από μια κυβερνητική εναλλαγή, αλλά μέσα από σκληρούς κι
ανυποχώρητους αγώνες, βασισμένους σε ένα πρόγραμμα σωτηρίας της νεολαίας και
των εργαζομένων, ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει την διαγραφή του χρέους, την
έξοδο από Ευρώ και ΕΕ, την πάλη για μια κυβέρνηση των εργαζομένων στηριγμένη
πάνω σε μορφές αυτοοργάνωσης και όχι στους αστικούς θεσμούς και το κοινοβούλιο.
Η δικαίωση του Νίκου Ρωμανού και η ταυτόχρονη
ήττα της κυβέρνησης σε αυτό το ζήτημα πρέπει να αποτελέσει το τελευταίο
επεισόδιο αυτής της διετίας, αλλά και την αρχή μιας περιόδου ανόδου των αγώνων
του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος.
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ