Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η 3η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ – Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ!


ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΞΗΛΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ!

   Ο ξεπεσμός και τα ανυπόστατα ψέματα της -παλαιομνημονιακής πλέον- κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχουν σταματημό. Τα «success story», η έξοδος  στις αγορές και η εποχή του τέλους των μνημονίων είναι ένα χιλιοειπωμένο παραμύθι που μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει. Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται σε άθλια κατάσταση με τα χρέη από τα κόκκινα δάνεια να ξεπερνούν τα 110 δις. Ήδη έχει υπολογιστεί ότι τα δημόσια έσοδα του 2018 θα είναι μειωμένα κατά 2 δις ευρώ σε σχέση με πέρυσι. Αυτό οφείλεται κυρίως στην αδυναμία μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας να ανταπεξέλθει στην εξωφρενική φορολογία. Για την κάλυψη αυτής της διαφοράς θα ενεργοποιηθεί ο λεγόμενος «κόφτης», δηλαδή θα υπάρξουν νέες περικοπές στα ήδη διαλυμένα συστήματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης, και φυσικά νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα.  
  Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έρχεται και η 3η αξιολόγηση, να σαρώσει ότι απέμεινε όρθιο. Ο Τσίπρας, στην προσπάθεια του να αποδείξει στους Ευρωπαίους δανειστές ότι είναι ένα (αξιό)πιστό σκυλί, ασκεί πιέσεις έτσι ώστε να υλοποιηθούν τα αναγκαία προαπαιτούμενα εγκαίρως (μέχρι τον Νοέμβριο). Τα προαπαιτούμενα αυτά περιλαμβάνουν:
1)    Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, της τάξεως των 6 δις(!). Αυτό το ποσό αποτελεί ένα άπιαστο όνειρο. Μόνο η Εγνατία οδός (η μεγαλύτερη αναπτυξιακή υποδομή της Ελλάδας) ξεπουλήθηκε για 50 εκατομμύρια (περίπου τόσα είναι και τα έσοδα της σε ένα χρόνο). Με ποιον τρόπο ακριβώς θα καταφέρουν να μαζέψουν 6 δις ευρώ.; Φυσικά ακόμη κι αν καταφέρουν να μαζέψουν ένα μέρος αυτού του ποσού (ξεπουλώντας προφανώς και την τελευταία πέτρα που ανήκει στο δημόσιο), η κατάσταση για τους φτωχούς και τους εργαζόμενους δεν θα αλλάξει σε καμία περίπτωση προς το καλύτερο, καθώς τα χρήματα από αυτές οι «συμφέρουσες ιδιωτικοποιήσεις» θα χρησιμοποιηθούν (όπως και στο παρελθόν) για την αποπληρωμή του χρέους.
2)    Πώληση των κόκκινων δανείων σε ξένα «funds». Σε μια απέλπιδα προσπάθεια για «μπάλωμα των τρυπών» - που έχουν δημιουργηθεί από τα κόκκινα δάνεια- οι τράπεζες θα πωλούν τα δάνεια αυτά σε τοκογλυφικές εταιρίες. Όσοι λοιπόν έχουν δάνειο το οποίο δεν μπορούν να αποπληρώσουν, πλέον θα χρωστάνε τα ίδια χρήματα σε αυτές τις εταιρίες, με τη διαφορά ότι οι συγκεκριμένες θα μπορούν με τη βούλα του νόμου να εκβιάζουν, ακόμα και για λίγες εκατοντάδες ευρώ, ανθρώπους που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια τους. Με την απειλή ‘’ή πληρώνεις ή μένεις σε χαρτόκουτο στο πεζοδρόμιο’’ θα μπορούν ουσιαστικά να κλέβουν σπίτια και μαγαζιά (κυρίως μικροεπιχειρήσεις). Χαρακτηριστικό είναι και το πρόσφατο παράδειγμα στην Κρήτη όπου αμερικανικό found πήγε να κατασχέσει μαγαζί το οποίο και σχεδόν γκρέμισαν με τη συνοδεία των ΜΑΤ. Επίσης αυτές τις μέρες η Eurobank πούλησε ένα μεγάλο πακέτο κόκκινων δανείων, αξίας 1,5 δις, στο ευρωπαϊκό fund Intrum,  με την εξευτελιστική αναλογία των 0,03 λεπτών για κάθε ευρώ δανείου.
3)    Λήψη νέων μέτρων της τάξεως των 1,8 δις ευρώ και πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% ! Σε αυτή την πρόταση κρύβεται ένα νέο «μίνι» μνημόνιο. Τα μέτρα που πρέπει να παρθούν θα φτωχοποιήσουν αναπόφευκτα κι άλλο την ελληνική κοινωνία. Αφορούν κυρίως την εφαρμογή του μειωμένου αφορολογήτου (ψηφίστηκε στο πολυνομοσχέδιο του Μαΐου), το πετσόκομμα των συντάξεων, νέες απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο, καθώς και κατάργηση πολλών επιδομάτων. Παράλληλα οι απίστευτες απαιτήσεις για πλεονάσματα 3,5% , πρακτικά σημαίνουν νέες μειώσεις στην χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, της υγείας και των υπόλοιπων υπηρεσιών κοινωνικών παροχών. Αυτό ειδικά για τα πανεπιστήμια (η υποχρηματοδότηση έχει φτάσει το -80% σε σχέση με το 2009) θα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος (ήδη πολλά πανεπιστήμια δηλώνουν ότι η χρηματοδότηση δεν επαρκεί και ότι σύντομα δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν). Δεν πρόκειται άλλωστε για κάτι περίεργο. Σε μια αποικία χρέους, που φυτοζωεί για να πληρώνει χρέη, δεν χωράει ούτε η δωρεάν εκπαίδευση ούτε η δωρεάν υγεία!
4)    Διάλυση εργασιακών σχέσεων, κατάργηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και κατάργηση του δικαιώματος στην απεργίας. Ήδη βρισκόμαστε στην εποχή των ευέλικτων σχέσεων εργασίας. Το πιο ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι στις νέες προσλήψεις που έγιναν το πρώτο επτάμηνο του 2017, το 60% αυτών ήταν ευέλικτες μορφές απασχόλησης (περίπου 48% η μερική απασχόληση και περίπου 14% η εκ περιτροπής εργασία), και ο μέσος μισθός δεν φτάνει ούτε τα 400 ευρώ! Πάνω σε αυτή την κατάσταση θέλουν να επιβάλλουν νέες, ακόμη σκληρότερες, συνθήκες και όρους εργασίας, νέους χαμηλότερους μισθούς, και φυσικά για να μπορέσουν να συνεχίσουν την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων θέλουν να ξεφορτωθούν και κάθε είδους πιθανή αντίσταση. Αυτός είναι ο λόγος της λυσαλαίας επίθεσης που θέλουν να εξαπολύσουν ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, με βασικό άξονα την κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία.

Τα «success story» έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Το χρέος, αντι να μειώνεται, αυξάνεται. Η οικονομία καταβαραθρώνεται διαρκώς και οι επενδύσεις στην πραγματική οικονομία είναι ανύπαρκτες. Η 3η αξιολόγηση -που δεν θα είναι και η τελευταία- και ο ατελείωτος κατάλογος των προαπαιτούμενων που επιβάλλει η Ε.Ε, είναι μια επιβεβαίωση ότι οι μνημονιακές πολιτικές αποτελούν ένα αδιέξοδο, που το μόνο που καταφέρνει είναι να ρίξει στις πλάτες των εργαζομένων την οικονομική κρίση.
Για να καταφέρει η ευρωπαϊκή αστική τάξη και τα επιτελεία της, να περάσουν όλα αυτά τα βάρβαρα μέτρα, πρέπει να προβούν σε μια αντιδημοκρατική αναδίπλωση, που δεν θα αφήνει χώρο ούτε για «ψιθύρους αμφισβήτησης» των πολιτικών τους! Εξ’ ου και η τεράστια επίθεση που εξαπολύουν στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, αλλά και στους ίδιους τους αγωνιστές.
Πρόσφατο παράδειγμα του χυδαίου προσώπου της Ε.Ε. είναι και αυτό της Καταλονίας. Η κυβέρνηση Ραχόι διέταξε την ισπανική αστυνομία να σταματήσει δια ακραίας βίας το προγραμματισμένο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Αν αυτό δεν έγινε με εντολή της Ε.Ε. (πράγμα αμφίβολο), έγινε σίγουρα με την ανοχή της, κάτι που αποδεικνύει ότι μπροστά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους (η αποχώρηση της Καταλονίας θα δημιουργούσε ιδιαίτερους οικονομικούς και πολιτικούς τριγμούς), το δημοκρατικό δικαίωμα ενός λαού να αποφασίζει για το μέλλον του, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Πρόκειται βέβαια για την ίδια «Ευρώπη της Δημοκρατίας», που (με την αγαστή συνεργασία του Τσίπρα) μετέτρεψε το ΟΧΙ του ελληνικού λαού σε ΝΑΙ εν μια νυκτί.

Κάτω τα μνημόνια της φτώχειας και της βίας – Να τους στείλουμε στον αγύριστο!
Κανείς μας δεν πρέπει να αυταπατάται! Τα μνημόνια έχουν έρθει για να μείνουν, εκτός αν τα ξεφορτωθούμε εμείς οι ίδιοι μέσα από τους αγώνες μας!  Μέσα από τους συλλόγους μας και την αυτοοργάνωση μας, να χτίσουμε παντού εστίες αντίστασης, και να παλέψουμε μαζί με τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τους φτωχούς ενάντια στο έκτρωμα που λέγεται μνημόνια και μέσα από αυτή την πάλη να βάλουμε τα θεμέλια για μια διαφορετική κοινωνία, χωρίς ανισότητες και βία, βασισμένη στις δικές μας ανάγκες.

  •  ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΜΑΣ
  • ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
  •  ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΕ ΚΑΙ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
  • ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ