Αθήνα: Καταγγελία για τους τραμπουκισμούς και τις απειλές της ΚΝΕ στην γενική συνέλευση των Νέων Εστιών του ΕΜΠ

Καταγγέλλουμε τους τραμπουκισμούς της ΚΝΕ απέναντι σε αγωνιστές της ΣΣΠ στην γενική συνέλευση των εστιακών φοιτητών στις Νέες Εστίες του ΕΜΠ που πραγματοποιήθηκε στις 12/05. Σε μια κρίσιμη περίοδο για τη νεολαία και τους εργαζόμενους, η ΚΝΕ διαλέγει για ακόμα μια φορά να επιτεθεί σε δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος.

Κατά την διάρκεια της αντιπαράθεσης σχετικά με το αν το ΠΑΜΕ συμμετέχει στην διορισμένη, από τα αστικά δικαστήρια και το κράτος, προσωρινή διοίκηση της ΓΣΕΕ, τα μέλη της ΚΝΕ/ΜΑΣ, εκτόξευσαν απειλές και ύβρεις σε αγωνιστές της ΣΣΠ, φτάνοντας στο σημείο να απλώσουν χέρι σε έναν από αυτούς. Ορισμένα από αυτά που ακούστηκαν από τους “αγωνιστές” της ΚΝΕ: “Θα σε γαμ...”, ‘’Είστε εργοδοτικοί”, “Είστε ασφαλίτες”, “Είστε τσουτσέκια του ΣΥΡΙΖΑ”,  “Αν συνεχίσεις να μιλάς, θα βγεις με τις κλωτσιές” κ.α.

Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: Οι τραμπουκισμοί και οι απειλές δεν θα περάσουν! Όποιο χέρι απλώνεται σε αγωνιστή θα κόβεται από τη ρίζα!

Όλα αυτά δεν είναι πρωτόγνωρα γεγονότα, αλλά άλλη μια απόδειξη του καθεστωτικού ρόλου και του χαρακτήρα της ΚΝΕ. Παρά τις αριστερές και ταξικές της κορώνες, αποτελεί δύναμη που επιδιώκει τον ακρωτηριασμό του φοιτητικού κινήματος και την καταστολή κάθε αγωνιστικής δύναμης και κινητοποίησης.

Η ΚΝΕ και το ΚΚΕ έχουν μια στρεβλή και λανθασμένη άποψη για το τι είναι οι αγώνες και το φοιτητικό και εργατικό κίνημα. Θεωρούν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και πως αποτελούν το φοιτητικό και εργατικό κίνημα και πως μόνο αυτοί αγωνίζονται. Έτσι οι υπόλοιπες αγωνιζόμενες δυνάμεις εξισώνονται με τους εργοδότες, το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του και είναι “ρουφιάνοι”, “Συριζαίοι” και “εργοδοτικοί”, και άρα πρέπει να αντιμετωπιστούν με λασπολογίες, ύβρεις, τραμπουκισμούς και βία. Αυτά προέρχονται από την βαριά κληρονομιά του σταλινισμού πάνω στο εργατικό κίνημα η οποία έχει φέρει αμέτρητες ήττες, προδοσίες, διώξεις ακόμα και φυσική εξόντωση αγωνιστών.

Οι ενέργειες και οι πρακτικές αυτές πρέπει να απομονωθούν από το φοιτητικό και εργατικό κίνημα. Οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να λειτουργούν με βάση τις αρχές της εργατικής δημοκρατίας, με πολιτικές απόψεις και θέσεις, με σεβασμό, διάλογο και κριτική των απόψεων και όχι με τη βία και τους τραμπουκισμούς. Για να προχωρήσει μπροστά το φοιτητικό κίνημα πρέπει να ανασυγκροτηθεί μέσα από νέους αγώνες χρησιμοποιώντας τις πιο αγωνιστικές του παραδόσεις.

Τέλος, αξιοθρήνητη ήταν και η στάση των ΕΑΑΚ, όπου αντί να υπερασπιστούν το δικαίωμα μας να εκφραζόμαστε ελεύθερα, τήρησαν σιγή ιχθύος. Ωστόσο, δεν μας κάνει εντύπωση, καθώς είναι μία συνέχεια της πολιτικής που ακολουθούν αρκετά κομμάτια των ΕΑΑΚ το τελευταίο διάστημα.