ΜΠΑΡΑΖ ΔΙΩΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΫΣΤΕΡΙΑΣ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ
Η
νεοφιλελεύθερη-δολοφονική κυβέρνηση Μητσοτάκη, με δηλώσεις και μέτρα που
θυμίζουν την 7ετία της Χούντας, προετοιμάζει μία ακόμη μεγαλύτερη
αντιδημοκρατική αναδίπλωση με κύριο στόχο τη νεολαία. Ως πρόσχημα
χρησιμοποιείται η πάταξη της «ανομίας» στα πανεπιστήμια και η σχολική βία. Σε
αυτό τον σκοπό «γαβγίζουν» και τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. Έχουν εξαπολύσει ένα
μπαράζ τρομoϋστερίας, συκοφαντίας, παραχάραξης της πραγματικότητας, για να
αποκρύψουν τον πραγματικό λόγο της επίθεσης: το τσάκισμα του φοιτητικού, νεολαιίστικου
και εργατικού κινήματος. Προβοκάτσιες – με πρωταγωνιστές τους πραιτοριανούς του Χρυσοχοΐδη– ονομάζονται «τρομοκρατικές
ενέργειες» των φοιτητών, οι πολιτικές ομάδες χαρακτηρίζονται παρακρατικές, τα
πολιτιστικά-πολιτικά στέκια χαρακτηρίζονται άντρα ανομίας-γιάφκες, η
καθημερινότητα στα ΑΕΙ παρουσιάζεται ως εμπόλεμη ζώνη κ.ά. Τα μέτρα που ανακοίνωσε η υπουργός
Παιδείας Ζαχαράκη δεν αποτελούν μόνο συνέχεια της προηγούμενης κατάστασης
(εισβολή της αστυνομίας στα ιδρύματα, εκκενώσεις καταλήψεων, πειθαρχικά), αλλά και
μια τομή. Αλλάζει και αναμορφώνεται συνολικά το πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ.
Πέρα από τα σώματα ασφαλείας, επιστρατεύεται ένα συνολικό αντιδραστικό
οπλοστάσιο: αστικά δικαστήρια, ξεπουλημένες διοικήσεις (Συμβούλια Διοίκησης των
ΑΕΙ), νέοι αντιδραστικοί ποινικοί κώδικες, καταπάτηση του Συντάγματος. Το
δικαίωμα στη διαμαρτυρία, οι αγώνες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των
πανεπιστημίων και την κυβέρνηση θα χαρακτηρίζονται εκ των προτέρων ιδιώνυμο
αδίκημα. Η νεολαία μετατρέπεται σε ένα ειδικό είδος εγκληματία, που πρέπει να
καταδικάζεται γρήγορα, σκληρά, με μηδενική ανοχή.
Όλα αυτά την
ίδια στιγμή που οι εγκληματίες της κυβέρνησης μένουν ατιμώρητοι. Σκάνδαλα
αποκρύπτονται, το έγκλημα των Τεμπών «μπαζώνεται», η συμμετοχή της κυβέρνησης
στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη αποσιωπάται, βρωμερά πρόσωπα κάθε είδους –φίλοι
της κυβέρνησης– κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Πιο
συγκεκριμένα επιδιώκουν να ψηφίσουν: α) Φαστ τρακ πειθαρχικές
διώξεις με βαριές ποινές στους φοιτητές. β) Αντισυνταγματική αναστολή
της φοιτητικής ιδιότητας για 24 μήνες σε περιπτώσεις ποινικής δίωξης για «πράξεις
βίας κατά μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας», και οριστική διαγραφή σε
περίπτωση αμετάκλητης καταδίκης – θεωρείσαι ένοχος και τιμωρείσαι εκ των
προτέρων, χωρίς καν να καταδικαστείς. γ) Κυρώσεις σε μέλη ΔΕΠ και
προσωπικό του πανεπιστημίου που δεν λειτουργούν ως καταδότες.[1]
δ) Ελεγχόμενη είσοδος στα πανεπιστήμια με τη χρήση αποκλειστικά της
ακαδημαϊκής ταυτότητας. ε) Αυστηροποίηση του Ποινικού Κώδικα για την
πανεπιστημιακή βία, με ταχείες διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης, εκδίκαση κατά
απόλυτη προτεραιότητα. στ) Πρόστιμο όποτε οι πανεπιστημιακές αρχές
κρίνουν ότι υπήρξε φθορά ή καταστροφή πανεπιστημιακής περιουσίας
(αφισοκολλήσεις, συνθήματα, καταλήψεις κ.λπ.), με στόχο την οικονομική εξόντωση
των δυνάμεων που δραστηριόποιούνται πολιτικά-συνδικαλιστικά στο φοιτητικό κίνημα.
Τα σχολεία
μετατρέπονται σε φυλακές: υποχρεωτική «κοινωνική εργασία» στον χώρο του
σχολείου αντί της αποβολής, δημιουργία σχολείων δεύτερης κατηγορίας
αποκλειστικά για τους «παραβατικούς» μαθητές. Ενίσχυση του ρόλου των συμβούλων
εκπαίδευσης, οι οποίοι θα επιβλέπουν τους καθηγητές για το αν τηρούν κατά
γράμμα τις επιταγές της κυβέρνησης. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η
προσπάθεια «αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών (άρση μονιμότητας και χτύπημα
εργασιακών σχέσεων), καθώς και η σωρεία πειθαρχικών διώξεών τους για συμμετοχή
σε απεργίας, για πολιτικές απόψεις κ.λπ.
Πρόκειται για
μία ακόμα κατάφωρη καταστρατήγηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μια
προσπάθεια ξηλώματος στην πράξη του Συντάγματος του 1975 και κυρίως των
συσχετισμών που είχε αποτυπώσει. Το άσυλο, η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, η
πολιτικοποίηση εντός των πανεπιστημίων που εδραιώθηκαν με την Εξέγερση του
Πολυτεχνείου και τους αγώνες της Μεταπολίτευσης, μπαίνουν στην κλίνη του
Προκρούστη.
Η λαομίσητη
κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αναγκασμένη να καταφεύγει σε όλο και μεγαλύτερες
δόσεις καταστολής και αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης. Μετά την ιστορική απεργία
της 28ης Φλεβάρη βρίσκεται απονομιμοποιημένη και απομονωμένη από την ελληνική
κοινωνία, και ιδιαίτερα από τη νεολαία. Ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει την
νεοφιλελεύθερη πολιτική της, τις δολοφονικές ιδιωτικοποιήσεις, την αρπαγή του
λαϊκού εισοδήματος, το ξεκοκάλισμα της δημόσιας περιουσίας, τα σκάνδαλα κάθε
είδους, είναι να ενισχύει και να βαθαίνει το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Ειδικά η
αύξηση των εξοπλισμών, η στροφή της Ευρώπης σε μια οικονομία πολέμου, η στήριξη
των αιμοσταγών σχεδίων των ΗΠΑ, η κλιμάκωση στο μέτωπο της Ουκρανίας, η
προσπάθεια ποινικοποίησης και πάταξης της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη κ.λπ. απαιτούν
σκληρό χτύπημα του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, του «εσωτερικού
εχθρού». Στην Παιδεία, για να μπορέσει να ολοκληρώσει την ιδιωτικοποίηση της
Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης, πρέπει να τελειώνει με το φοιτητικό και μαθητικό
κίνημα. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι αγωνιστικές παρατάξεις (και κυρίως ο κορμός
τους, οι δυνάμεις της άκρας και επαναστατικής αριστεράς), οι διαμαρτυρίες και
οι καταλήψεις δεν χωράνε στα πανεπιστήμια/σχολεία «μαγαζιά» που ονειρεύονται. Η
επιλογή της νεολαίας ως υπ’ αριθμόν ένα στόχου δεν είναι τυχαία. Είναι αυτή που
πρωτοστατεί στον αγώνα απέναντι στην κυβέρνηση, στις ιδιωτικοποιήσεις και
γενικότερα απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Προσπαθούν να σταματήσουν
τη διαμόρφωση μιας νέας αγωνιστικής πρωτοπορίας, που αρχίζει να γεννιέται στον
απόηχο του αγώνα των Τεμπών, της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη κ.ά.
Το φοιτητικό
κίνημα, με κύρια ευθύνη της «πρώτης δύναμης» ΠΚΣ/ΚΝΕ, στέκεται αναντίστοιχα με
αυτή την επίθεση. Απέναντι στις εισβολές της αστυνομίας στη Νομική Αθήνας και
στο ΕΜΠ, την εκκένωση στεκιών, τις πειθαρχικές διώξεις αγωνιστών, υπάρχει πολυδιάσπαση
και αποπροσανατολισμός (με σημαντική ευθύνη και άλλων αριστερών δυνάμεων).
Περιορίζονται σε «συμβολικές» διαμαρτυρίες, περισσότερο κοινοβουλευτικού τύπου
ή λογικής εκλογικής καταγραφής. Αποτελεί σήμερα ζήτημα ζωής ή θανάτου να
προτάξουμε άμεσα και αποφασιστικά ένα ενιαίο μέτωπο υπεράσπισης των
δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων, που θα παλέψει για τη Δημόσια και
Δωρεάν Παιδεία, ενάντια στον πόλεμο, με αιχμή του δόρατος την πάλη για την
πτώση της κυβέρνησης. Πρέπει να ξεκινήσουμε μία πλατιά καμπάνια ενημέρωσης σε
σχολεία και σχολές, να καλέσουμε γενικές συνελεύσεις, να προχωρήσουμε σε
καταλήψεις και έναν αγώνα διαρκείας από τον Σεπτέμβρη, να αποκρούσουμε στην
πράξη οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής πειθαρχικών διώξεων, καταπάτησης του
ασύλου κ.ά. Ως
ΣΣΠ καλούμε τη νεολαία, τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα αλλά και τις
δυνάμεις της Άκρας Αριστεράς, όλους όσους πραγματικά θέλουν να παλέψουν με
κοινές αγωνιστικές δράσεις, να ταχθούμε και να συμβάλουμε σε αυτή την
προσπάθεια.
[1] Στην
Νομική Αθηνών μετέθεσαν φύλακα επειδή αντέδρασε στην καταστολή των φοιτητών που
επέβαλε η διοίκηση.