ΠΑΛΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Τις τελευταίες
εβδομάδες, κεντρικό θέμα στα ελληνικά, αλλά και ξένα ΜΜΕ, αποτελεί το
προσφυγικό. Ο πόλεμος στην Συρία και η
διάλυση που έχουν προκαλέσει οι ιμπεριαλιστές σε μια σειρά από χώρες (Ιράκ,
Αφγανιστάν, Λιβύη κ.α.), έχουν προκαλέσει ένα πρωτοφανές κύμα ξεριζωμού
εργαζομένων, νεολαίων και των οικογενειών τους προς την Ευρώπη, με την
Ελλάδα να αποτελεί το βασικό πέρασμα προς αυτήν. Το πρόβλημα έχει ενταθεί
ιδιαίτερα, λόγω της κλιμάκωσης των πολεμικών επιχειρήσεων το τελευταίο διάστημα
και της επιλογής μιας σειράς χωρών (Μακεδονία, Σερβία, Ουγγαρία, Αυστρία, και
όχι μόνο) να κλείσουν τα σύνορά τους. Το αποτέλεσμα είναι περίπου 35.000
πρόσφυγες και μετανάστες μέχρι στιγμής, να διαμένουν υπό άθλιες συνθήκες σε
κέντρα «φιλοξενίας», λιμάνια, πλατείες, αυτοσχέδιους καταυλισμούς και
συνοριακούς σταθμούς, περιμένοντας πότε θα τους επιτραπεί να ξεκινήσουν το
ταξίδι για τις χώρες προορισμού τους.
Η Ε.Ε. έχει ήδη αποδείξει την άρνηση της να δώσει
μια λύση γύρω από αυτό το ζήτημα.
Το μοναδικό πλάνο αυτή τη στιγμή, το οποίο τέθηκε προς συζήτηση την Δευτέρα 8/3
στην σύνοδο κορυφής μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε και της Τουρκίας, είναι να
δημιουργηθεί στην Τουρκία ένα σύστημα
«διαλογής», όπου μόνο οι Σύριοι πρόσφυγες θα επιτρέπεται να περάσουν τα
σύνορα του φρουρίου που ονομάζεται Ευρώπη, ενώ όλοι οι υπόλοιποι –δηλαδή οι
οικονομικοί μετανάστες- θα επαναπροωθούνται πίσω στις χώρες τους με συνοπτικές
διαδικασίες. Την ίδια στιγμή η κυβερνήσεις της ΕΕ, η μία μετά την άλλη, παρά
τις υποκριτικές, δήθεν ανθρωπιστικές «τσιρίδες» τους, έχουν αναγάγει τους
ξεριζωμένους ασιάτες και αφρικανούς εργαζόμενους στη μεγαλύτερη πληγή που
χτύπησε μεταπολεμικά την Ευρώπη. Κλείνουν τα σύνορά τους, ψηφίζουν νόμους
σύμφωνα με τους οποίους οι πρόσφυγες είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν τα
περιουσιακά τους στοιχεία ή να εργάζονται αμισθί προκειμένου να «φιλοξενηθούν»,
απαιτούν την αντιμετώπιση τους με πολεμικά μέσα, τις επαναπροωθήσεις και την μετατροπή
της Ελλάδας σε απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Πρόκειται για την ίδια ΕΕ που
με τους πολέμους, τα πραξικοπήματα και το χρέος έχει ρημάξει τις ζωές των
εργαζομένων και των λαών της Ασίας και της Αφρικής. Την ίδια ΕΕ και τις ίδιες
κυβερνήσεις που μεταχειρίζονται ρατσιστικές, ξενοφοβικές και κρυφοαφασιστικές
πολιτικές προκειμένου να διατηρούν διαιρεμένους τους ευρωπαίους εργαζόμενους,
που δίνουν τη στήριξή τους στο φασιστικό καθεστώς του Κιέβου. Όλα τα παραπάνω
δεν είναι παρά η λογική συνέχεια της «πολιτισμένης» ΕΕ που ενώ το ΑΕΠ της
ανέρχεται στα 16 τρις, τα εκατομμύρια των ανέργων και άστεγων στο εσωτερικό της
αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς, που ακόμη και στο εσωτερικό της, χρησιμοποιεί
τη ληστρική ζώνη του ευρώ, επιβάλλει μνημόνια, καταργεί την εθνική κυριαρχία,
πραγματοποιεί συγκαλυμμένα πραξικοπήματα προκειμένου να στραγγίξει και το
τελευταίο ευρώ από τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και να το
παραδώσει στους καπιταλιστές, τους τραπεζίτες και τους κερδοσκόπους.
Την ίδια στιγμή, η
υποτακτική συγκυβέρνηση των νεομνημονιακών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με
τη συναίνεση των παλιών μνημονιακών (βλ. «κοινό ανακοινωθέν» πολιτικών αρχηγών 6/3) μετατρέπει τη χώρα σε
«αποθήκη ανθρώπινων ψυχών», ζητά την εδραίωση της FRONTEX που σημαίνει την αντιμετώπιση των
ξεριζωμένων αφρικανών και ασιατών εργαζομένων με πολεμικά μέσα και επαναφέρει
στο παλλαπλάσιο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τύπου Αμυγδαλέζας. Κάνει μια πρωτοφανή γονυκλισία στους
επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών,
με την συναίνεση της στην παρουσία στόλου του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, φέρνοντας τον κίνδυνο του πολέμου όλο και πιο
κοντά μας. Χρησιμοποιεί το προσφυγικό, προωθώντας την αναγωγή και την
προβολή του ως το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της χώρας, σε μια προσπάθεια να
αποπροσανατολίσει από το κυρίαρχο πρόβλημα, δηλαδή το ασφαλιστικό και την
εφαρμογή του 3ου μνημονίου σε μια κοινωνία ήδη ρημαγμένη από τα προηγούμενα
μνημόνια/μέτρα και να επιβάλλει μια αντιδημοκρατική
αναδίπλωση (με σχέδια που προβλέπουν την κήρυξη έκτακτης ανάγκης σε
διάφορες περιοχές -συμπεριλαμβανομένων αστικών κέντρων, που θα σημαίνει
παρουσία στρατού στους δρόμους, απαγόρευση απεργιών και συγκεντρώσεων, κλπ).
Η
λύση στο προσφυγικό δεν πρόκειται να έρθει από παζάρια στην πολιτική σκακιέρα
των ιμπεριαλιστών. Η αιτία που προκαλεί
την προσφυγιά δεν είναι άλλη από τον πόλεμο και όσο αυτός συνεχίζεται, δεν
θα υπάρξει λύση. Υπαίτιοι είναι αυτοί που για τα κέρδη τους προκαλούν
εκατομμύρια θανάτους και το ξερίζωμα άλλων τόσων από τον τόπο τους. Πρόκειται
για τους ίδιους που επιβάλλουν τις καταστροφικές πολιτικές των μνημονίων στην
Ελλάδα, και που μέσω αυτού του οικονομικού «πόλεμου» έχουν εξαναγκάσει
χιλιάδες, ιδιαίτερα νέους, στην μετανάστευση.
Η στήριξη
που πρέπει να δείξουμε στους προσφυγές και τους μετανάστες δεν είναι απλά
κάποια «ανθρωπιστική πράξη», αλλά μια ένδειξη διεθνιστικής και ταξικής αλληλεγγύης που δεν πρέπει να γνωρίζει όρια.
Είμαστε όλοι εργαζόμενοι, άνεργοι και φτωχοί, και βιώνουμε καθημερινά τα
αποτελέσματα της κρίσης του σαπισμένου καπιταλιστικού συστήματος. Απέναντι
λοιπόν στα σχέδια των δολοφόνων της ΕΕ-ΝΑΤΟ και των μνημονιακών, πρέπει εμείς
οι φοιτητές/τριες, νέοι/ες με τη δική μας κινητοποίηση και αυτοοργάνωση, με
δομές αλληλεγγύης να στηρίξουμε τους πρόσφυγες. Να χτίσουμε ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα και να ξεσηκωθούμε ενάντια
στις ιμπεριαλιστικές, φασιστικές-ρατσιστικές, κατασταλτικές πολιτικές
-απαραίτητο συμπλήρωμα της δικτατορίας των τραπεζιτών και του μεγάλου
κεφαλαίου- που θέλουν τους εργάτες -ντόπιους και μετανάστες- θυσία στο βωμό της
κρίσης τους!
Να παλέψουμε :
- για τη
δημιουργία επιτροπών και ομάδων εργατικής - κοινωνικής αλληλεγγύης, που θα
σταθούν έμπρακτα στο πλευρό των μεταναστών προσφύγων.
-για την άμεση δημιουργία αξιοπρεπών δομών υποδοχής, με επαρκή εξοπλισμό και προσωπικό, για να δίνονται γρήγορα όλα τα απαραίτητα έγγραφα.
-για τη διάλυση της Frontex- Να πέσει ο φράχτης στον Έβρο – σύνορα ανοιχτά για όλους τους εργάτες
-ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.
-για την έξοδο από το ΝΑΤΟ και από Ευρώ-ΕΕ