1. Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν σε ένα κλίμα
σύγχυσης για το εργατικό κίνημα, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Αυτό
ειδικά μετά το δημοψήφισμα, την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ με την υπογραφή του 3ου
μνημονίου και την επίθεση να συνεχίζεται χωρίς σταμάτημα με την ψήφιση του ασφαλιστικού,
του φορολογικού νομοσχεδίου και νέων βάρβαρων μέτρων. Επιπλέον για το φοιτητικό
κίνημα ήταν μια χρονιά που δεν έδωσε κανέναν σημαντικό αγώνα και συνολικά η
συμμετοχή των φοιτητών στις συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις ήταν αρκετά
μειωμένη.
2. H αποχή αυξήθηκε και ψήφισαν περίπου 15000 λιγότεροι σε
σχέση με το 2015 σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ο συνολικός αριθμός ψηφισάντων έφτασε
τους
74000 φοιτητές και φοιτήτριες. Συσωρευτικά από το 2008 η συμμετοχή έχει πέσει
πάνω από 50%. Αυτό βέβαια οφείλεται και στην μείωση του ενεργού φοιτητικού
πληθυσμού λόγω της οικονομικής κρίσης. Η σημαντική επιπλέον αύξηση της αποχής
φέτος, μετά και από τη σημαντική αποχή στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτέμβρη,
δημιουργεί έντονο προβληματισμό. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι, ότι δεν είναι
λύση η λογική της αποχής, της αποπολιτικοποίησης και της αποστασιοποίησης, αλλά
αντίθετα πρέπει να παλέψουμε ενάντια σε αυτήν. Να παλέψουμε για την
ενεργοποίηση των φοιτητικών συλλόγων για να γίνουν πραγματικά όργανα στην πάλη
ενάντια στα μνημόνια και τη διάλυση των ΑΕΙ και ΤΕΙ μακριά από τις λογικές της
ανάθεσης.
3. Συνεχίζεται η φθορά των αστικών-μνημονιακών
δυνάμεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, οι οποίες πληρώνουν
σε ψήφους το μεγαλύτερο τίμημα της αποχής. Παρόλα αυτά λόγω της πτώσης της
συμμετοχής και τους ισχυρούς μηχανισμούς που διατηρούν σε μεγάλες σχολές
(ΠΑΜΑΚ, ΠΑΠΕΙ, ΑΣΟΕΕ κ.α.) αυξάνουν τα ποσοστά τους σε λίγο πάνω από 50% στα
ΑΕΙ.
4. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
παραμένει πρώτη δύναμη, χάνοντας πάνω από 3000 ψήφους. Οι
εσωτερικές διαφορές και διαγραφές (διάλυση ΟΝΝΕΔ από Μητσοτάκη) οδήγησαν στην
ξεχωριστή καταγραφή δύο διαφορετικών ΔΑΠ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, με τη διάσπαση να
είναι παίρνει το ¼ των ψήφων στα ΑΕΙ και πάνω από τους μισούς στα ΤΕΙ. Η
ξεχωριστή καταγραφή δύο ψηφοδελτίων δείχνει έναν θρυμματισμό και μια κρίση στο
εσωτερικό τους, σημάδια βαθύτερης φθοράς. Η συνεχιζόμενη πτώση, η ολοένα και
μικρότερη επιρροή τους και η διαλυτική κρίση τους σίγουρα δεν ενθαρρύνουν μια
προσπάθεια ιδεολογικής και πολιτικής επίθεσης που προσπαθούν να ξεκινήσουν οι
ευρωφασίστες του «μένουμε Ευρώπη», ενάντια στο εργατικό κίνημα. Μια νέα ισχυρή
άνοδος των αγώνων του φοιτητικού κινήματος θα σάρωνε μια και καλή αυτά τα
νεοφιλελεύθερα κατακάθια από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
5. Η ΠΑΣΠ
καταφέρνει να κρατήσει τις ψήφους της χάρη στην πραγματοποίηση των εκλογών φέτος
στην ΑΣΟΕΕ (25% των συνολικών της ψήφων). Η οργανωτική της διάλυση συνεχίζεται
αφού καταγράφεται σε ακόμα μικρότερο αριθμό συλλόγων σε σχέση με το 2015.
6. Η ΠΚΣ διατηρεί τη δεύτερη θέση σημειώνοντας αρκετά
σημαντική μείωση σε ψήφους (1600) και μικρή άνοδο σε ποσοστά. Πληρώνει και αυτή
ένα σημαντικό τμήμα της αποχής, όχι μόνο λόγω της γενικότερης διασπαστικής
στάσης του ΚΚΕ απέναντι στους αγώνες, αλλά και από την προδοτική στάση τους στο
δημοψήφισμα. Η παραμονή της στη δεύτερη θέση οφείλεται στον εκλογικό της
μηχανισμό και στην υποχώρηση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος.
7. Η εκλογική
συνεργασία ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ και ΑΡΔΙΝ (Αριστερή Ανατρεπτική Συνεργασία) σημειώνει
αρκετά μεγάλη πτώση σε σχέση με το άθροισμα αυτών των δυνάμεων πέρυσι. Η σχεδόν
καθολική κοινή κάθοδος των ΕΑΑΚ με ΑΡΕΝ και ΑΡΔΙΝ, δεν απέδωσε καμία εκλογική
άνοδο, αφού πέρυσι αθροιστικά και οι τρεις δυνάμεις πήραν 13571 ψήφους
(21,52%), ενώ φέτος με όποιο όνομα και αν κατέβηκαν πήραν αθροιστικά 8346
(15,93%) χάνοντας πάνω από 5000 ψήφους. Είναι χαρακτηριστικό ότι αθροιστικά δεν
ξεπερνούν σε ψήφους ούτε καν το περσινό αποτέλεσμα μόνο των ΕΑΑΚ (8392 ψήφοι).
Η ρεφορμιστική μετατόπιση των ΕΑΑΚ και γενικά της
πάλαι ποτέ «άκρας αριστεράς», συνεχίζεται, μετά και από τη διάσπαση από την
ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την ένταξη των ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ στη ΛΑΕ. Η ένταξη μεγάλου κομματιού
των ΕΑΑΚ στην ΛΑΕ σε συνδυασμό με την κοινή εκλογική κάθοδο με ΑΡΕΝ και ΑΡΔΙΝ
κάνει τις καθαρά ρεφορμιστικές δυνάμεις μεγάλη πλειοψηφία στον νέο σχηματισμό.
Αποτελεί ένα νέο μεγάλο βήμα προς τον ρεφορμισμό, αφού στο όνομα της ενότητας
επιβάλλεται η υποβάθμιση του έστω και λειψού «αντικαπιταλιστικού» προγράμματος
τους. Δεν είναι ούτε πρωτοφανές, ούτε προκαλεί εντύπωση, αφού και όλη την
περασμένη χρονιά οι παρεμβάσεις ήταν ελάχιστες, δεν προσπάθησαν να γίνουν
κινητοποιήσεις, ενώ συνέχεια εκφράζανε μια μεμψιμοιρία ότι τίποτα δεν γίνεται,
το κίνημα έχει ηττηθεί και όλα αυτά για να δικαιολογήσουν την εκλογικίστικη
λογική τους. Πλέον χρησιμοποιούν συνθήματα «μετωπικής αριστεράς», αντί για
επαναστατικής ή αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που χρησιμοποιούσαν πριν λίγα
χρόνια, αντικαθιστώντας παράλληλα την εξωκοινοβουλευτική πάλη με την
κοινοβουλευτική. Η περίοδος που διανύουμε απαιτεί όχι μόνο μια υπεράσπιση
επαναστατικών πολιτικών, αλλά και μια βαθιά πίστη στις δυνάμεις της νεολαίας
και τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος.
8. Η θλιβερή κυβερνητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, «BLOCO» καταγράφει μόλις 486 ψήφους στα ΑΕΙ, δείχνοντας την
αποστροφή της νεολαίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ΑΡΕΝ το 2015 είχε 4681 ψήφους.
8. Στα ΤΕΙ η μικρή έως και καθόλου ύπαρξη
αγωνιστικών και αριστερών δυνάμεων, οι πελατειακές σχέσεις, οι τεράστιοι
μηχανισμοί των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και τα όργια νοθείας τους επιτρέπουν να διατηρούν
σημαντικές δυνάμεις (αθροιστικά περίπου 70%) παρόλο που και εκεί πέφτουν
σταθερά σε ψήφους. Τη δυσαρέσκεια προς αυτές τις παρατάξεις καρπώνεται κυρίως η
ΠΚΣ που καταγράφει ποσοστά κοντά στο 20%. Τα ΕΑΑΚ υποχωρούν σημαντικά σε ψήφους
και ποσοστά, παρά τη σύμπραξη με ΑΡΕΝ και ΑΡΔΙΝ.
9. Στις φετινές φοιτητικές εκλογές παρουσιάστηκαν για
ακόμη μια φορά επιθέσεις ομάδων του αναρχικού χώρου, κυρίως ενάντια στη ΔΑΠ με
αποτέλεσμα να ακυρωθούν οι εκλογές στο Πάντειο και το Πολιτικό του ΕΚΠΑ. Αυτές
οι επιθέσεις είναι ξένες προς το κίνημα και δεν το βοηθάνε καθόλου, αντίθετα
προκαλούν μια σύγχυση και έναν αποπροσανατολισμό. Ουσιαστικό χτύπημα μπορεί να
γίνει αντιμετωπίζοντας και διαλύοντας την πολιτική τους μέσα από την
ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος σε αγωνιστική κατεύθυνση και όχι με
λογικές «βεντέτας», αδιαφορώντας ή και χλευάζοντας το επίπεδο συνείδησης του
κινήματος. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η τυφλή βία στην οποία στρέφεται ένα
όχι αμελητέο κομμάτι της νεολαίας έχει τις ρίζες της και στις ίδιες τις
αδυναμίες του φοιτητικού κινήματος και κυρίως των επαναστατικών δυνάμεων να
κερδίσουν νέους αγωνιστές πάνω σε ένα πρόγραμμα αγώνων. Ο βρώμικος ρόλος και οι
πρακτικές της ΔΑΠ, βέβαια, δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι
με οποιαδήποτε επίθεση απέναντί της. Οι κοινές αποφάσεις σε αρκετές σχολές από την ΠΚΣ και τα ΕΑΑΚ μαζί με την ΔΑΠ, για
κλειστές εκλογικές διαδικασίες ή εκλογικές διαδικασίες σε χώρο εκτός σχολής (πχ
ΑΣΟΕΕ) δεν είναι μόνο μια υπόκλιση στην αστική νομιμότητα, αλλά και μια πολύ
διαστρεβλωμένη λογική για την προστασία των εκλογικών διαδικασιών. Τα χρόνια
που η ΔΑΠ έκανε κλειστές εκλογικές διαδικασίες για να μπορεί να μαγειρεύει τα
αποτελέσματα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και μετά από πολύ κόπο από το φοιτητικό
κίνημα και τις αγωνιστικές δυνάμεις του.
10. Η ΣΣΠ καταγράφεται φέτος σε 19 συλλόγους σε 5 πόλεις
συγκεντρώνοντας 184 ψήφους. Σημειώνει μάλιστα κάποια πολύ καλά αποτελέσματα σε
επιμέρους σχολές. Κερδίζει σε έναν σύλλογο (Πληροφορική ΑΠΘ) την πρώτη θέση και
την πλειοψηφία των εδρών του ΔΣ με ποσοστό 62% ενώ σε δύο ακόμα συλλόγους
παίρνει τη δεύτερη θέση με υψηλά ποσοστά. Συνολικά η ΣΣΠ καταλαμβάνει 12 έδρες
στα νέα Διοικητικά συμβούλια. Χαιρετίζουμε και ευχαριστούμε όλους τους
συναδέλφους που μας στήριξαν με την συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια και την ψήφο
τους.
Όλη την προεκλογική περίοδο, η ΣΣΠ ανέδειξε τη σημασία της προετοιμασίας
του φοιτητικού κινήματος μέσα από κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια, ενάντια
στα δίδακτρα και την υποχρηματοδότηση, ενάντια στο αντί-ασφαλιστικό έκτρωμα των
υποτακτικών ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μέσα από την αυτοοργάνωση και την πολιτικοποίηση των
φοιτητών. Όλη τη χρονιά προωθούσαμε την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, αλλά και
την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει το κίνημα σε αυτήν την περίπτωση, μην
ξεχνώντας ότι η πάλη για μια καλύτερη ζωή των προσφύγων εντάσσεται στην πάλη
ενάντια στα μνημόνια, αλλά και την ανάδειξη της πάλης ενάντια στους
ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Μπροστά στην τεράστια επίθεση που δεχόμαστε εδώ και
6 χρόνια, με την κυβέρνηση του Τσίπρα να είναι πλήρως υποταγμένη και συνολικά
τους μνημονιακούς να προετοιμάζουν ακόμα μεγαλύτερες επιθέσεις στην εργατική
τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, ακολουθώντας τις συνταγές των
αντιδραστικών του «μένουμε Ευρώπη», το δρόμο το δείχνει η γαλλική νεολαία, η
οποία με τις μαχητικές κινητοποιήσεις της, συμπαρασύρει ολόκληρη τη γαλλική
κοινωνία. Αυτός ο ρόλος αναλογεί και στο φοιτητικό κίνημα σήμερα, να γίνει ο
πυροδότης μιας γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης ενάντια στην μνημονιακή χούντα
και την αντιδραστική Ε.Ε.
Στον ίδιο δρόμο
θα προχωρήσουμε και μετά τις φοιτητικές εκλογές.
Γνωρίζουμε ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας,
πιστεύουμε όμως ότι το πρόγραμμα, η πολιτική και η πρακτική μας περιέχουν όλες
τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την νίκη. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για
να ριζώσουμε ακόμα περισσότερο στις σχολές που παρεμβαίνουμε και να ξεκινήσουμε
παρέμβαση σε νέες σχολές και πόλεις. Η ΣΣΠ δεν κάνει συμβόλαιο με την νίκη,
αλλά με τον αγώνα. Διατηρούμε ακλόνητη την πίστη μας στην ικανότητα της
νεολαίας και του φοιτητικού κινήματος να αγωνιστεί και να νικήσει στην σκληρή
σύγκρουση που έχει μπροστά της με την κατάρρευση της εκπαίδευσης, με τα ζόμπι
των μνημονιακών και κυρίως με το σάπιο και χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα,
και γι’ αυτό θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.