Καταγγέλλουμε τους τραμπουκισμούς της ΚΝΕ που έλαβαν χώρα τις τελευταίες μέρες στην Ιατρική, στο Φυσικό και στο
ΣΕΜΦΕ-ΕΜΠ στην Αθήνα απέναντι σε μέλη και σχήματα των ΕΑΑΚ. Σε μια κρίσιμη
περίοδο για τη νεολαία και τους εργαζόμενους, η ΚΝΕ διαλέγει για ακόμα μια φορά
να επιτεθεί σε δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος. Μαζί με “ενισχύσεις” μελών
του ΚΚΕ άρτια εξοπλισμένων και με έναν εντελώς μαφιόζικο και θρασύδειλο τρόπο
επιτέθηκαν, χτύπησαν άσχημα φοιτητές και πήραν ακόμη και
προσωπικά αντικείμενα (πορτοφόλια, κλειδιά κ.α.) από μέλη των ΕΑΑΚ.
Όλα αυτά δεν είναι πρωτόγνωρα γεγονότα, ούτε έσκασαν ως κεραυνός εν αιθρία.
Είναι άλλη μια απόδειξη του καθεστωτικού ρόλου και του χαρακτήρα της ΚΝΕ. Παρά
τις αριστερές και ταξικές της κορώνες, αποτελεί δύναμη που επιδιώκει τον
ακρωτηριασμό του φοιτητικού κινήματος και την καταστολή κάθε αγωνιστικής δύναμης
και κινητοποίησης ειδικά όταν αυτές υιοθετούν δυναμικές-συγκρουσιακές μορφές
πάλης. Γι αυτό τα βρίσκει με τις ΠΑΣΠ-ΔΑΠ κάθε τόσο, φοβάται τον αυθορμητισμό
των μαζών, χτυπάει αγωνιστές και στέκεται εχθρική απέναντι σε κάθε μαζική
εκδήλωση του φοιτητικού κινήματος ανακαλύπτοντας “προβοκάτορες”.
Η ΚΝΕ και το ΚΚΕ έχουν μια στρεβλή και λανθασμένη άποψη για το τι είναι οι
αγώνες και το φοιτητικό και εργατικό κίνημα. Θεωρούν ότι κατέχουν την απόλυτη
αλήθεια και πως αποτελούν το φοιτητικό και εργατικό κίνημα και πως μόνο αυτοί
αγωνίζονται. Έτσι οι υπόλοιπες αγωνιζόμενες δυνάμεις εξισώνονται
με το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του και είναι “προδότες” και
“προβοκάτορες”, και άρα πρέπει να αντιμετωπιστούν με λασπολογίες, ύβρεις,
τραμπουκισμούς και βία. Αυτά προέρχονται από την βαριά κληρονομιά του
σταλινισμού πάνω στο εργατικό κίνημα η οποία έχει φέρει αμέτρητες ήττες,
προδοσίες, διώξεις ακόμα και φυσική εξόντωση αγωνιστών. Ευθύνη για αυτήν την
κατάσταση και την συντήρηση της “σταλινικής κληρονομιάς” στο φοιτητικό κίνημα
έχουν και κομμάτια των ΕΑΑΚ που πολλές φορές έχουν χρησιμοποιήσει ανάλογες
πρακτικές για επίλυση διαφορών στο εσωτερικό τους αλλά και απέναντι σε άλλες
αριστερές δυνάμεις.
Οι ενέργειες και οι πρακτικές αυτές πρέπει να απομονωθούν από το φοιτητικό
και εργατικό κίνημα. Οι
φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να λειτουργούν με βάση τις αρχές της εργατικής
δημοκρατίας, με πολιτικές απόψεις και θέσεις, με σεβασμό, διάλογο και κριτική
και όχι με τη βία και τους τραμπουκισμούς.
Για να προχωρήσει μπροστά το φοιτητικό κίνημα πρέπει να ανασυγκροτηθεί
μέσα από νέους αγώνες χρησιμοποιώντας τις πραγματικές αγωνιστικές του
παραδόσεις. Με μια ανασύνθεση στο εσωτερικό του, με σημαντική ενίσχυση των
επαναστατικών και αγωνιστικών δυνάμεων, με μία επαναστατική πολιτική και όχι με
ακολουθητισμό των επιλογών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και συνεχείς εκκλήσεις για
ενότητα με αυτή την αντιδραστική δύναμη.