Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ


ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ
Όλοι/ες στις Διαδήλωσεις Μνήμης και Αγώνα
Δέκα χρόνια πριν, στις 6 Δεκέμβρη 2008, δολοφονείται εν ψυχρώ ο μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος από τους δολοφόνους- ειδικούς φρουρούς Ε. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη. Η δολοφονία του στάθηκε αφορμή για ένα δυναμικό και μαχητικό κίνημα, μια εξέγερση της νεολαίας ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και την κυβέρνηση της ΝΔ, μία ηχηρή αμφισβήτηση του τότε πολιτικού καθεστώτος. Η κυβέρνηση απάντησε με χυδαία συκοφάντηση της εξέγερσης και απροκάλυπτη λασπολογία ενάντια στους αγωνιστές. Μάλιστα προσπάθησε να αποκρύψει τη δολοφονία και να καταστείλει τους αγωνιζόμενους. Χέρι, χέρι με τα ΜΜΕ μιλούσαν για «μεμονωμένο περιστατικό» και η νεολαία και οι εργαζόμενοι που πλημμύριζαν τους δρόμους ήταν για αυτούς μπαχαλάκηδες και τρομοκράτες με μοναδικό σκοπό «να καεί η Αθήνα». Στα δελτία ειδήσεων δεν δίστασαν ακόμα και να παραποιήσουν (προσθέτοντας ήχους επεισοδίων) το βίντεο-ντοκουμέντο όπου αποτύπωνε ξεκάθαρα την στυγνή δολοφονία του Αλέξη. Η εξέγερση του Δεκέμβρη με τη στήριξη όλης της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, κατάφερε να ξεσκεπάσει τον βρώμικο ρόλο του κρατικού μηχανισμού και να αναδείξει τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος, με μαχητικές κινητοποιήσεις, συγκρούσεις και μαζικές διαδηλώσεις. Ο Δεκέμβρης του 2008 και τα γεγονότα του δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία», ήταν ‘’μία εικόνα από το μέλλον’’, αυτή των μεγάλων κοινωνικών αγώνων που ακολούθησαν ενάντια στα μνημόνια με τον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο του 2010-12.
Δέκα χρόνια μετά, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι αιτίες της εξέγερσης είναι πιο επίκαιρες από ποτέ. Η νεολαία τσακίζεται από παντού. Σήμερα η άθλια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζοντας πλήρως τις μνημονιακές πολιτικές και τις επιταγές της ΕΕ και των δανειστών, ξεζουμίζει την εργατική τάξη με αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα. Κατάργηση της εργατικής νομοθεσίας, μειώσεις μισθών και συντάξεων, αμέτρητοι φόροι, μείωση του αφορολόγητου και η λίστα δεν έχει τέλος. Την ίδια στιγμή, με αξιοζήλευτο για κάθε αστική κυβέρνηση τρόπο, δρομολογεί την πλήρη κατάργηση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας. Η χρηματοδότηση συνολικά για τα ΑΕΙ -ΤΕΙ έχει μειωθεί κατά 80% από το 2009 και πλέον λειτουργούν οριακά. Η κυβέρνηση εξαπολύει αλλεπάλληλες επιθέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με το νόμο Γαβρόγλου και τα συνεχείς νόμους για καταργήσεις και συγχωνεύσεις δεκάδων σχολών ΑΕΙ και ΤΕΙ. Σκοπός τους είναι ένα ριζικά διαφορετικό πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με τους όρους του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού με μηδενική δημόσια χρηματοδότηση και δίδακτρα που θα δίνει τίτλους σπουδών ανάλογα με το πόσο πληρώνει ο καθένας. Ο εκπαιδευτικός χάρτης δηλαδή αναδιαμορφώνεται μέχρι εν τέλει να εξαφανισθεί πλήρως. Δεν έχουν ανάγκη για εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, την στιγμή που η ανεργία στους νέους ξεπερνάει το 50%. Η μόνη λύση που δίνουν για την νέα γενιά είναι η ανεργία και η μετανάστευση και στην καλύτερη περίπτωση η ελαστική και ανασφάλιστη εργασία με μισθούς πείνας χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα.
Όπως το 2008 και στους μεγάλους αγώνες που ακολούθησαν η κυβέρνηση χρησιμοποιεί και θα χρησιμοποιήσει την καταστολή. Εφαρμόζουν πλήρως το δόγμα «Νόμος και Τάξη» των προηγούμενων κυβερνήσεων και οικοδομούν ένα σκληρό Κράτος Έκτακτης Ανάγκης όπου θα επεμβαίνει και θα καταστείλει όποιον αγωνίζεται. Στα ΑΕΙ-ΤΕΙ αυτή η στάση επιβεβαιώνεται από το πρόσφατο πόρισμα Παρασκευόπουλου όπου αποσκοπεί στην κατάργηση του ασύλου με πρόφαση υποτίθεται την εγκληματικότητα και την ανομία μέσα στα πανεπιστήμια, ενώ στην ουσία στοχεύει στο τσάκισμα των δικαιωμάτων των φοιτητών, την καταστολή του φοιτητικού κινήματος και την απαγόρευση του φοιτητικού συνδικαλισμού. Από δίπλα, η ΝΔ του Μητσοτάκη σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ χαρακτηρίζουν το άσυλο παραβατικό ή άσυλο ανομίας και μιλούν για συμμορίες φοιτητών που έχουν καταλάβει τα Πανεπιστήμια, εννοώντας τους φοιτητές που παλεύουν μέσα από τους συλλόγους τους. Ξεδιάντροπα σε ομιλία του ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι «δεν θα υπάρξει τροποποίηση του νόμου για το άσυλο, θα καταργηθεί εντελώς». Σε πλήρη σύμπνοια και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ προτείνει ανοιχτά στους Συλλόγους την κατάργηση του ασύλου, την θέσπιση πανεπιστημιακής αστυνομίας, την τοποθέτηση καμερών δείχνοντας ξεκάθαρα ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της ώστε το φοιτητικό κίνημα να μην μπορέσει να απαντήσει σε όλη αυτή τη λυσσαλέα επίθεση που βιώνει.
Σήμερα λοιπόν, οι συνθήκες που όπλισαν τον Κορκονέα είναι ακόμη χειρότερες και απειλητικές. Σε ολόκληρο τον κόσμο η κατάσταση αγριεύει μέρα με την μέρα, αναδεικνύοντας την έκρηξη της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος η οποία είναι και η πιο καταστροφική σε όλη την ιστορία του. Όσο προχωράει η επιδείνωση της κρίσης, τόσο οι κυβερνήσεις, αδυνατώντας να καλύψουν τις πολιτικές τους αδυναμίες , θα εναποθέτουν την υπεράσπιση της κυριαρχίας τους στην καταστολή. Η ευθύνη πέφτει πάνω στις δικές μας πλάτες. Για κάθε μέρα που δεν θα μπαίνει ένα φρένο από το κίνημα, θα θυσιάζονται δεκάδες άνθρωποι στο βωμό του κέρδους, θα πεθαίνουν αμέτρητοι εργαζόμενοι σε εργατικά «ατυχήματα»- δολοφονίες και θα συλλαμβάνονται αγωνιστές επειδή τόλμησαν να κάνουν το αυτονόητο: να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια!
Η 6η Δεκέμβρη δεν είναι απλά μια επέτειος. Είναι ημέρα μνήμης και αγώνα. Θυμόμαστε ποιο μέλλον μας επιφυλάσσουν και αγωνιζόμαστε για να το αλλάξουμε ώστε να επιβάλλουμε τις ανάγκες μας στην πράξη. Η επίθεση που δεχόμαστε είναι ακόμη πιο βάρβαρη και σαρωτική, οπότε είναι ανάγκη να ανασυγκροτηθούμε και να οργανώσουμε τον Δεκέμβρη της γενιάς μας. Με όπλο τις Γενικές μας Συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις μαχητικές μορφές πάλης, να βγούμε στους δρόμους και να ενώσουμε τα αιτήματα μας με αυτά των εργαζομένων και των μαθητών για μια νέα γενικευμένη εξέγερση. Για να σταματήσει η τρομοκρατία των μνημονίων, της κυβέρνησης και των ΜΑΤ, για να διεκδικήσουμε το μέλλον που αξίζουμε κι όχι αυτό που μας ετοιμάζουν. Για μια κοινωνία δίκαιη και ελεύθερη χωρίς καταστολή, πολέμους και εκμετάλλευση. Δεν ξεχνάμε τον Δεκέμβρη του 2008, δεν συγχωρούμε αυτούς που δολοφονούν το παρόν και το μέλλον μας.


  •         Κάτω τα χέρια από το άσυλο

  •        Κάτω το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης

  •       Κάτω τα Μνημόνια Διαρκείας – Κάτω παλιοί και νέοι μνημονιακοί