ΚΗΡΥΞΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
& ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ! ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!
Την Πέμπτη 23/1 ολοκληρώθηκε η
ψήφιση του νομοσχεδίου της Κεραμέως, που αφορά τη σύνδεση των αξιολογήσεων των σχολών με την κρατική χρηματοδότηση, την
οποία ο νόμος καθιερώνει ως
«επιχορήγηση». Ο νόμος χειροτερεύει την κατάσταση των σχολών, που δεν έχουν
χρήματα για βασικές λειτουργίες ή αξιοπρεπείς συνθήκες σπουδών (θέρμανση,
στέγαση, συντήρηση κτιρίων). Οι αξιολογήσεις θα προωθήσουν τον ανταγωνισμό
μεταξύ των σχολών για το ποια θα παίρνει περισσότερα χρήματα από το κράτος.
Όσες σχολές εκπληρώνουν τους «στόχους» των αξιολογήσεων, θα παίρνουν χρήματα
από το κράτος, αλλιώς θα παίρνουν
λιγότερα χρήματα ή και καθόλου, θα μειώνονται οι εισακτέοι τους και θα
κλείνουν. Οι σχολές για να βρουν πόρους θα επιβάλουν δίδακτρα (τέλη εγγραφής, εξέταστρα, πληρωμή συγγραμμάτων),
όπως ήταν και η πρόταση του προέδρου της Αρχιτεκτονικής Πατρών.
Ο νόμος περιέχει και κάποιες άλλες αντιδραστικές τροπολογίες όπως τη
συμμετοχή των αποφοίτων των ιδιωτικών κολλεγίων του εξωτερικούστους διαγωνισμούς
του ΑΣΕΠ. Τα παραπάνω μέτρα προωθούν την εξίσωση των πτυχίων δημόσιων
πανεπιστημίων – ιδιωτικών κολλεγίων και καταστρατηγούν το άρθρο 16 του
Συντάγματος, που υποχρεώνει το κράτος να παρέχει δωρεάν πανεπιστημιακή
εκπαίδευση. Αντί αυτής θα υπάρχει η Αγορά της Εκπαίδευσης:
οι σχολές μας θα μετατραπούν σε
Πανεπιστήμια ΑΕ, σε επιχειρήσεις,που θα πουλάνε στους φοιτητές–πελάτες
προγράμματα κατάρτισης(2ετή, 3ετή), με τις αντίστοιχες πιστωτικές μονάδες,
ανάλογα με το πόσα σηκώνει η τσέπη κάθε φοιτητή, με ελάχιστα ή και κανένα
επαγγελματικό δικαίωμα, πόσο μάλλον γνώση.Θα
λειτουργούν με στόχο το κέρδος κάθε ιδιώτη επιχειρηματία–αρπακτικού και με βάση
τους νόμους της αγοράς(π.χ. όποια σχολή δεν έχει ζήτηση, θα κλείνει). Πόσες σχολές και πόσοι
απόφοιτοι χρειάζονται σήμερα στον ελληνικό καπιταλισμό με τα τρομακτικά επίπεδα ανεργίας,τους μισθούς πείνας καιτην επικράτηση των
ελαστικών σχέσεων εργασίας; Όλα αυτά θα φουντώσουν τον ταξικό αποκλεισμό της νεολαίας από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι καθηγητές και οι
διοικήσεις των σχολών θα μετατραπούν σε «μάνατζερ» που θα προωθούν επενδυτικά
σχέδια για την προσέλκυση επιχειρηματιών–αρπακτικών για την εξεύρεση πόρων, για
την εκμετάλλευση των φοιτητών μέσα από «μαθητείες», «πρακτικές», εκμετάλλευση
των πτυχιακών και διδακτορικών κ.λπ. εισπράττοντας και αυτοί ποσοστά. Ό,τι αποδίδει χρήματα «θα
σπρώχνεται προς αξιοποίηση», ό,τι δεν αποδίδει θα πετιέται εκτός των σχολών.
Έπεται συνέχεια με νέο γύρο
επιθέσεων με νομοσχέδια: 1)για την Γ’
Βάθμια Εκπαίδευση: διαγραφές φοιτητών, μειώσεις εισακτέων, μέτρα που
περιορίζουν το φοιτητικό συνδικαλισμό,όπως ηλεκτρονική ψηφοφορία στους
συλλόγους.Ιδιαίτερα τελευταία έρχονται να συμπληρώσουν τοδόγμα «Νόμος και
Τάξη» και την κατάργηση του ασύλου, ώστε να μπορούν τα ΜΑΤ να διαλύουν τις
καταλήψεις των σχολών μας και τους αγώνες μας. 2)για την Β’ Βάθμια Εκπαίδευση: αξιολογήσεις
εκπαιδευτικών και τιμωρία όσων δεν βαθμολογούν αυστηρά, επαναφορά της βάσης του
10, πανελλήνιες σε όλο το Λύκειο,3)για περιορισμό των διαδηλώσεωνκαι 4)για διάλυση
της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Συνολικά, η
παραπάνω επίθεση μας απειλεί με μια
ιστορική οπισθοδρόμηση. Όχι μόνο στην παιδεία, αλλά σε
όλα τα δικαιώματα: στη μόρφωση, την εργασία, τη ζωή, που είχαν κατακτηθεί με αιματηρούς
αγώνες. Αυτό είναι το μόνο μέλλον που «εξασφαλίζει» για μας ο ελληνικός
καπιταλισμός και τα μνημονιακά–νεοφιλελεύθερα κόμματα(ΝΔ,
ΣΥΡΙΖΑ κ.α.) για να εξασφαλίσουν τα κέρδη των καπιταλιστών
και των ιμπεριαλιστών με τα Μνημόνια Διαρκείας και τις δεσμεύσεις σε ΕΕ–ΔΝΤ. Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται οι Μητσοτάκης-Γεωργιάδης: δισεκατομμύρια ευρώ σε ΝΑΤΟ, εξοπλισμούς, αστυνομία,τράπεζες και
επιχειρηματίες και πενιχρές «επιχορηγήσεις» μερικών χιλιάδων ευρώ σε υγεία,
παιδεία, μισθούς και συντάξεις.
ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ!
Η νεολαία διαθέτει αντανακλαστικά και διάθεση
για αγώνα, όπως έδειξε με τη συμμετοχή της στις φοιτητικές κινητοποιήσεις των
προηγούμενων μηνών. Ωστόσο, η κατάληξη αυτής της πρώτης φάσης των αγώνων δεν
ήταν καλή, όπως φάνηκε και
από τις πολύ αδύναμες κινητοποιήσεις στην ψήφιση του νόμου, κάτι που αποτελεί
πλήγμα για το φοιτητικό κίνημα.
Υπήρχαν αντικειμενικές δυσκολίες (π.χ. εξεταστική μετά τα
Χριστούγεννα). Ωστόσο, καθοριστική ευθύνη
έχουν οι δυνάμεις ΠΚΣ και ΕΑΑΚ. Γιατί δεν προτάσσουν απλά και ενοποιητικά
αιτήματα(π.χ. κάτω ο νόμος, όχι στα δίδακτρα) στην πρώτη γραμμή για να ενώσουν
τους φοιτητές γύρω απ’ αυτά. Δεν προωθούν ένα σχέδιο αγώνων και δημοκρατική
αυτοοργάνωση (επιτροπές κατάληψης, συντονιστικά) για την ενοποίηση και ανάπτυξη
των κινητοποιήσεων – αντίθετα δρουν γραφειοκρατικά, υποκαθιστώντας και
παραλύοντας τους συλλόγους, τις συνελεύσεις και τα συντονιστικά τους, ή ακόμα
χειρότερα σπέρνοντας αυταπάτες για «πίεση» στους πρυτάνεις και στους καθηγητές.
Τέλος, αντί να προσπαθήσουν να κλιμακώνουν τους αγώνες όσο πλησιάζαμε στη
ψήφιση του νόμου, προωθούσαν μια «σιωπηλή» αποκλιμάκωση, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι
«το άσχημο κλίμα στις σχολές» για το ότι οι ίδιες υποτιμούσαν σχεδόν ανοιχτά τη
σημασία αυτού του νόμου.
Χρέος του φοιτητικού κινήματος πρέπει
να αποτελεί η υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας! Να πιάσουμε το νήμα των αγώνων του προηγούμενου διαστήματος και να δημιουργήσουμε
νέες αντιστάσεις για να καταργήσουμε στην πράξη το ψηφισμένο νόμο και να μπλοκάρουμε
τη ψήφιση των νέων νομοσχεδίων για την παιδεία. Όμως, δεν αρκούν μόνο αυτά,
πρέπει επιπλέον να κάνουμε μια τομή στη λογική και την σκέψη μας, να υπερβούμε
όλες τις αδιέξοδες πολιτικές και να εφαρμόσουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης
και μαζικοποίησης των αγώνων μας:
- Ενοποίηση όλων των συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος σε συγκεκριμένα αιτήματα: «Κατάργηση του νόμου Κεραμέως- Όχι στην επιβολή διδάκτρων», «Επαναφορά του ασύλου - Έξω η αστυνομία από τις σχολές μας» κ.α.
- Οικοδόμηση ενός κινήματος καταλήψεων διαρκείας: κάθε σχολή να αποτελέσει κέντρο αγώνα και κύτταρο του κινήματος αυτού με όργανα του τις Γενικές Συνελεύσεις και τιςσυντονιστικές επιτροπές κατάληψης των συλλόγων. Μόνο έτσι θα ζωντανέψουν οι κατειλημμένες σχολές μας και ο αγώνας μας θα αποφασίζεται και θα οργανώνεται από τους ίδιους τους φοιτητές.
- Διαδηλώσεις και μαχητικές δράσεις: αποκλεισμοί δρόμων, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων κ.α.
- Συντονισμός των συλλόγων σε κάθε πόλη και πανελλαδικά:τα συντονιστικάπρέπει να δίνουν πολιτική και αγωνιστική κατεύθυνση για όλο το κίνημα, να το ενοποιούν, να σχεδιάζουν συγκεκριμένες δράσεις και να δίνουν προοπτική συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα.
- Σύνδεση με μαθητές και εργαζόμενους:Με εξωστρεφείς δράσεις για τη γνωστοποίηση των αιτημάτων μας σε άλλους συλλόγους, σε μαθητές, σε εργαζόμενους και σε όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, για την ευαισθητοποίηση τους και το τράβηγμα τους στον αγώνα μας. Για να αποτελέσει το φοιτητικό κίνημα τον πυροδότη μιας κοινωνικής εξέγερσης, όπως σε Χιλή, Γαλλία, Ιράκ.
Στον δρόμο που χαράσσουν οι λαοί αυτών των
χωρών, πρέπει να προχωρήσουμε και στη χώρα μας, με καταλήψεις, αυτοοργάνωση και
μαχητικές διαδηλώσεις για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας στην μόρφωση, στην
εργασία, τα δημοκρατικά μας δικαιώματα.Η υπεράσπιση αυτών των δικαιωμάτων
μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τη βάση για την ενότητα των αγώνων μας καιτη
σύνδεση τους με τους αγώνεςμαθητών καιεκπαιδευτικών.Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση
της παιδείας, και το δόγμα «Νόμος και Τάξη», να αγωνιστούμε ενάντια στα μνημόνια, την
φτώχεια, τηνανεργία και την φρίκη του πολέμου.
- Κατάργηση του νόμου Κεραμέως –ΟΧΙ στην επιβολή διδάκτρων
- Επαναφορά του ασύλου –Έξω η αστυνομία από τις σχολές μας
- Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους – Αύξηση της χρηματοδότησης.
- Όχι στην εξίσωση πτυχίων κολλεγίων – δημοσίων πανεπιστημίων
- Όχι στις διαγραφές φοιτητών και τις μειώσεις εισακτέων.