Με την εγγραφή μας στην σχολή γινόμαστε
αυτόματα μέλη του Φοιτητικού Συλλόγου, ενός συλλογικού οργάνου, το οποίο έχει
τη δυνατότητα να υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας. Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι αποτελούν
όργανα αυτοοργάνωσης των φοιτητών, που συγκροτήθηκαν κυρίως μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, ως
αποτέλεσμα των αγώνων των φοιτητών και των εργαζομένων στο Πολυτεχνείο του 1973
και την Μεταπολίτευση. Αποτελούν το πιο σημαντικό όπλο μας. Είναι ένα μέσο στο
οποίο συσπειρωνόμαστε για να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε ένα σχέδιο αγώνων
για να οργανώσουμε την πάλη μας ενάντια στις επιθέσεις που δεχόμαστε από τις
εκάστοτε κυβερνήσεις. Έχουν σαν κύριους στόχους: α) Την επίλυση των καθημερινών
μας προβλημάτων και τη βελτίωση της ποιότητας
σπουδών και ζωής μας β) την προώθηση των αιτημάτων μας και την οργάνωση
αγώνων γ) την καλλιέργεια ενός
συλλογικού τρόπου ζωής μέσα από την οργάνωση πολιτιστικών και καλλιτεχνικών
δραστηριοτήτων δ) την ανάπτυξη της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας μεταξύ μας. Ο
τρόπος λειτουργίας του κάθε συλλόγου ορίζεται με βάση το Καταστατικό του, που
αποτελεί ένα σύνολο κανόνων που ρυθμίζουν όλες τις διαδικασίες του: τον τρόπο
λήψης αποφάσεων, την διεξαγωγή των διαδικασιών του κτλ.
Ο φοιτητικός σύλλογος και οι διαδικασίες
του πρέπει να λειτουργούν με βάση τις αρχές της εργατικής δημοκρατίας, δηλαδή
μιας ανώτερου τύπου δημοκρατίας, από την τυπική δημοκρατία,
αστικού-κοινοβουλευτικού τύπου. Με βάση αυτές τις αρχές, κάθε φοιτητής και πολιτικός
χώρος έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψη του εντός των διαδικασιών του
συλλόγου, αρκεί να μην προωθεί φασιστικές/ρατσιστικές απόψεις και πρακτικές
καθώς και πρακτικές που διαλύουν τους συλλόγους και τις διαδικασίες τους (π.χ.
φέρνει την αστυνομία εντός των σχολών κ.α.). Στην πράξη όμως, οι περισσότερες
πολιτικές δυνάμεις καταπατούν την εργατική δημοκρατία, τόσο οι αστικές –
μνημονιακές δυνάμεις (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ κ.α.), όσο και η ΚΝΕ και τα ΕΑΑΚ.
Πραγματοποιούν πολιτική αντιπαράθεση όχι με πολιτικά επιχειρήματα, αλλά με τη
λασπολογία, τις απειλές και τη βία, προσπαθώντας να φιμώσουν όποια φωνή
διαφωνεί μαζί τους ή όποια δομή δεν ελέγχουν. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η
απομαζικοποίηση των Γενικών μας Συνελεύσεων.
Τι είναι η Γενική
Συνέλευση(ΓΣ);
Ως μέλη του Φοιτητικού Συλλόγου έχουμε
το δικαίωμα συμμετοχής στη ΓΣ του Συλλόγου, που αποτελεί την ανώτερη και πιο
αμεσοδημοκρατική διαδικασία του. Στη ΓΣ του Συλλόγου, συγκεντρωνόμαστε για να
συζητήσουμε, να προβληματιστούμε, να αντιπαρατεθούμε και εν τέλει να αποφασίσουμε
τις δράσεις του συλλόγου μας για το επόμενο διάστημα, με την υπερψήφιση ενός
πολιτικού πλαισίου. Όλοι μας έχουν δικαίωμα τοποθέτησης στη ΓΣ και κατάθεσης
πλαισίου, ανεξάρτητα από το αν συμμετέχουμε ή όχι σε μια παράταξη.
Η Γ.Σ. καλείται και κοινοποιείται, σε
συγκεκριμένο μέρος και ώρα, με συγκεκριμένη θεματολογία από το Διοικητικό
Συμβούλιο, είτε με συλλογή υπογραφών. Για να πραγματοποιηθεί απαιτείται απαρτία
(η συμμετοχή ενός συγκεκριμένου αριθμού φοιτητών βάση του καταστατικού).
Αρχικά, εκλέγεται προεδρείο που συντονίζει την συζήτηση. Αποφασίζεται ο τρόπος
διεξαγωγής της συνέλευσης: χρόνος, σειρά τοποθετήσεων, θεματολογία κ.α. Στην
συνέχεια παίρνουν τον λόγο οι φοιτητές που θέλουν να προτείνουν πλαίσιο (μία
συγκεκριμένη πρόταση για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που τίθενται).
Ακολουθούν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από τους υπόλοιπους φοιτητές. Όταν
τελειώσει η συζήτηση προχωράμε στην ψήφιση των πλαισίων και ψηφισμάτων.
Τι είναι το
Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ);
Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται οι
Φοιτητικές Εκλογές που αναδεικνύουν το νέο ΔΣ. Όλοι οι φοιτητές έχουμε δικαίωμα
εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις φοιτητικές εκλογές. Σε αυτές κατεβαίνουν
οργανωμένες δυνάμεις με ψηφοδέλτιο και με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα με το
οποίο πιστεύουν ότι πρέπει να λειτουργήσει ο σύλλογος. Το Δ.Σ. οφείλει να
εγγυάται την εύρυθμη λειτουργία του συλλόγου και την τήρηση του καταστατικού.
Για την ΣΣΠ, το Δ.Σ. μπορεί να συμβάλει στην οργάνωση και τον συντονισμό των
αγώνων του φοιτητικού συλλόγου μέσα από την οργάνωση και προπαγάνδιση των Γ.Σ.,
την ενημέρωση των φοιτητών για τα τρέχοντα ζητήματα και τον ορισμό
κινητοποιήσεων σε έκτακτες συνθήκες, όταν δεν μπορεί να συνεδριάσει η Γ.Σ.
Τι είναι οι
μορφές αυτοοργάνωσης;
Ο τρόπος οργάνωσης ενός αγώνα δεν είναι
απλά μια στείρα συνθηματολογία. Είναι εντελώς διαφορετικό αν, από τη μια, ένας
αγώνας οργανώνεται μέσα από ενοποιητικές –δημοκρατικές μορφές όπως οι
συνελεύσεις, οι επιτροπές και τα συντονιστικά, δηλαδή μορφές αυτοοργάνωσης ή
από την άλλη αν οι αποφάσεις παίρνονται με αντιδημοκρατικό τρόπο, σε κλειστές
συσκέψεις μεταξύ παρατάξεων.
Ως ΣΣΠ θεωρούμε ότι πρέπει να προάγεται
η αυτοοργάνωση, δηλαδή η λογική της συμμετοχής κάθε φοιτητή στη λήψη και
υλοποίηση των αποφάσεων που αφορούν την οργάνωσή ενός αγώνα. Μόνο μέσα από τις
μορφές αυτοοργάνωσης μπορεί να μαζικοποιηθεί ένας αγώνας, αφού όλοι οι φοιτητές
θα νιώθουμε κομμάτι αυτού, συμμετέχοντας ενεργά στη λήψη αποφάσεων και
υλοποιώντας δράσεις. Επίσης, αποτελούν τις μόνες μορφές πάλης που προωθούν έναν
ουσιαστικό συντονισμό του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό κίνημα και την
υπόλοιπη κοινωνία. Οι μορφές αυτοοργάνωσης μπορούν να χρησιμοποιούνται
συμπληρωματικά με τις ΓΣ (π.χ. συντονιστικές επιτροπές κατάληψης) ή σε
περίπτωση που δεν πραγματοποιούνται ΓΣ (π.χ. πρωτοβουλίες ή επιτροπές για ένα
συγκεκριμένο ζήτημα, όπως ενάντια στο νόμο Κεραμέως κτλ.).
Πάλη για την
αναγέννηση των συλλόγων μας και την ανασυγκρότηση – ανασύνθεση του φοιτητικού
κινήματος
Είναι γεγονός ότι οι Σύλλογοι σήμερα
έχουν υποστεί μεγάλο πλήγμα. Κύρια είναι η ευθύνη των καθεστωτικών, μνημονιακών
δυνάμεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-BLOCO, οι οποίες έχουν υποκαταστήσει την λειτουργία τους με
ηλεκτρονικές διαδικασίες και προωθούν τη διάλυση τους. Από την άλλη, μεγάλη
είναι η ευθύνη της ΚΝΕ και των ΕΑΑΚ, καθώς μεταχειρίζονται τους συλλόγους σαν
«μαγαζάκια τους». Παίρνουν αποφάσεις μακριά από τους φοιτητές, σε κλειστές
διαδικασίες, αλλά… στο όνομα των Συλλόγων! Μόνο με την ενίσχυση της δημοκρατικής
λειτουργίας, της αυτοοργάνωσης και της μαχητικότητας των Συλλόγων μας μπορεί να
ανακοπεί αυτός ο εκφυλισμός και να ξεκινήσει η διαδικασία αναγέννησης τους και
ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος σε αγωνιστική κατεύθυνση. Η ΣΣΠ παλεύει
για αυτόν τον σκοπό, γι αυτό και η ενίσχυση της είναι απαραίτητη για να
ξαναπάρουμε οι φοιτητές τους Συλλόγους στα χέρια μας.