Ανακοίνωση της ΣΣΠ για τα αποτελέσματα των
φοιτητικών εκλογών 2024
1. Οι φετινές φοιτητικές
εκλογές διεξήχθησαν σε μία εντελώς διαφορετική και ιδιαίτερα σημαντική
συγκυρία. Δεν πραγματοποιήθηκαν μετά από άλλη μια χρονιά κινηματικής νηνεμίας, αλλά
αντίθετα μόλις 2 μήνες μετά τον ιστορικό αγώνα που έδωσε -και δίνει- το
φοιτητικό κίνημα ενάντια ιδιωτικά πανεπιστήμια. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπήρξε μια αύξηση της συμμετοχής που να
αντικατοπτρίζει τη σημασία του φετινού αγώνα, αλλά μια αισθητή μείωση
(περίπου 4,5 χιλιάδες ψήφοι λιγότεροι - 53.617 από 58.041 πέρσι). Αυτό
οφείλεται κατά κύριο λόγο στην στάση των πολιτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα στην απότομη
και αδικαιολόγητη διακοπή των κινητοποιήσεων μετά την ψήφιση του νόμου
Πιερρακάκη και μια ορισμένη απογοήτευση και αποθάρρυνση των φοιτητών που
ακολούθησε.
2. Πέρα από τη μείωση της συμμετοχής, χαρακτηριστική ήταν η σχεδόν πλήρης απουσία
οποιαδήποτε πολιτικής συζήτησης, ειδικά γύρω από το πρόσφατο κίνημα και τα
συμπεράσματα γι’ αυτό, με σημαντική ευθύνη γι’ αυτό των αριστερών δυνάμεων, Μετά
την ψήφιση του νόμου αρκέστηκαν αποκλειστικά σε αερολογίες τύπου «νικήσαμε» και
σε συμβολικές κινήσεις εντυπωσιασμού για να αποπροσανατολίσουν τους φοιτητές
από την εγκληματική διακοπή του φετινού αγώνα Στην ίδια κατεύθυνση επέδρασε η
τρομακτική αδράνειά τους μπροστά στο κίνημα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό,
που ξεσήκωσε τους φοιτητές σε ΗΠΑ, Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Παρά την ορμητική
εμφάνιση αυτού του διεθνούς κινήματος, εδώ δεν υπήρχε καμία σχετική συζήτηση
και κυρίως καμία προσπάθεια δημιουργίας αγώνα (με συνελεύσεις, πορείες ή και
κάποιες καταλήψεις) πέρα από τους γνωστούς ακτιβισμούς, εν πολλοίς ανέξοδους.
3. Οι εκλογές δεν εξέφρασαν τα
μεγάλα πολιτικά προχωρήματα από τον φετινό φοιτητικό αγώνα, αλλά αναδεικνύουν όλα
τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί μετά από πολλά χρόνια κρίσης του φοιτητικού
κινήματος. Η δυνατότητα μιας σχετικής ανασυγκρότησης των Συλλόγων μετά τις
φοιτητικές κινητοποιήσεις για την ώρα δείχνει ότι δυσκολεύεται να γίνει πραγματικότητα.
Γενικά, είχαμε μια σχετική απαξίωση της
διαδικασίας από σημαντικό κομμάτι των φοιτητών. Όσοι συμμετείχαν ήρθαν να
ψηφίσουν χωρίς καμία συζήτηση, ενώ αρκετοί –παρά την συμμετοχή τους στο κίνημα-
επέλεξαν να απέχουν. Επέλεξαν με αυτό τον τρόπο (σίγουρα προβληματικό) να
διαμαρτυρηθούν για τη διαχείριση των αριστερών δυνάμεων, ενώ η ανύπαρκτη
προεκλογική συζήτηση αποστασιοποίησε ακόμα περισσότερους από τη διαδικασία. Ακόμη,
ο κατακερματισμός-διάλυση του χώρου των ΕΑΑΚ ενισχύει τον κατακερματισμό του ίδιου
του φοιτητικού κινήματος, συντείνοντας στην παραπέρα σύγχυση και απογοήτευση.
Πιο σημαντικό απ’ όλα, εμφανίζεται ένα
τεράστιο πολιτικό κενό, όπου καμία δύναμη δεν φαίνεται ικανή να εκφράσει τις
πιο θετικές αγωνιστικές διαθέσεις των φοιτητών, όπως εκδηλώθηκαν στο πρόσφατο
κίνημα. Μαζί περιορίζουν και δυσκολεύουν το έδαφος για να προχωρήσει μια
διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης και πολιτικοποίησης, αρχής διαμόρφωσης μιας νέας
γενιάς αγωνιστών.
4. Η ΠΚΣ διατηρεί την 1η θέση για 3η συνεχόμενη
χρονιά, καταγράφοντας σημαντική πτώση 2,5 χιλιάδων ψήφων περίπου. Συγκεντρώνει
το μεγαλύτερο κομμάτι της αποχής τόσο σε απόλυτα νούμερα (19.660 ψήφοι πέρυσι,
17.170 φέτος) αλλά και σχετικά νούμερα, με πτώση του ποσοστού της σε 32.85%
(-2,2%). Το αποτέλεσμα, που μόνο κατά ένα μικρό μέρος τής αποδίδει μια δίκαιη
τιμωρία, οφείλεται στην προδοτική και απεργοσπαστική πολιτική της στο κίνημα
κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων και τη στάση της μετά από αυτό. Εκανε ότι μπορούσε
για να αποτρέψει την ανάπτυξη της ριζοσπαστικοποίησης και πολιτικοποίησης των
φοιτητών. Επιτέθηκε επανειλημμένα σε όποιο σύνθημα έβαζε στο επίκεντρο του
αγώνα την ανατροπή της κυβέρνησης και του νεοφιλελεύθερου μνημονιακού
καθεστώτος («πάλι καπιταλισμό θα έχουμε…»). Υποβάθμισε το μέγεθος της επίθεσης
(«και τα δημόσια πανεπιστήμια έχουν προβλήματα») και τη διάλυση που θα φέρουν
τα ιδιωτικά («να παλέψουμε για καλύτερα δημόσια»). Την κρίσιμη στιγμή μετά την
ψήφιση του νόμου, έριξε όλες τις δυνάμεις της για το κλείσιμο των καταλήψεων. Διεξήγαγε
μια απολίτικη προεκλογική καμπάνια, χωρίς σχεδον την παραμικρή αναφορά στο πρόσφατο
κίνημα και προσπάθησε να μετατρέψει τις εκλογές σε ένα δημοψήφισμα ανάμεσα σε
αυτή και τη ΔΑΠ. Τελικά δεν κατάφερε να συσπειρώσει τους φοιτητές πάνω στην
αντι-ΔΑΠ ψήφο. Η ψήφος στην ΠΚΣ κάθε χρόνο παίρνει όλο και πιο απολίτικα
χαρακτηριστικά, μετατρέπεται σε μια ψήφο «ανάθεσης» στην καλύτερη περίπτωση. Η
ενίσχυσή της γίνεται σχεδόν αποκλειστικά σε μια βάση συντηρητική και μέσα σε
ακραίες αντιφάσεις (π.χ. Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και μπλοκάρισμα του
κινήματος), μέσα στις οποίες όλο και πιο δύσκολα θα μπορεί να ισορροπήσει.
5. Η ΔΑΠ βρέθηκε για 3η συνεχόμενη
χρονιά στη 2η θέση, με 25,23% (-0,46%) και 1.255 λιγότερες
ψήφους. Η καταδίκη της ΔΑΠ, η οργή και απόρριψη της νεολαίας για την
κυβερνητική πολιτική είναι ξεκάθαρη. Δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το μπλοκ
«ανοιχτής σχολής» για την εκλογική της ενίσχυση, δεν εμφανίζεται σε νέους
Συλλόγους και είναι σε κατάσταση διαρκής φθοράς σε πολλούς Συλλόγους. Η
ανυπαρξία συζήτησης και η μείωση της συμμετοχής έκαναν πιο «μαλακή» την πτώση
της, η οποία θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη. Όλο και περισσότερο φυτοζωεί
μέσα στις σχολές χάρις σε έναν -ριζωμένο μεν αδυνατισμένο δε- μηχανισμό, που
στηρίζεται στην εκλογική «κυριαρχία» της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
6. Στάσιμη η ΠΑΣΠ για άλλη μια χρονιά με 10,50% (+1%) και ελαφριά αύξηση
του ποσοστού της λόγω της μείωση της συμμετοχής. Φέτος παίρνει την 3η
θέση κυρίως λόγω της διάλυσης των ΕΑΑΚ, μπορεί να γλίτωσε από άλλη μια απότομη
πτώση, αλλά η πορεία της προς την περιθωριοποίηση δεν αναστρέφεται.
7. Το ΔΙΚΤΥΟ (πρώην BLOCO), παράταξη πλέον της Νέας Αριστεράς, καταγράφει απότομη πτώση στα όρια
της κατάρρευσης. Χάνει τα 2/3 των ψήφων του (από 1.500 σε 500 ψήφους περίπου),
πληρώνει την πλήρη απουσία του από τις σχολές και τις νεοφιλελεύθερες
μνημονικές πολίτικες που υποστηρίζει. Φαίνεται καταδικασμένο να μείνει στην
αφάνεια.
8. Οι φετινές εκλογές συμβολίζουν και την τυπική πλέον διάλυση των ΕΑΑΚ,
η οποία σε ένα βαθμό τις σημάδεψε κιόλας. Το όνομα διατηρείται τυπικά από την
ΑΡΑΣ/ΛΑΕ, αλλά μετά από χρόνια εσωτερικής πολυδιάσπασης και ξέχωρων
κατεβασμάτων ανάλογα τη σχολή, φέτος έχουμε τον πλήρη κατακερματισμό τους: προέκυψαν
4 (!) διαφορετικοί συνδυασμοί από δυνάμεις που μέχρι πέρσι είχαν μια σχέση με
το όνομα ΕΑΑΚ. Ένας 30χρονος κύκλος στις σχολές φαίνεται να κλείνει, αρνητικά, παρά
τη σημαντική συμμετοχή αυτού του χώρου σε πολλούς μεγάλους αγώνες του
φοιτητικού κινήματος. Η χρόνια κακοποίηση κάθε έννοιας «ενότητας» και σεβασμού
των δημοκρατικών διαδικασιών και των δομών αυτοοργάνωσης του φοιτητικού
κινήματος, η μακρόχρονη πολιτική υποκατάστασης της ζωντανής λειτουργίας των
συλλόγων από την εκάστοτε «κυρίαρχη» πολιτική δύναμη κ.λπ. αυτό που αφήνουν πίσω
τους είναι ένα τοπίο κατακερματισμένο, όπου οι τάσεις/σχέσεις προσαρμογής και
υποταγής στον ρεφορμισμό και στην αστική πολιτική είναι οι μεγαλύτερες από ποτέ
στα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης.
9. Τα περσινά ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ σπάσανε στα δύο, μόλις 3 μέρες πριν τις εκλογές. Τα
ΕΑΑΚ πέφτουν στην 4η θέση με 7.53% και σημαντική πτώση 2,5% από την
περσινή καταγραφή ως ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ. Η ΑΡΑΣ έχει τον αποκλειστικό έλεγχο τους και
πλέον ουσιαστικά δεν έχουν καμία σχέση με τον παλαιότερο χαρακτήρα τους, μιας
και έχουν προσκολληθεί σε μια αστική πολιτική (μέσω του ΜέΡΑ25, με κύριο μέλημα
να μπουν στη βουλή). Μαζί με την ΠΚΣ, ήταν οι δεύτεροι συνυπεύθυνοι για το
απότομο κλείσιμο του φοιτητικού κινήματος. Το άλλο κομμάτι κατέβηκε ως Αριστερή Ενωτική
Συνεργασία (ΑΡΕΝ, ΑΡΑΝ, κ.α.) και καταγράφεται με 3,44%. Διεξήγαγε μια καμπάνια
με σχεδόν μοναδικό επίκεντρο τον ατομικό δικαιωματισμό, χωρίς κάποια αναφορά
στο φοιτητικό κίνημα. Αθροιστικά έμειναν σχεδόν στάσιμοι (περίπου 5.700 ψήφοι έναντι
5.600 των περσινών ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ).
10. Στην 5η θέση καταγράφεται η Attack με 4.68%, υπό τον έλεγχο ουσιαστικά της νΚΑ.
Προεκλογικά πλασαριζόταν ως νέος αντικαπιταλιστικός σχηματισμός, στην ουσία
όμως αποτελεί την ίδια πολυδοκιμασμένη και αποτυχημένη συνταγή που είχε εφάρμοσε
σε μια άλλη περίδο η νΚΑ στα ενιαία ΕΑΑΚ. Πέρσι καταγραφόταν, μαζί με την ΑΡΙΣ,
ως «ΕΑΑΚ-Αριστερά Αγωνιστικά Σχήματα, Συνεργασίες» που συγκέντρωσε περίπου
6.7%. Η ΑΡΙΣ κατέβηκε ως Συσπείρωση Αριστερών Σχημάτων (ΣΑΣ) με ποσοστό 3,1%
και 1.500 ψήφους περίπου (αποτέλεσμα πιθανότατα χαμηλότερο των προσδοκιών της).
Πέρα όμως από το αριθμητικό στοιχείο, το σημαντικό είναι ο πλήρης ακολουθητισμός
της απεναντι στην ΠΚΣ και την προδοτική της πολιτική. Με αποτέλεσμα σε
ορισμένες σχολές όπου είχε δυνατή παρουσία να φθείρεται προς όφελος συνήθως της
ΠΚΣ.
11. Η ΣΣΠ εμφάνισε αισθητή
αύξηση με κατέβασμα σε 30 Συλλόγους (από 29), κερδίζοντας 416 ψήφους (+62 από πέρσι) και 31 έδρες (+5 από πέρσι). Μεγάλο βήμα εμπρός είναι
η αύξηση στην Θεσσαλονίκη, όπου σχεδόν διπλασιάσμαε τις ψήφους μας (77 από 41),
κατακτώντας την πρωτιά και αυτοδυναμία στο Γεωλογικό του ΑΠΘ. Σταθερά ανοδική
είναι η καταγραφή στο
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων διατηρώντας την 3η θέση (από
περίπου 9% σε 10,25%, 305 ψήφους από 281), με πρωτιά και
αυτοδυναμία στη Φιλοσοφία, πρωτιά στο
Ιστορικό-Αρχαιολογικό και 2η θέση
σε αρκετές άλλες σχολές (Φυσικό, ΠΤΝ, Χημικό). Το
φετινό αποτέλεσμα αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην σταθερή ενίσχυση της παράταξης
μας τα τελευταία χρόνια, κόντρα στη γενική κρίση του φοιτητικού
κινήματος. Το αποτέλεσμα είναι θετικό, αν και περιορίζεται από την αδύναμη
παρουσία μας στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να παραμένει αναντίστοιχο των αναγκών
της περιόδου. Ευχαριστούμε κάθε φοιτήτρια και φοιτητή που έδωσε μαζί μας την
μάχη των εκλογών και μας στήριξε με την ψήφο του. Ως ΣΣΠ, θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στην προσπάθεια ανασυγκρότησης των Συλλόγων και στην ανάπτυξη ενός μαζικού και
μαχητικού φοιτητικού κινήματος, πατώντας πάνω
στην πολύτιμη εμπειρία και την παρακαταθήκη του ιστορικού φετινού αγώνα κατά
των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Για την ανάπτυξη της ριζοσπαστικοποίησης και πολιτικοποίησης
της νεολαίας. Κόντρα στις αποτυχημένες και αδιέξοδες συνταγἐς των
φανταστικών «νικών», «συμβολικών κινήσεων» και διοχέτευση
των αγώνων σε εκλογικούς σχεδιασμούς. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να παλέψουμε για
την ζωή και την αξιοπρέπεια μας, για το μέλλον που μας αντιστοιχεί, ενάντια σε πόλεμο-ακρίβεια-διάλυση της παιδείας, για να ανατρέψουμε την φιλοπόλεμη
κυβέρνηση της ΝΔ και να τσακίσουμε τους δυτικούς ιμπεριαλιστές
ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.