ΚΑΤΩ ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΕΕ ΚΑΙ ΑΓΟΡΩΝ!
ΞΗΛΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ
Το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Γενάρη, αποτελεί μια βαριά ήττα για όλους αυτούς που επί 5 χρόνια διέλυαν τις ζωές και το μέλλον μας χωρίς να έχουν καμιά λαϊκή νομιμοποίηση. Η συντριβή των αστικών-μνημονιακών κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) που για πρώτη φορά βρέθηκαν εκτός κυβέρνησης, η εξαφάνιση των προθύμων (ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ, ΛΑΟΣ κλπ), η ιστορική άνοδος της αριστεράς (43%) δεν ήρθαν ξαφνικά, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των μνημονίων και των συνεπειών τους. Είναι και συνέπεια των σκληρών αγώνων που ο ελληνικός λαός έδωσε αυτά τα χρόνια. Του παρατεταμένου κοινωνικού πολέμου 2010-2012, των 30 και πλέον γενικών απεργιών, των συγκρούσεων με τις συμμορίες των ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ, των κινημάτων που συγκλόνισαν τη χώρα όπως το κίνημα των πλατειών, των σκληρών και παραδειγματικών αγώνων στους χώρους δουλειάς (ΕΡΤ, καθαρίστριες υπ.Οικ, διαθέσιμοι καθηγητές, διοικητικοί υπάλληλοι πανεπιστημίων κλπ), των διάφορων κοινωνικών αγώνων όπως αυτός στις Σκουριές. Με αυτήν την έννοια η ήττα αυτού του λαομίσητου συρφετού, αποτελεί μια πρώτη νίκη των εργαζομένων και της νεολαίας, που μάλιστα έγινε παρά και ενάντια στις απειλές και την τρομοκρατία των ιμπεριαλιστών της ΕΕ.
Ούτε βήμα πίσω - Ποτέ ξανά Μνημόνια!- Διαγραφή του χρέους!
Από το πρώτο κιόλας λεπτό, η ΕΕ και οι λοιποί ιμπεριαλιστές, οι «αγορές», δηλαδή τα αρπακτικά του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου έδειξαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να σεβαστούν ούτε τα εκλογικά αποτελέσματα ούτε τη θέληση του ελληνικού λαού. Ξεκίνησε ένα όργιο εκβιασμών, που σκοπό έχει να μας τρομοκρατήσει και να μας αναγκάσει να υποταχθούμε και να δεχθούμε τα μνημόνια από «την πίσω πόρτα», και μαζί το τερατώδες κράτος «έκτακτης ανάγκης», αυτό το καθεστώς βίας και καταστολής το οποίο εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια. Αυτή είναι η περίφημη δημοκρατία των αγορών και της ΕΕ: Μπορείτε να ψηφίζετε ότι θέλετε, αρκεί στο τέλος να γίνεται το δικό μας, δηλαδή η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων εργαζομένων και νεολαίας!
Αυτή είναι η ουσία της περίφημης διαπραγμάτευσης που γίνεται τις τελευταίες μέρες μεταξύ κυβέρνησης και ΕΕ. Για άλλη μια φορά πρόθυμοι στο πλευρό των ιμπεριαλιστών βρέθηκαν και τα ντόπια τσιράκια τους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, καναλάρχες, μεγαλοδημοσιογράφοι κλπ, αυτή η πέμπτη φάλαγγα που ζούσε επί δεκαετίες τσακίζοντας το βιοτικό μας επίπεδο.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να εφησυχάσουμε και να επαναπαυτούμε, αφήνοντας το μέλλον και τις ζωές μας στις κανιβαλικές διαθέσεις της τρόικας, της Μέρκελ και του Ντράγκι. Το πρώτο βήμα που κάναμε διώχνοντας από την κυβέρνηση τους σύγχρονους δοσίλογους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, πρέπει να το ολοκληρώσουμε.
Η πολιτική και η πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ, μια πολιτική διαρκών συμβιβασμών και υποχωρήσεων ακόμα και από στοιχειώδεις εξαγγελίες για την ανακούφιση ακραίων συνεπειών της κρίσης και των μνημονίων, δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημά μας. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία οφείλουμε να υπερασπίσουμε την απόφασή μας να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, να διαφυλάξουμε αλλά και να διευρύνουμε την πρώτη νίκη που πετύχαμε σε έναν πόλεμο που έχει πολλές και σκληρές ακόμα μάχες μπροστά του. Να βγούμε στους δρόμους σπάζοντας στην πράξη την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς.
Να ξηλώσουμε μια και καλή τα μνημόνια στην εκπαίδευση
Οι πρώτες εξαγγελίες για κατάργηση του ορίου φοίτησης (ν+2 και 2ν για τους παλιότερους), καθώς και για επαναπρόσληψη των απολυμένων διοικητικών υπαλλήλων, αποτελεί σαφώς μια αλλαγή για την εκπαίδευση, αλλά και μια δικαίωση παλιότερων σκληρών αγώνων του φοιτητικού κινήματος και των εργαζομένων στα πανεπιστήμια.
Ωστόσο, όσο κι αν μας χαροποιεί η κατάργηση αυτών των ανθρωποφαγικών διατάξεων, είναι αλήθεια ότι αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των μυριάδων προβλημάτων με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η εκπαίδευση συνολικά και συγκεκριμένα η τριτοβάθμια.
Πρώτα απ’ όλα με το τεράστιο πρόβλημα της υποχρηματοδότησης, που ειδικά τα τελευταία πέντε χρόνια πήρε τεράστιες διαστάσεις, αφού μειώθηκε συνολικά πάνω από 50%. Η κατάσταση αυτή τη στιγμή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι δραματική και μόνο οριακά μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να κρύβεται κάτω από το χαλί. Απλήρωτοι λογαριασμοί ύψους πολλών χιλιάδων ευρώ, αδυναμία παροχής στοιχειωδών υπηρεσιών όπως καθαριότητα ή θέρμανση λόγω έλλειψης πόρων και προσωπικού, αδυναμία λειτουργίας, ή οριακή λειτουργία ακόμα και «πρωτοκλασάτων» σχολών όπως στο ΕΚΠΑ ή το ΑΠΘ.
Αυτή είναι η «κληρονομιά» των μνημονίων. Επομένως για να μπορέσουν απλά και μόνο να επιβιώσουν τα πανεπιστήμια και η εκπαίδευση, δεν φτάνει απλά ένα «πάγωμα» της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, ή ένα σταμάτημα της υποχρηματοδότησης. Χρειάζεται μια δραστική αύξηση των δαπανών για την παιδεία (το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα κοινωνικά αγαθά, υγεία κλπ), μια αναβάθμισή της ενάντια στην καταστροφική υποβάθμιση η οποία συντελούνταν επί τόσα χρόνια.
Δεύτερον, μπορεί η ηγεσία του υπουργείου να άλλαξε, ωστόσο στα πανεπιστήμια, όπως και σε όλες τις θέσεις-κλειδιά, παραμένει ένας «στρατός» που ζούσε από την εξυπηρέτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην εκπαίδευση, ή ακόμα χειρότερα που λυμαίνονταν τον πλούτο των πανεπιστημίων, από την σταδιακή ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Είναι οι διορισμένοι πρυτάνεις (Φορτσάκης-βουλευτής πλέον της ΝΔ- Μήτκας κλπ), οι οποίοι πολέμησαν με λύσσα το φοιτητικό κίνημα, καταπάτησαν το άσυλο, έφεραν τα ΜΑΤ πολλές φορές μέσα στα πανεπιστήμια για να ξυλοκοπήσουν και να συλλάβουν αγωνιζόμενους φοιτητές και εργαζόμενους, οι μεγαλοκαθηγητάδες που στήριζαν με λύσσα όλους τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους λοιδορώντας το φοιτητικό κίνημα. Είναι και οι κάθε λογής εργολάβοι, στις λέσχες, στις υπηρεσίες καθαριότητας και φύλαξης κλπ. Αυτοί ήταν και παραμένουν μέρος του προβλήματος, προσέβλεπαν και προσβλέπουν στο ξεπούλημα της εκπαίδευσης και στο τσάκισμα του φοιτητικού κινήματος για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Χωρίς καμιά αναμονή το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αρχίσει να ξηλώνει και αυτούς αποκαθιστώντας τα δικαιώματά του στο άσυλο, στην δωρεάν σίτιση και στέγαση, στο να έχει το πανεπιστήμιο μόνιμους εργαζόμενους με αξιοπρεπείς μισθούς κι όχι εργαζόμενους που δουλεύουν σαν σκλάβοι για ένα κομμάτι ψωμί.
Μόνο με μια τέτοια πολιτική, η οποία βάζει τα συμφέροντα και τις ανάγκες μας πάνω απ’ όλα μπορούμε να ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε με τους σκληρούς αγώνες μας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτά τα κομβικά ζητήματα, την εκπαίδευση, το μέλλον και τις ζωές μας στα αδύναμα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ, που υποχωρεί διαρκώς, αναζητά σαθρές συμμαχίες και συμβιβαστικές λύσεις με τους εχθρούς μας. Είναι προφανές ότι δεν μπορούν ακόμα και κάποια στοιχειώδη να γίνουν αν δεν εφαρμοστεί άμεσα ένα ριζικό πρόγραμμα που υπέρ των εργαζομένων και της νεολαίας -ένα «αντιμνημόνιο»- που θα χτυπά τη ρίζα του κακού, δηλαδή το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και την κρίση του. Που θα περιλαμβάνει διαγραφή του χρέους για να σταματήσει η αιμορραγίθα των εργαζομένων και της νεολαίας. Που θα «βάλει χέρι» στον αμύθητο πλούτο που μια χούφτα καπιταλιστές συγκέντρωσαν αυτά τα χρόνια, για να τον δώσει στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης, της υγείας και των άλλων αναγκών μας. Που θα συγκρουστεί με την φυλακή της ΕΕ που σφίγγει γύρω από το λαιμό μας τη θηλεία του χρέους. όλα αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν «για μας χωρίς εμάς» αλλά μόνο μέσα από τους σκληρούς μας αγώνες, την οικοδόμηση του φοιτητικού κινήματος.
Πρέπει και μπορούμε να κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά. Οικοδομώντας κατ’ αρχήν τους αγώνες και τις αντιστάσεις μας σε κάθε σχολή, χτίζοντας ένα ζωντανό και δυνατό φοιτητικό κίνημα για να μπορέσουμε να γιατρέψουμε τις πληγές στην εκπαίδευση. Δεύτερον, προετοιμαζόμενοι για την επόμενη μάχη, τη μεγάλη σύγκρουση που έρχεται με όλους αυτούς που θέλουν να μας ξαναγυρίσουν στη βαρβαρότητα. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
· Κανένας συμβιβασμός με δανειστές και ΕΕ. Ποτέ ξανά Μνημόνια
· Διαγραφή όλου του χρέους - Έξω από Ευρώ και ΕΕ.
· Δραστική αύξηση των δαπανών για την παιδεία.
· Κατάργηση του ν. Διαμαντοπούλου, των διαγραφών & των ορίων φοίτησης.
· Παύση των διορισμένων διοικήσεων των πανεπιστημίων.
· Πλήρης επαναφορά του ασύλου.
· Άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων εργαζομένων των πανεπιστημίων.
· Κατάργηση του νόμου που εξισώνει τα ΙΕΚ με τα πανεπιστήμια.
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ