ΑΘΗΝΑ: ΠΕΜΠΤΗ 15/4 | 13:00 | ΠΡΟΛΥΠΑΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΠΕΜΠΤΗ 15/4 11:00 (προσυγκέντρωση Πρυτανεία ΑΠΘ) | 13:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ : ΠEMΠΤΗ 8/4 | 12:00 | Περιφέρεια
ΠΑΤΡΑ: ΠΕΜΠΤΗ 15/4 | 18:00 | ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η ελληνική οικονομία, για 2η φορά μέσα σε μία δεκαετία, βυθίζεται σε μία χρεοκοπία, πολύ πιο οδυνηρή από την προηγούμενη, χωρίς να υπάρχουν τρόποι για την αντιμετώπισή της. Μέσα σε αυτή τη κατάσταση, η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει πακτωλούς ζεστού κρατικού χρήματος σε ημέτερους, μεγάλο-επιχειρηματίες, καναλάρχες, κλινικάρχες, στα Ραφάλ και στην αστυνομία, αντί να αυξήσει τις δαπάνες για υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, μισθούς, συντάξεις και για τις κοινωνικές ανάγκες. Γι’ αυτό επιτίθεται στις κοινωνικές κατακτήσεις και στα δικαιώματα των εργαζομένων, φτωχών και νέων. Σε αυτήν την κατεύθυνση έρχεται και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη, που χτυπά ανεπανόρθωτα το εργατικό δίκαιο, με πιο σημαντικές αιχμές την κατάργηση του 8ώρου, την θέσπιση των απλήρωτων υπερωριών, το φακέλωμα των συνδικαλιστών και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, κ.ά. Ως, οι μελλοντικοί εργαζόμενοι αυτό το ν/σ μας αφορά άμεσα και πρέπει ήδη από τώρα να προετοιμάσουμε την πάλη μας απέναντι στο νέο αντεργατικό έκτρωμα. Συνοψίζοντας, λοιπόν, καταστρέφουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, ισοπεδώνουν τα εργασιακά δικαιώματα, καταστέλλουν όλη την κοινωνία και εφαρμόζουν όλο το πακέτο ακραίων νεοφιλελεύθερων επιταγών της Έκθεσης Πισσαρίδη.
Οι αγώνες που ξεκίνησαν με τους φοιτητές ενάντια στο ν. Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη και έφτασαν μέχρι τις γειτονιές της Αθήνας (και όχι μόνο) ενάντια στην ακραία αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή, φέρνουν στην επιφάνεια τα πρώτα δείγματα μιας μεγάλης αμφισβήτησης της νεολαίας, των εργαζομένων και των φτωχών προς την κυβέρνησης Μητσοτάκη, που αποτυπώνεται με αρκετές χιλιάδες κόσμου στον δρόμο. Η καταστολή και ο φόβος φαίνεται να είναι το μόνο όπλο στην φαρέτρα της κυβέρνησης και παρά μια «ανάπαυλα» είναι αμετακίνητη σ’ αυτή την στρατηγική επιλογή, λόγω της τεράστιας κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού. Αυτή είναι η ανάγκη της αρπακτικής και παρασιτικής ελίτ για να επιβιώσει, φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες της νεολαίας και των εργαζομένων. Ο μόνος τρόπος να το πετύχει, είναι μέσω μίας χούντας με κοινοβουλευτικό μανδύα, που μας πισωγυρίζει δεκαετίες. Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι δηλώσεις Χρυσοχοΐδη, για τοποθέτηση ΜΑΤ μέσα στα πανεπιστήμια τον Απρίλη, οι δηλώσεις Συρίγου που ξεπλένουν το Σπουδαστικό της χουντικής Ασφάλειας! Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι πως δεν αγωνιζόμαστε απλά ενάντια σ’ έναν εγκληματικό νόμο, αλλά ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ - και η νίκη περνάει μέσα από την ανατροπή και της ίδιας της κυβέρνησης!
Ο ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ-ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ
Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη εκμεταλλεύεται πλήρως την πανδημία και τις χουντικού τύπου απαγορεύσεις για να συντρίψει τις δημοκρατικές ελευθερίες και να επιβάλει ένα αστυνομικό κράτος, τσακίζοντας τα εργατικά δικαιώματα και διαλύοντας τη δημόσια υγεία και παιδεία. Χωρίς δισταγμούς, στις 11/2 ψήφισε το ν. Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, που αποτελεί μια τομήγια την βίαιη προσαρμογή της εκπαίδευσης στη χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού. Επιχειρώντας να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στα πανεπιστήμια και να βάλει τα θεμέλια για ένα νέο πανεπιστήμιο-επιχείρηση, όπου όλα θα πωλούνται και θα αγοράζονται. Συνοπτικά περιλαμβάνει:
1. Ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) που θα ορίζεται από κάθε σχολή. Η ΕΒΕ φέρνει δραστική μείωση των εισακτέων, ταξικό αποκλεισμό των μαθητών (μαζί με την «τράπεζα θεμάτων» κ.ά.)
2. Μηχανογραφικό σε 2 φάσεις. Τα τμήματα κατηγοριοποιούνται: στα Α΄ φάσης, με περιορισμένες θέσεις και στα Β΄ φάσης, που δεν θα λαμβάνουν χρηματοδότηση και θα κλείσουν ή θα επιβάλουν δίδακτρα.
3. Διαγραφές φοιτητών και όρια φοίτησης. Οδηγούν χιλιάδες εκτός πανεπιστημίων, αποκλείοντας όσους αναγκάζονται να δουλεύουν και κάνοντας την εντατικοποίηση αφόρητη. Διαιρούν το φοιτητικό σώμα σε άριστους και άθλιους / άχρηστους / αδιάφορους φτωχούς.
4. Χουντικά μέτρα και χτύπημα του φοιτητικού συνδικαλισμού: α) Κάμερες και συστήματα παρακολούθησης για την… πρόληψη του «εγκλήματος»! β) «Αστυνομικά τμήματα» σε κάθε ΑΕΙ, «Κέντρα Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων», «Επιτροπές Ασφάλειας και Προστασίας» και «Μονάδες Ασφάλειας και Προστασίας». γ) Κανονισμός Ελεγχόμενης Πρόσβασης, που θα εγκρίνεται από τον πρύτανη, καθορίζοντας ποιοι μπαίνουν ή όχι στα ΑΕΙ, τους χώρους ελεγχόμενης πρόσβασης (με περίφραξη ή παρακολούθηση). δ) Πανεπιστημιακή Αστυνομία με 1030 προσλήψεις ειδικών φρουρών. ε) Πειθαρχικό δίκαιο & Πειθαρχικά Συμβούλια! Θεσπίζονται ως πειθαρχικά παραπτώματα τα πάντα: αντιγραφή, καταστροφή δημόσιας περιουσίας, παρεμπόδιση εύρυθμης λειτουργίας, χρήση χώρων χωρίς άδεια των διοικήσεων, ρύπανση κ.ά. Οι ποινές κυμαίνονται από απαγόρευση συμμετοχής σε εξετάσεις μέχρι και οριστική διαγραφή. στ) Τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα και επιβολή μέχρι και 3ετούς φυλάκισης σε όποιον εισέρχεται «παράνομα» σε χώρο δημόσιας υπηρεσίας ή «παρακωλύει την ομαλή λειτουργία των ιδρυμάτων». Πρόκειται για μια ξεκάθαρη στοχοποίηση των συνελεύσεων, των καταλήψεων και των αγώνων του φοιτητικού κινήματος, δηλαδή τα εργαλεία και μέσα πάλης μας ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η Κεραμέως, προανήγγειλε ένα ακόμη νέο Νόμο – Πλαίσιο, που χτυπά τον φοιτητικό συνδικαλισμό θανάσιμα. Σχεδιάζουν την κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων, των δια ζώσης συνελεύσεων, των παρατάξεων και των αγώνων των φοιτητών, με στόχο να μετατρέψουν τους συλλόγους μας σε διακοσμητικά όργανα, διαδικτυακά, απαξιωμένα και προφανώς εξ’ αποστάσεως, όπου κουμάντο θα κάνουν μόνο «γαλάζια» παιδιά και οι μάνατζερ των φοιτητών.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!
Οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες των φοιτητών έχουν δημιουργήσει ένα πρώτο πρόβλημα στην κυβέρνηση. Ανέδειξαν τη βαναυσότητα του νόμου και τον απονομιμοποίησαν. Βοήθησαν στο πρώτο σπάσιμο της αστυνομοκρατίας και των χουντοαπαγορεύσεων. Έχουν κάνει δύσκολο το επόμενο βήμα της κυβέρνησης, να φέρει τα ΜΑΤ μέσα στις σχολές και να προχωρήσει ανενόχλητη την πολιτική της. Έχουν βοηθήσει στη φθορά και αποδυνάμωσή της. Αυτό είναι μια επιτυχία για όλους τους φοιτητές που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται! Όμως αυτός ο αγώνας ούτε είναι εύκολος, ούτε θα φτάσει στη νίκη γρήγορα και χωρίς να αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες του κινήματος. Πρόκειται για αγώνα διαρκείας, όπου το φοιτητικό κίνημα πρέπει να δείξει αντοχή και επιμονή, μέχρι να φτάσει να αναμετρηθεί ανοιχτά με την κυβέρνηση. Με κύρια ευθύνη των ΕΑΑΚ-ΠΚΣ, ο αγώνας στην Αθήνα, αλλά και στις άλλες μεγάλες πόλεις της επαρχίας έχει κλείσει ή έχει κρατηθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Η έλλειψη πανελλαδικής έκφρασης αποτελεί εμπόδιο στην ισχυροποίηση και ανάπτυξή του αγώνα. Τέλος, οι φοιτητές που συμμετέχουν στις Γ. Συνελεύσεις, είναι πολύ λιγότεροι από αυτούς που διαδηλώνουν.
Αυτή η κατάσταση δημιουργεί σημαντικά εμπόδια στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος. Μπορεί οι κινητοποιήσεις να συνεχίζονται, όλο αυτό το διάστημα (κυρίως στην Θεσ/νίκη), αλλά για να μπορέσει το φοιτητικό κίνημα να αναμετρηθεί ουσιαστικά με την κυβέρνηση, έχει αρκετά βήματα μπροστά του. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί αποφασιστικά με το σχέδιο των ΕΑΑΚ-ΠΚΣ, που επιχειρούν συνεχώς να κλείσουν τις κινητοποιήσεις. Έχουν εγκαταλείψει πλήρως τα συνθήματα ενάντια στον νόμο και σαμποτάρουν την συνέχιση του αγώνα. Παράλληλα, σημαντικά προβλήματα εμφανίζονται και από τα σχήματα του λεγόμενου αυτόνομου ή ελευθεριακού χώρου. Οι τεράστιες πολιτικές αδυναμίες τους εμποδίζουν το φοιτητικό κίνημα να πάει σε ένα επόμενο επίπεδο, ενώ «χαϊδεύουν» πολλά αρνητικά αντανακλαστικά, όπως οι «ατομικότητες». Παράλληλα, η εμφάνιση του αγώνα ενάντια στον νόμο ως ένα μόνο από τα θέματα της βεντάλιας της «διαθεματικότητας», δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους αποπροσανατολισμού μέσα στο φκ.
Το φοιτητικό κίνημα, έχοντας ακόμα ανοιχτές πληγές από τα προηγούμενα χρόνια κρίσης και αποπολιτικοποίησης, ακόμα και οριακής διάλυσης κάποιων δομών του, ξαναβγαίνει στους δρόμους, παρότι οργανωτικά, αλλά και πολιτικά είναι αποδυναμωμένο. Πρέπει να συγκρουστούμε με τις ίδιες μας τις «αδυναμίες». Να παλέψουμε ενάντια στην ατομικοποίηση και αποπολιτικοποίηση, που προωθούν οι αστικές κυβερνήσεις/ΜΜΕ/άλλες δυνάμεις. Η μάχη μπροστά μας είναι εξαιρετικά σκληρή, καθώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε την χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού και ένα αδίστακτο πολιτικό προσωπικό (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.) που θα κάνει τα πάντα για να φορτώσουν την κρίση στις δικές μας πλάτες. Καμία επιστροφή στην «κανονικότητα» δεν υπάρχει. Δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη ή αφέλεια ότι χωρίς να οργανωθούμε και να συμμετέχουμε ενεργά στις αποφάσεις και τις δράσεις των συλλόγων μας, ότι θα καταφέρουμε το οτιδήποτε. Μόνη διέξοδος είναι να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση, με αγώνες, με την ένταξή μας σ’ έναν συλλογικό τρόπο ζωής, δράσης και δέσμευσης στους αγώνες. Να ενώσουμε τον αγώνα μας στην πράξη με τους μαθητές και τους εργαζόμενους για να υπερασπιστούμε την δημόσια δωρεάν παιδεία, το εργατικό δίκαιο και τα δικαιώματά μας!
Παλεύουμε για:
- Την ανατροπή του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. ΟΧΙ σε βάσεις εισαγωγής, όρια φοίτησης, διαγραφές, πειθαρχικά. ΟΧΙ στην Πανεπιστημιακή Αστυνομία. ΟΧΙ στα δίδακτρα. Ριζική αύξηση της χρηματοδότησης.
- Αγώνας ενάντια στο νέο αντεργατικό ν/σ του Χατζηδάκη – Όχι στην κατάργηση του εργατικού δικαίου.
- Κάτω η κρατική καταστολή. Άμεση αθώωση των 47 συλληφθέντων, ακύρωση των προστίμων.
- Σπάμε το «λοκ-άουτ» των πανεπιστημίων! Ανοίγουμε τις σχολές με Συνελεύσεις-Καταλήψεις-Συντονιστικά.
- ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ – ΕΞΕΓΕΡΣΗ. Κοινός αγώνας με μαθητές, εκπαιδευτικούς, νέους, άνεργους, εργαζόμενους. Κάτω η κυβέρνηση της φτώχειας και της βίας.