ΚΑΤΩ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ – ΠΛΑΙΣΙΟ
ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΑΘΗΝΑ: Πέμπτη 20/01, Προπύλαια στις 13:00
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Πέμπτη 20/01, Άγαλμα Βενιζέλου στις 12:00
ΓΙΑΝΝΕΝΑ: Πέμπτη 20/01, Περιφέρεια στις 12:00
Στις 22/11 σε εκδήλωση του «ιδρύματος Μποδοσάκη» παρουσιάστηκε
από την υπουργό Ν. Κεραμέως ένα «Σχέδιο δράσης για το πανεπιστήμιο του 2030»,
που σύμφωνα με δημοσιεύματα θα αποτελέσει τον βασικό άξονα του νέου νόμου-πλαισίου
που ετοιμάζει το Yπουργείο
Παιδείας, ο οποίος έρχεται να καταργήσει ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια και
δωρεάν παιδεία. Μπορεί η υγειονομική και οικονομική κρίση να γίνονται
ανεξέλεγκτες, όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει καμία διάθεση να πάρει το
παραμικρό ουσιαστικό μέτρο προστασίας των εργαζομένων, της νεολαίας και της
κοινωνίας, καθώς μοναδικό μέλημά της είναι πως θα διαλύσει δικαιώματα και
κατακτήσεις. Την ίδια ώρα, ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται σε χρεοκοπία
διαρκείας και ένα κύμα ακρίβειας σαρώνει τα εργατικά και φτωχά λαϊκά στρώματα,
που βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται. Παράλληλα, κατατίθεται ο προϋπολογισμός
για το 2022 με τις δαπάνες για την υγεία πετσοκομμένες κατά 820 εκ. εν μέσω του
4ου κύματος της πανδημίας και ενώ μετράμε πάνω από 21.000 θανάτους!
Δεν δίνουν δεκάρα για τη δημόσια υγεία και τις καθημερινές εκατόμβες νεκρών,
αλλά δημιουργούν για άλλη μια φορά το ψεύτικο δίπολο
εμβολιασμένοι-ανεμβολίαστοι, για να αποφύγουν τις δικές τους εγκληματικές
ευθύνες. Η κυβέρνηση χάνει τον έλεγχο σε όλα τα μέτωπα, όσο και αν τα
«πετσωμένα» ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Η εικόνα της είναι
όλο και πιο άθλια και η φθορά της είναι ξεκάθαρη, δεν έχει την εμπιστοσύνη παρά
μιας πλούσιας ελίτ, όσο κι αν προσπαθεί με το σοκ της καταστολής και απανωτών
μέτρων να συνεχίσει τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της.
Ο νόμος-πλαίσιο που είναι στα σκαριά αποτελεί μια πολύ
στοχευμένη επίθεση με σκοπό να αλλάξει συθέμελα την δομή και τον τρόπο
λειτουργίας των Πανεπιστημίων. Ειδικότερα, προβλέπονται:
·
Εισαγωγή σε σχολές και όχι σε
τμήματα, οδηγώντας σε μαζικά κλεισίματα/συγχωνεύσεις σχολών και
τμημάτων και σε τεράστιο κόψιμο εισακτέων.
·
Διάλυση πτυχίων και
κατακερματισμός προγραμμάτων σπουδών. Όπως λένε με θράσος: «Τα πτυχία
δεν πρέπει να συνδέονται με λεπτομερή επαγγελματικά δικαιώματα». Αντίθετα, κάθε
φοιτητής θα παίρνει μόνο αποσπασματικές, κατακερματισμένες «πληροφορίες και
δεξιότητες» μέσα από «ενότητες»
μαθημάτων (modules) και δεν θα έχει πλήρη και επαρκή γνώση του επιστημονικού
αντικειμένου.
·
Επαναφορά των Συμβουλίων
Ιδρύματος, με «ανθρώπους της αγοράς» που θα έχουν τον πλήρη έλεγχο
στους πόρους των πανεπιστημίων και στην αναζήτηση καινούργιων, μιας και το
πανεπιστήμιο των «αρίστων» θα είναι και «αυτόνομο». Με λίγα λόγια, θα κάνουν τα
ιδρύματα μια μπίζνα πρόσφορη για το κάθε αρπακτικό που θέλει να λεηλατήσει πάνω
στο κουφάρι της παιδείας, μια νεοφιλελεύθερη αγορά όπου θα πληρώνεις και θα
παίρνεις ένα τίτλο-σαβούρα. Οι πρυτάνεις περιορίζονται στο να διοικούν τα
«ακαδημαϊκά θέματα», να γίνουν δηλαδή οι «διευθύνοντες σύμβουλοι» του
Πανεπιστημίου ΑΕ, κρατώντας με το αζημίωτο το ακαδημαϊκό περιτύλιγμα στην
αθλιότητα.
·
«Στρατηγική προσέλκυσης νέων
διδασκόντων». Θέλουν να εισχωρήσουν οι ιδιώτες άμεσα και ευθέως μέσα
στην εκπαιδευτική διαδικασία και να μισθώνουν καθηγητές, οι οποίοι προφανώς θα
δουλεύουν βάση των δικών τους συμφερόντων. Κι ενώ η τηλεκπαίδευση έχει
αποδείξει για 1.5 χρόνο το πόσο υποβαθμισμένη εκπαίδευση είναι, έχοντας
απορριφθεί από την συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών, μιλάνε για «διαδικτυακή
παρουσία καθηγητών», στην προσπάθεια «προσέλκυσης». Αυτοί οι καθηγητές θα
επιλέγονται με τα κριτήρια της «αγοράς», δηλαδή το πόσο πιστά νεοφιλελεύθερα
σκυλιά είναι τόσο στην διδασκαλία τους, όσο και στο «προμοτάρισμα» χορηγών,
αναφέροντας μάλιστα εξοργιστικά ότι «θα
ανοίξουν τα πανεπιστήμια και σε νέους Έλληνες επιστήμονες από το εξωτερικό»,
αυτοί που με τις πολιτικές τους έχουν αναγκάσει να μεταναστεύσουν πάνω από μισό
εκατομμύριο άνθρωποι!
·
Επαναφορά των ΤΕΙ, με το όνομα
«Τμήματα Εφαρμοσμένων Επιστημών» (ΤΕΕ), στα οποία θα
εισάγονται τόσο μαθητές από πανελλήνιες, όσο και απόφοιτοι ΙΕΚ. Έπειτα από τα
προηγούμενα παραμύθια για «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ που πλάσαρε ο ΣΥΡΙΖΑ και την
διάλυσή τους με την εμφάνιση των διετών προγραμμάτων σπουδών, γίνεται
εντεταμένη προσπάθεια ενίσχυσης της «τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης», δηλαδή
των σχολών δύο ταχυτήτων, όπου τα ΤΕΕ θα είναι για χαμηλή, γρήγορη και φτηνή
κατάρτιση και για πτυχία χωρίς δικαιώματα.
Τα μέτρα αυτά αποτελούν συνέχεια όλων των προηγούμενων
νόμων των κυβερνήσεων της ΝΔ αλλά και
του υποκριτή ΣΥΡΙΖΑ (ν. Κεραμέως-Χρυσοχοίδη, ν. Αξιολογήσεων, εξίσωση πτυχίων
ΑΕΙ-Κολεγίων κ.ά.) και έρχονται, για να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στη
δημόσια και δωρεάν παιδεία. Πρώτον, η παιδεία θα γίνει προνόμιο για
λίγους και εκλεκτούς, ήδη η εφαρμογή της απάνθρωπης ΕΒΕ πέταξε φέτος 40.000
μαθητές εκτός πανεπιστημίων και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μιλάνε ήδη για
συρρίκνωση του εκπαιδευτικού χάρτη και ο νέος νόμος έρχεται ακριβώς να το
επισφραγίσει περιορίζοντας σημαντικά τον αριθμό των σχολών και φέρνοντας
τεράστια μείωση των διαθέσιμων θέσεων στα ΑΕΙ. Δεύτερον, θέλουν το
κράτος να ξεμπερδεύει μια και καλή με την χρηματοδότηση της παιδείας, γι’ αυτό
μιλάνε για την οικονομική αυτονόμηση και τον περιορισμό των εξόδων των ΑΕΙ.
Αυτός ακριβώς θα είναι και ο ρόλος των managers των
Συμβουλίων Ιδρυμάτων, οι οποίοι για να πετύχουν αυτό το σκοπό θα μετατρέψουν
τις σχολές σε πεδίο τεράστιας
κερδοσκοπίας στις πλάτες των φοιτητών-πελατών και των οικογενειών τους,
ξεπουλώντας ό,τι βρουν σε ιδιώτες-αρπακτικά, καταργώντας τη φοιτητική μέριμνα
και επιβάλλοντας δίδακτρα στα προπτυχιακά. Βασικό τους εργαλείο είναι ο νόμος
των αξιολογήσεων, που τις συνδέει άμεσα με τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, και
γίνονται με μοναδικό σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς. Τρίτον,
στην διάλυση των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων για έναν τίτλο
ατομικοποιημένο, ανάλογα με το πορτοφόλι που έχεις για να αγοράσεις πιστωτικές
μονάδες για να είσαι μετά απόφοιτος με μισθό πείνας ή άνεργος μέσα στο
σκοταδιστικό Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης της εργασίας.
Έτσι, η παιδεία παύει να αποτελεί κοινωνικό αγαθό και
μετατρέπεται σε εμπόρευμα, δηλαδή δεν έχει καμία σημασία η ποιότητα της
εκπαίδευσης, αλλά μόνο πως θα βγαίνει κέρδος μέσα απ’ αυτήν. Οι σχολές
μετατρέπονται σε σούπερ μάρκετ «δεξιοτήτων», δεν υπάρχει καθορισμένο γνωστικό
αντικείμενο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα σπουδών, ούτε ενιαίο πτυχίο και
κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Ο κάθε φοιτητής θα κυνηγάει να γεμίσει
τον προσωπικό του φάκελο προσόντων σε ένα κυνήγι δεξιοτήτων επί πληρωμή, που ο
καθένας θα μαζεύει από δω και από κει ό,τι αντέχει η τσέπη του. Τέλος, αφού τα
πανεπιστήμια θα λειτουργούν πλέον σαν επιχειρήσεις θα χρειάζονται και τα security
τους, που θα υπερασπίζονται αυτό το καθεστώς απέναντι στη
παραμικρή αντίδραση, αλλά και ένα αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας για να μην
υπάρχει η παραμικρή απώλεια κερδών. Μάλιστα σε πρόσφατη συνέντευξή του ο
Υπουργός Προ.Πο Θεοδωρικάκος δεσμεύτηκε “ότι πρώτο μέλημά του για το 2022 είναι
η ασφάλεια στα πανεπιστήμια”. Οι δηλώσεις αυτές μαζί με την εισβολή της αστυνομίας,
την εκκένωση της κατάληψης στο στέκι στο Βιολογικό του ΑΠΘ, την νέα εκκένωση
της κατάληψης στο πάρκινγκ του Χημικού, συνδυαστικά με την προαναγγελία για
εγκατάσταση τουρνικέ σε 4 κεντρικά ιδρύματα (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ, ΑΣΟΕΕ, ΠΑΠΕΙ)
μαρτυρούν 2 βασικά πράγματα. Πρώτον, με την εγκατάσταση των τουρνικέ από
τον Σεπτέμβρη του 2022 στοχεύουν να αποκόψουν την υπόλοιπη κοινωνία από τα
πανεπιστήμια και από τους αγώνες της νεολαίας, καταργώντας την ελεύθερη
πρόσβαση σε αυτά. Δεύτερον, τα τουρνικέ αποτελούν επόμενο ποιοτικά
αναβαθμισμένο βήμα μετά τα edupass και τους ελέγχους στις εισόδους των σχολών
με κύρια στόχευση να παγιωθούν ακόμα περισσότερο στις συνειδήσεις των φοιτητών
οι έλεγχοι, τώρα με πρόσχημα την πανδημία, αύριο για την επιβολή διδάκτρων! Εδώ
φαίνεται και ο ρόλος της πανεπιστημιακής αστυνομίας- που αναμένεται σύμφωνα με
πρόσφατες δηλώσεις του Υφυπουργού Παιδείας Συρίγου να εισβάλλει τον Απρίλη του
2022- αλλά και γιατί θέλουν τόσο πολύ να επιβάλλουν τους ελέγχους εισόδου, τα
πειθαρχικά, τις διαγραφές, τις κάμερες κτλ. Με λίγα λόγια, ο νόμος έρχεται,
πάνω στον δρόμο που έστρωσαν οι προηγούμενοι, για να εγκαθιδρύσει μια και καλή
το «Πανεπιστήμιο της Αγοράς».
Ανάγκη σύγκρουσης με την κυβέρνηση και την
πολιτική της
Επείγουσα μια αγωνιστική ανασυγκρότηση του
φοιτητικού κινήματος
ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Τώρα που μεγαλώνουν οι εργατικοί αγώνες και που υπάρχει
αγανάκτηση για την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα να πάρουμε οι φοιτητές την
κατάσταση στα χέρια μας, να ξεσηκωθούμε ενάντια στο νόμο-οδοστρωτήρα που
φέρνουν και να δώσουμε ξεκάθαρο μήνυμα ότι φτάνει πια με την καταπάτηση των
δικαιωμάτων μας. Για να αντιμετωπίσουμε τη νέα επίθεση του υπουργείου παιδείας,
πρέπει να έχουμε συλλόγους ζωντανούς και ενεργούς, που να λειτουργούν ως όργανα
πάλης στα χέρια των φοιτητών και όχι τυπικές άμαζες διαδικασίες απλής
επικύρωσης ενός πλαισίου δράσεων. Ακόμη, χρειάζεται ενότητα και συντονισμός στο
εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος, χωρίς την υποκατάσταση διαδικασιών όπως τα
συντονιστικά γενικών συνελεύσεων από συντονιστικά ΔΣ, ο αγώνας είναι των φοιτητών
όχι μερικών «αυτόκλητων εκπροσώπων». Τέλος, δε γίνεται το φοιτητικό κίνημα να
κλείνεται στον εαυτό του ή να περιορίζεται σε μια απλή παρουσία μέσα στις
σχολές, αλλά να επιδιώκει τη σύνδεση με την υπόλοιπη κοινωνία και τους αγώνες
της. Ο μόνος τρόπος να ξεπεραστούν αυτές οι αδυναμίες είναι οι ίδιοι οι
φοιτητές να κάνουμε στην άκρη αυτές τις αντιλήψεις και όσους τις υποστηρίζουν
και τις αναπαράγουν.
Το φοιτητικό κίνημα έχει δείξει πως μπορεί να αντιπαρατεθεί
με την κυβέρνηση και τις επιθέσεις που φέρνει, όταν βασίζεται στην
αυτοοργάνωση, τα μαχητικά μέσα πάλης και την ενότητα τόσο στο εσωτερικό του όσο
και με τα υπόλοιπα πληττόμενα στρώματα της κοινωνίας. Οι κινητοποιήσεις για τον
νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη τον περασμένο Γενάρη-Απρίλη έδειξαν ότι μπορούν να
βγουν αγώνες και να πετύχουν νίκες, όπως η αναβολή της εισόδου της
πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές, όμως χρειάζεται μια άλλη πολιτική που
να συσπειρώνει, να μαζικοποιεί και να κάνει τους φοιτητές ενεργά μαχητικά
κομμάτια στον αγώνα που πρέπει να δώσουμε, μακριά από κούφιες θριαμβολογίες. Οι
σημαντικοί νικηφόροι εργατικοί αγώνες του τελευταίου διαστήματος (efood,
εκπαιδευτικοί, COSCO)
μας δείχνουν το δρόμο, όχι μόνο για να ακυρώσουμε τα σχέδια της κυβέρνησης, αλλά
και να εξεγερθούμε απέναντι στην ίδια και τις άθλιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές
που εφαρμόζει.