Σε
μία περίοδο που η κυβέρνηση έχει περάσει σειρά αντιεκπαιδευτικών νόμων που
θέλουν να τελειώνουν με το δημόσιο πανεπιστήμιο, προετοιμάζοντας και νέο
νόμο-πλαίσιο, πηγαίνοντας πλάι-πλάι με την καταστολή, την ακρίβεια και τα
αντεργατικά εκτρώματα, η ΠΚΣ συνεχίζει τον χαβά της με τις γραφειοκρατικές/απατεωνίστικες
πολιτικές της και τον εκφυλισμό των διαδικασιών των συλλόγων.
Ο
κανόνας γι’ αυτή την δύναμη επιβεβαιώνεται και στον Σύλλογο Οικοτρόφων των
ΝΦΕΕΜΠ. Σ’ έναν σύλλογο που έχουν την πλειοψηφία των εδρών στο ΔΣ και υποτίθεται
αποτελεί για αυτούς έναν σύλλογο-«πρότυπο», «που αγωνίζεται και νικάει», σαμποτάρουν
συντονισμένα τις Γενικές Συνελεύσεις, πραγματοποιώντας ΔΣ μόνοι τους, χωρίς να καλούν τις υπόλοιπες
πολιτικές δυνάμεις. Πιο συγκεκριμένα, την Κυριακή 28/11, μέρα καλεσμένης εξ’
αναβολής γενικής συνέλευσης μια ισχνή αντιπροσωπεία της ΠΚΣ, έκανε την εμφάνιση
της μετά από μεγάλη καθυστέρηση(1+ ώρα) και όχι μόνο δεν έδωσε καμία απάντηση,
αλλά ίσα-ίσα μιλούσε επιθετικά και υποτιμητικά. Παρόμοια κατάσταση μία εβδομάδα
πριν στις 21/11, με 2 ώρες καθυστέρηση. Και
στις δύο περιπτώσεις, εξαιτίας τους, δεν βγήκαν οι ΓΣ. Χαρακτηριστική είναι
και η στάση τους και σε ένα ακόμα
ΔΣ-παρωδία, που δεν υπέγραψαν ψηφίσματα
στήριξης των αγωνιστών που διώκονται από το κράτος για τις περσινές
κινητοποιήσεις στις 17/11 και στις 6/12 , κοροϊδεύοντας μας, λέγοντας ότι
θα το ψηφίσουν την στιγμή που η μία δίκη βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη. Τέτοιες πρακτικές ακολουθούν οι δυνάμεις
της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ, που κύριο στόχο έχουν την διάλυση διαδικασιών του
συλλόγου και θέλουν τους συλλόγους διακοσμητικά όργανα, που δεν θέλουν οι
φοιτητές να συζητούν και να παίρνουν τον αγώνα στα χέρια τους.
Συνδυαστικά,
με την συνήθη ώρα καλέσματος και την μεγάλη καθυστέρηση κάθε φορά, οι
συνελεύσεις είναι άνευρες γιατί λειτουργούν ως ανοιχτά ΔΣ που επικυρώνουν τις
σφραγίδες των ΚΝΕ/ΚΚΕ, υπάρχει παντελής έλλειψη εργατικής δημοκρατίας, καταστρέφοντας
την δημιουργία μιας πραγματικής ενότητας μέσω της αυτοοργάνωσης που να δίνει τη
δυνατότητα στην βάση των φοιτητών να δράσουν. Έτσι, είναι λογικό και επόμενο να
μην υπάρχει προσέλευση στις συνελεύσεις, αλλά και οι φοιτητές να απεχθάνονται
τις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου.
Πρέπει
εδώ και τώρα ο σύλλογος να ενεργοποιηθεί, όλοι οι φοιτητές να αγωνιστούν για
την μαζικοποίηση των δράσεων του συλλόγου, αλλά και να δοθεί μια αγωνιστική
κατεύθυνση στον σύλλογο στην βάση ενός μαχητικού
πλαισίου πάλης με αυτοοργάνωση και ενότητα στην πράξη, για να ανατρέψουμε το
νέο νόμο πλαίσιο, τους ψηφισμένους νόμους Κεραμέως και την κυβέρνηση της ΝΔ.
Δεν χρειαζόμαστε συλλόγους-σφραγίδες! Να παλέψουμε για να γίνουν όργανα στην
βάση των φοιτητών και όχι τσιφλίκια!