ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΤΟΥ
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ – ΝΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΔ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 17/9, 19.00
ΑΘΗΝΑ: ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΚΑΜΑΡΑ
ΠΑΤΡΑ:ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η κυβέρνηση της πείνας, του πολέμου και των
παρακολουθήσεων του Μητσοτάκη αποφάσισε το απόγευμα της Δευτέρας 5/9 να εμφανίσει
την ΟΠΠΙ σε ΕΜΠ και ΕΚΠΑ. Η ΟΠΠΙ, συνοδευόμενη από διάφορες δυνάμεις της ΕΛΑΣ (ΟΠΚΕ,
ΜΑΤ κ.ά.), συγκεντρώθηκε έξω από την πύλη Κοκκινοπούλου του ΕΜΠ και Ούλωφ Πάλμε
του ΕΚΠΑ. Η εικόνα έξω από αυτές τις πύλες είναι τραγελαφική: ήρθε η αστυνομία
για να φυλάει την αστυνομία! Σαββατοκύριακα και πρωινά είναι εξαφανισμένοι,
εμφανίζονται μόνο για την απογευματινή τους «βάρδια», «επιβλέποντας» από
απόσταση τις πύλες.
Αυτή η ασυνάρτητη και γελοία κατάσταση, δείχνει την
πρεμούρα της κυβέρνησης να δείξει πυγμή. Σ’ ένα μέτωπο, όμως, όπου έχει πάρα
πολλές δυσκολίες να εφαρμόσει εξ ολοκλήρου τον ψηφισμένο χουντονόμο τους. Ο Μητσοτάκης
και η κλίκα του βρίσκονται σε μεγάλη κρίση. Υπό το βάρος της τεράστιας
οικονομικής και πολιτικής κρίσης (εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία, ακρίβεια,
ενεργειακή κρίση, φτώχεια, διαρκή σκάνδαλα, παρακολουθήσεις κ.ά.), επιχειρούν
μια «φυγή προς τα εμπρός», επενδύοντας στην πολιτική της έντασης. Αξιοποιώντας
το μόνο «χαρτί» που τους μένει, αυτό της καταστολής (όπως και με τα χτυπήματα
των ΜΑΤ σε απεργούς εργάτες), προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από τα τόσα
φλέγοντα ζητήματα. Με απώτερο στόχο να παραμείνουν λίγους ακόμα στην εξουσία
για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό έργο τους – και να εκβιάζει ο Μητσοτάκης,
ως «κυβερνήτης της χώρας» και «Μεσσίας» για να διατηρήσει κάποια ποσοστά στις
επερχόμενες εκλογές.
Οι απανωτές αναβολές της ΟΠΠΙ, η δειλή, άτολμη και χωρίς
καμία ουσία (μέχρι στιγμής) εμφάνισή της, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις
κινητοποιήσεις των φοιτητών και της νεολαίας, που δεν έχουν σταματήσει. Στις
αυθόρμητες αντιδράσεις και κινήσεις απέναντι στην προσπάθεια επιβολής του
Κράτους Έκτακτης Ανάγκης στις σχολές. Οι αγώνες και νόημα έχουν και νίκες
μπορούν να πετυχαίνουν! Αποδεικνύεται ότι απέναντι στην μαύρη επίθεση που
ξεδιπλώνει η κυβέρνηση σε εργατικά, δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις (εργατοκτόνος
νόμος Χατζηδάκη, απαγόρευση διαδηλώσεων, ιδιωτικοποιήσεις, «αξιολόγηση»
εκπαιδευτικών κ.ά.), οι νεοφιλελεύθεροι του Μητσοτάκη(αλλά και άλλοι «πρόθυμοι»
να εφαρμόσουν τα ίδια), δεν μπορούν παρά να οξύνουν την κοινωνική και ταξική
πόλωση. Να γεννούν αντιδράσεις, εξεγέρσεις και εκρήξεις, χάνοντας διαρκώς
κοινωνικά ερείσματα. Έχουν μετατραπεί σε μια αυτονομημένη κλίκα, μακριά από τα
μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και ανησυχίες.
Φυσικά οι κίνδυνοι για το φοιτητικό κίνημα και τους
αγώνες της νεολαίας είναι υπαρκτοί. Όχι μόνο από τον κάθε Μητσοτάκη, αλλά από
τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής, που ενισχύονται και σκληραίνουν διαρκώς.
Το απέδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα του ΑΠΘ (σχέδιο «Βιβλιοθήκη», εγκατάσταση ΜΑΤ
και αύρας στο πανεπιστήμιο). Για να πληρώσουμε πάλι εμείς την κρίση, η ελίτ και
το αστικό καθεστώς έχουν στρατηγικό στόχο να ξεπουλήσουν κάθε τι σε
καπιταλιστές-αρπακτικά, να επιβάλουν τον φόβο και τρόμο σε όποιον αντιστέκεται. Αυτή η
πολιτική (όπως και η προσπάθεια επιβολής της ΟΠΠΙ) αποτελεί μονόδρομο και
στρατηγική επιλογή για όλες τις μνημονιακές αστικές δυνάμεις:
Ø Μόνο έτσι μπορούν να επιβάλουν
την εφαρμογή των Νόμων Κεραμέως και του νέου Νόμου – Πλαίσιο
Ø Μόνο έτσι μπορούν να επιβάλουν
την κατάργηση της δημόσιας – δωρεάν παιδείας και την υποκατάσταση της από την «Αγορά
της Εκπαίδευσης»
Ø Μόνο έτσι μπορούν να
καταστείλουν τις κοινωνικές εκρήξεις, που και οι ίδιοι παραδέχονται ότι έρχονται!
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ «ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ»
Με Αυτοοργάνωση, Ενότητα, Συντονισμό, Κλιμάκωση
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ –
ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
Οι κινητοποιήσεις μετά την εμφάνιση της ΟΠΠΙ ήταν
σημαντικές, ιδιαίτερα η μαζική κινητοποίηση της Πέμπτης 8/9. Η μεγάλη πολιτική
φθορά της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την άμεση απάντηση που παίρνει από τους
φοιτητές, δεν έχει δώσει περιθώρια «ομαλής» εγκατάστασης της ΟΠΠΙ στις σχολές.
Όμως, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αναμετρηθεί και με τα δικά του προβλήματα:
έρχεται αντιμέτωπο με την πιο σκληρή επίθεση τα τελευταία 50 χρόνια, με σωρεία ψηφισμένων
αντιεκπαιδευτικών μέτρων, που άλλα εφαρμόζονται (π.χ. Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής)
και άλλα έχουν παγώσει. Η πανικόβλητη εικόνα της κυβέρνησης της ΝΔ δεν σημαίνει
ότι δεν θα έρθει μια επόμενη, πιο επικίνδυνη και με καινούργιο «αέρα»,
επιδιώκωντας να εφαρμόσει τους νόμους Κεραμέως, να ολοκληρώσει το «έργο» της και
να επιχειρήσει να ρίξει ταφόπλακα στον φοιτητικό συνδικαλισμό και στη δημόσια-δωρεάν
παιδεία. Αυτή είναι η σύγκρουση που οδηγεί η τεράστια κρίση του ελληνικού
καπιταλισμού. Και δεν πρόκειται να σταματήσει ούτε με τις απάτες π.χ. του
ΣΥΡΙΖΑ για προοδευτική ή σκέτη αντιμητσοτακική κυβερνητική αλλαγή.
Δεν βοηθάνε γι’ αυτό οι «συμβολικές κινήσεις», τα παχιά
λόγια ότι «νικήσαμε» ή «θα τους σαρώσουμε», ή σπασμωδικές αντιδράσεις. Πρέπει
να πάμε κόντρα στη λογική «να μην προκαλούμε, για να μην μας χτυπήσουν». Στις
εκφυλιστικές και απολίτικες αντιπαραθέσεις μέσα στο κίνημα, που μόνο σύγχυση
και απομαζικοποίηση μπορούν να φέρουν. Στην έλλειψη μιας ενοποίησης του
κινήματος μέσα από συντονιστικά, που οδηγεί στη διαίρεσή του, ακόμα και στην
αδυναμία να συμβαδίσουν τα πανό των συλλόγων. Όλα τα παραπάνω είναι αδιέξοδα,
δεν δημιουργούν σχέδιο πάλης για ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας. Ούτε λύνονται με «συσκέψεις
των ΦΣ», δηλαδή μαζέματα των ΔΣ, χωρίς ενεργή συμμετοχή της συντριπτικής
πλειοψηφίας των φοιτητών. Έτσι δεν μαζικοποιείται και δεν ριζοσπαστικοποιείται
ο αγώνας, πράγμα ζωτικής σημασίας για αλλάξουμε τους συσχετισμούς. Πρέπει να
συνδεθούμε με τα προβλήματα της κοινωνίας, που αντιμετωπίζουν και οι φοιτητές,
όπως η ακρίβεια. Να ενωθούμε με εργαζόμενους και μαθητές σε κοινό αγώνα. Με
στόχο να ρίξουμε εμείς τον Μητσοτάκη μια ώρα αρχύτερα, για να αρχίσει μια
γενική αντεπίθεση του κινήματος. Με εξωστρεφείς δράσεις σε γειτονιές, σχολεία, χώρους
δουλειάς κ.ά., να σπάσουμε το «κλείσιμο» του αγώνα μέσα στα πανεπιστήμια, που
εν τέλει αποδυναμώνει το φοιτητικό κίνημα.
Η ΣΣΠ συμμετέχει σε κάθε κινητοποίηση και αγώνα των
φοιτητών και της νεολαίας, επιμένοντας στις βασικές αρχές της ενότητας και αυτοοργάνωσης.
Να δημιουργήσουμε δομές στη βάση των φοιτητών, όργανα συντονισμού και πάλης, ικανά
να δώσουν αυτοπεποίθηση και πίστη στηδύναμη του συλλογικού αγώνα. Δημιουργώντας
ένα «σχολείο» προετοιμασίας για τη Σύγκρουση με τους πραιτοριανούς της
κυβέρνησης. Ένα Κέντρο Αγώνα που να δυναμώνει και να ενώνει δημοκρατικά όλες
τις φωνές που πραγματικά θέλουν να παλέψουν, μέσω ενός Συντονιστικού Γενικών
Συνελεύσεων σε κάθε πόλη και Συντονιστικών Επιτροπών σε κάθε σχολή. Ο αγώνας
ενάντια στην ΟΠΠΙ θα είναι διαρκείας: πρέπει να τον μετατρέψουμε σε μια
νεολαιίστικη έκρηξη και εξέγερση. Μόνο με αυτά τα εργαλεία μπορούμε να
δημιουργήσουμε μεγάλα κινήματα και αγώνες. Για να μπλοκάρουμε αυτή τη χούντα
που στήνουν μέσα στις σχολές, να ανατρέψουμε τα αντι-εκπαιδευτικά μέτρα, να
διώξουμε κάθε μνημονιακό κανίβαλο και να πάρουμε επιτέλους τη ζωή μας στα χέρια
μας!