ΣΕ
ΠΑΝΙΚΟ & ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ Η ΚΛΙΚΑ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ
ΟΛΟΙ
ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ: ΤΡΙΤΗ 27/9,18:30, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Η κυβέρνηση της φτώχειας, του πολέμου και των παρακολουθήσεων του Μητσοτάκη
από την πρώτη βδομάδα του Σεπτέμβρη επιχειρεί να επιβάλλει μια άνευ
προηγουμένου αστυνομοκρατία μέσα και έξω από τις σχολές. Επιστρατεύοντας τις
δολοφονικές συμμορίες καταστολής των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ-ΟΠΚΕ εξαπολύει απανωτά
ρεσιτάλ καταστολής σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με συλλήψεις και άγριο ανθρωποκυνηγητό
φοιτητών ακόμη και μέσα στις σχολές. Η κυβέρνηση δεν δίστασε να πνίξει στα
χημικά συναυλία 5.000 ατόμων στο ΑΠΘ, ενώ μάλιστα έστειλε μπάτσους στο ΕΜΠ για
να εισβάλουν σε δωμάτια εστιακών φοιτητών (δήθεν «ανδρών ανομίας»), φτάνοντας
στο σημείο να πυροβολήσουν εντός του ιδρύματος και να τραυματίσουν 1 άνθρωπο!
Θυμίζοντας την εποχή της Χούντας,
απαγορεύουν πορείες και επιτίθενται με αύρες, χημικά και άγριους ξυλοδαρμούς. Οι
εικόνες από τους τραυματισμένους φοιτητές μιλάνε από μόνες για την λύσσα και
την βαρβαρότητα των αστυνομικών επιθέσεων, που από καθαρή τύχη δεν έχουν
οδηγήσει σε θύματα. Το δικαίωμα στη διαδήλωση κατακτήθηκε με αίμα και αγώνες
ολόκληρων δεκαετιών, δεν θα καταργηθεί από καμία κυβέρνηση. Η προσφυγή της
κυβέρνησης στην ακραία καταστολή δεν δείχνει παρά τον πανικό της. Ο Μητσοτάκης και η κλίκα του βρίσκονται σε μεγάλη κρίση.
Υπό το βάρος της τεράστιας οικονομικής και πολιτικής κρίσης (ακρίβεια,
ενεργειακή κρίση, διαρκή σκάνδαλα, παρακολουθήσεις κ.ά.), επιχειρούν μια «φυγή προς τα εμπρός», επενδύοντας στην πολιτική της
έντασης. Το πόσο επικίνδυνοι είναι φαίνεται και από αυτό που είπε ο
Μητσοτάκης στις ΗΠΑ, ότι «Είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία» αλλά και από το
γεγονός ότι η κυβέρνησή του φαίνεται όλο και πιο διατεθειμένη να εμπλακεί σε
ένα στρατιωτικό «επεισόδιο» με τον τουρκικό καπιταλισμό, στα πλαίσια του
αντιδραστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Σε αυτή την πορεία, αξιοποιούν το
μόνο «χαρτί» που τους μένει, την καταστολή, για να αποπροσανατολίσουν και να
τρομοκρατήσουν. Με απώτερο στόχο να παραμείνουν λίγο παραπάνω στην εξουσία για
να ολοκληρώσουν το καταστροφικό έργο τους – και να εκβιάζει ο Μητσοτάκης, ως
«κυβερνήτης της χώρας», για να διατηρήσει κάποια ποσοστά στις επερχόμενες
εκλογές.
Η δυσκολία επιβολής της ΟΠΠΙ οφείλεται κυρίως στις κινητοποιήσεις των
φοιτητών και της νεολαίας, στις αυθόρμητες αντιδράσεις απέναντι στην προσπάθεια
επιβολής του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης στις σχολές. Οι αγώνες και νόημα έχουν
και νίκες μπορούν να πετυχαίνουν! Αποδεικνύεται ότι απέναντι στη μαύρη
επίθεση που ξεδιπλώνει η κυβέρνηση σε εργασιακά, δημοκρατικά δικαιώματα και
κατακτήσεις (νόμος Χατζηδάκη, απαγόρευση διαδηλώσεων, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.),
οι νεοφιλελεύθεροι του Μητσοτάκη (αλλά και άλλοι «πρόθυμοι προοδευτικοί» συνεχιστές
των μνημονιακών πολιτικών), δεν μπορούν παρά να οξύνουν την κοινωνική και ταξική
πόλωση. Να γεννούν αντιδράσεις, εξεγέρσεις και εκρήξεις, χάνοντας διαρκώς
κοινωνικά ερείσματα. Έχουν μετατραπεί σε μια αυτονομημένη κλίκα, μακριά από τα
μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.
Όμως δεν έχουμε καμία πολυτέλεια εφησυχασμού ή θριαμβολογιών. Οι κίνδυνοι
για το φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες της νεολαίας παραμένουν μεγάλοι. Γιατί
μια απομονωμένη κυβέρνηση ή κλίκα είναι ικανή για κάθε είδους τυχοδιωκτισμό.
Και κυρίως γιατί το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης που οικοδομούν, δεν αντιμετωπίζεται
με απάτες και αυταπάτες για επιστροφή σε μια «δημοκρατική ομαλότητα» και μια
«προοδευτική αλλαγή κυβέρνησης» ή με μια ψήφο στις κάλπες. Αντίθετα, αποτελεί στρατηγική
επιλογή του αστικού καθεστώτος στην Ελλάδα καθώς:
Ø Μόνο έτσι μπορούν να επιβάλουν
την εφαρμογή των Νόμων Κεραμέως και του νέου Νόμου – Πλαίσιο
Ø Μόνο έτσι μπορούν να επιβάλουν
την κατάργηση της δημόσιας – δωρεάν παιδείας και την υποκατάσταση της από την «Αγορά
της Εκπαίδευσης»
Ø Μόνο έτσι μπορούν να
καταστείλουν τις κοινωνικές εκρήξεις, που και οι ίδιοι παραδέχονται ότι έρχονται!
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ «ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ»
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ –
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
Η προσπάθεια επιβολής της ΟΠΠΙ μέσα στις σχολές μπορεί να επιτευχθεί μόνο
μετά από πολλές εισβολές των ΜΑΤ μέσα στις σχολές και την επιβολή συντριπτικών
ηττών στο φοιτητικό κίνημα (διάλυση δομών του, ξερίζωμα αγωνιστικών δυνάμεων
κ.α.). Συνεπώς, οι προσπάθειες εισβολών της αστυνομίας στις σχολές θα συνεχιστούν
το επόμενο διάστημα και παρά τις όποιες διακοπές, αυτό θα αποτελεί μια μόνιμη
πληγή για το φοιτητικό κίνημα. Οι αυθόρμητες και αποφασιστικές κινητοποιήσεις
μετά την εμφάνιση της ΟΠΠΙ είναι σημαντικές, ιδιαίτερα οι πρόσφατες μαζικές
διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, και αποτελούν μια πρώτη απάντηση στην κυβέρνηση. Η
μεγάλη πολιτική φθορά της δεν έχει αφήσει περιθώρια «ομαλής» εγκατάστασης της
αστυνομίας στις σχολές. Όμως για να νικήσουμε και να διώξουμε την ΟΠΠΙ, όπως
και τους Νόμους Κεραμέως, πρέπει να
αναπτύξουμε αυτούς τους αγώνες σε έναν Αγώνα Διαρκείας, οργανώνοντας την
σύγκρουση κάθε φορά που η αστυνομία προσπαθεί να εισβάλει στις σχολές μας.
Για το λόγο αυτό, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αναμετρηθεί και με τα δικά
του προβλήματα: έρχεται αντιμέτωπο με την πιο σκληρή επίθεση τα τελευταία 50
χρόνια, με σωρεία ψηφισμένων αντεκπαιδευτικών μέτρων, που άλλα εφαρμόζονται
(π.χ. Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) και άλλα έχουν παγώσει. Η πανικόβλητη εικόνα της
κυβέρνησης της ΝΔ δεν σημαίνει ότι δεν θα έρθει μια επόμενη, πιο επικίνδυνη και
με καινούργιο «αέρα», επιδιώκοντας να ολοκληρώσει το «έργο» της. Αυτή είναι η
σύγκρουση που οδηγεί η τεράστια κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Και δεν πρόκειται
να σταματήσει ούτε με απάτες τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν βοηθάνε γι’ αυτό οι «συμβολικές κινήσεις», τα παχιά λόγια ότι
«νικήσαμε» ή «θα τους σαρώσουμε», ούτε σπασμωδικές αντιδράσεις. Πρέπει να πάμε
κόντρα στη λογική «να μην προκαλούμε, για να μην μας χτυπήσουν». Κόντρα στις εκφυλιστικές και απολίτικες
αντιπαραθέσεις μέσα στο κίνημα, που μόνο σύγχυση και απομαζικοποίηση φέρνουν.
Αντιμετωπίζοντας το κεντρικό πρόβλημα της έλλειψης ενοποίησης του κινήματος, που
δεν λύνεται με υποκατάστατα που διαιρούν (όπως οι «συσκέψεις των ΦΣ», δηλ.
μαζέματα των «μυημένων»), αλλά με συντονιστικά, με ενεργό συμμετοχή της μεγάλης
μάζας των φοιτητών.
Πρέπει να συνδεθούμε με τα προβλήματα της κοινωνίας, που αντιμετωπίζουμε και
οι φοιτητές, όπως η ακρίβεια. Να ενωθούμε με εργαζόμενους και μαθητές σε κοινό
αγώνα. Με στόχο να ρίξουμε εμείς τον Μητσοτάκη μια ώρα αρχύτερα, για να αρχίσει
μια γενική αντεπίθεση του κινήματος. Με εξωστρεφείς δράσεις σε γειτονιές, σχολεία,
χώρους δουλειάς κ.ά., να σπάσουμε το «κλείσιμο» του αγώνα μέσα στα
πανεπιστήμια, που εν τέλει αποδυναμώνει το φοιτητικό κίνημα.
Η ΣΣΠ συμμετέχει σε κάθε κινητοποίηση και αγώνα των φοιτητών και της
νεολαίας, επιμένοντας στις βασικές αρχές της ενότητας και αυτοοργάνωσης.
Να δημιουργήσουμε δομές στη βάση των φοιτητών, όργανα συντονισμού και πάλης, ικανά
να δώσουν αυτοπεποίθηση και πίστη στη δύναμη του συλλογικού αγώνα. Δημιουργώντας
ένα «σχολείο» προετοιμασίας για τη Σύγκρουση με τους πραιτοριανούς της
κυβέρνησης. Ένα Κέντρο Αγώνα που να δυναμώνει και να ενώνει δημοκρατικά όλες
τις φωνές που πραγματικά θέλουν να παλέψουν, μέσω ενός Συντονιστικού Γενικών
Συνελεύσεων σε κάθε πόλη και Συντονιστικών Επιτροπών σε κάθε σχολή. Ο αγώνας
ενάντια στην ΟΠΠΙ θα είναι διαρκείας: πρέπει να τον μετατρέψουμε σε μια
νεολαιίστικη έκρηξη και εξέγερση. Μόνο με αυτά τα εργαλεία μπορούμε να
δημιουργήσουμε μεγάλα κινήματα και αγώνες. Για να μπλοκάρουμε αυτή τη χούντα
που στήνουν μέσα στις σχολές και να ανατρέψουμε κάθε μνημονιακό κανίβαλο!