- Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν σε ένα κλίμα σύγχυσης για το εργατικό κίνημα, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Από πέρυσι ψηφίστηκαν αρκετά νέα μέτρα με σημαντικότερη την ψήφιση των μέτρων της 2ης αξιολόγησης και του «4ου μνημονίου» μόλις μια εβδομάδα πριν τις εκλογές. Μέτρα που έχουν φέρει την κοινωνία σε ακόμα δυσχερέστερη θέση. Μέσα σε αυτό το κλίμα το φοιτητικό κίνημα δεν έδωσε κανέναν σημαντικό αγώνα και συνολικά η συμμετοχή των φοιτητών στις συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις ήταν ακόμα περισσότερο μειωμένη από πέρσι.
- H αποχή αυξήθηκε και φέτος. Ψήφισαν περίπου 6000 φοιτητές λιγότεροι σε σχέση με το 2016 σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ο συνολικός αριθμός ψηφισάντων έφτασε περίπου στις 70000. Από το 2008 η συμμετοχή συσσωρευτικά έχει πέσει πάνω από 50%. Αυτό βέβαια οφείλεται και στην μείωση του ενεργού φοιτητικού πληθυσμού λόγω της οικονομικής κρίσης. Ένας ακόμα σημαντικός λόγος είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν στο φοιτητικό κίνημα δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα των φοιτητών, καλλιεργώντας την ηττοπάθεια και τον αποπροσανατολισμό. Είναι λάθος να μείνουμε απλά στην μείωση της συμμετοχής με το βολικό συμπέρασμα: “οι φοιτητές δεν τραβάνε”. Πρέπει να βλέπουμε και να αναλύουμε όλους τους παράγοντες που έχουν δημιουργήσει αυτήν την κρίση στο φοιτητικό κίνημα αλλά να μην χάνουμε λόγω αυτών τη γενικότερη εικόνα και την αντικειμενική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία και οι φοιτητές. Πρέπει να είμαστε όμως και ξεκάθαροι, ότι δεν είναι λύση η λογική της αποχής, της αποπολιτικοποίησης και της αποστασιοποίησης, αλλά αντίθετα πρέπει να παλέψουμε ενάντια σε αυτήν. Να παλέψουμε για την ενεργοποίηση των φοιτητικών συλλόγων για να γίνουν πραγματικά όργανα στην πάλη ενάντια στα μνημόνια και τη διάλυση των ΑΕΙ και ΤΕΙ μακριά από τις λογικές της ανάθεσης.
- Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παραμένει πρώτη δύναμη, χάνοντας περίπου 1300 ψήφους. Παρά το γεγονός ότι «έλυσε» τις εσωτερικές διαφορές και κατέβηκε ενιαία δεν μπόρεσε να αποτρέψει την πτώση της. Φαίνεται ξεκάθαρα η δυσαρέσκεια των νέων απέναντι στην πολιτική που πρεσβεύουν, μια λογική που απαξιώνει όλες τις κατακτήσεις των φοιτητών, προωθεί με κάθε μέσο την αποπολιτικοποίηση και θέλει να καταστρέψει οποιαδήποτε μορφή αντίστασης του φοιτητικού κινήματος. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι συνεχίζεται η οργανωτική αποσύνθεση τους παρά το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία είναι αντιπολίτευση και «κυβέρνηση σε αναμονή».
- Η ΠΑΣΠ καταφέρνει να κρατήσει τις ψήφους της. Ο ρόλος της μέσα στα ΑΕΙ και ΤΕΙ μπορεί να ταυτιστεί πλήρως με αυτόν της ΔΑΠ. Η οργανωτική της αποδυνάμωση συνεχίζεται αφού καταγράφεται σε ακόμα μικρότερο αριθμό συλλόγων σε σχέση με το 2016, όμως πάρα τη δεδομένη κατάσταση ανεβάζει τα ποσοστά της και μετά από τρία χρόνια παίρνει την 3η θέση στην πανελλαδική κατάταξη, ξεπερνώντας τα ΕΑΑΚ.
- Η ΠΚΣ διατηρεί τη δεύτερη θέση σημειώνοντας αρκετά σημαντική μείωση σε ψήφους (-1000) και μικρή πτώση σε ποσοστά. Πληρώνει τη γενικότερη διασπαστική στάση του ΚΚΕ απέναντι στους αγώνες και την προδοτική στάση τους σε όλες τις ταξικές διεκδικήσεις. Παρά τις επαναστατικές φανφάρες, ο ρόλος της χαρακτηρίζεται από μία σφοδρή διασπαστική πολιτική που περιχαρακώνει τους συλλόγους που ελέγχει, τους μετατρέπει σε σφραγίδες και ενισχύει τη σημερινή διαλυτική κατάσταση που επικρατεί στους συλλόγους. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι επιθέσεις απέναντι σε διάφορες αριστερές δυνάμεις (ακόμα και με σωματική βία) κάνει απολύτως ξεκάθαρο το στόχο της μέσα στο φοιτητικό κίνημα.
- Τα ΕΑΑΚ και η εκλογική συνεργασία τους με ΑΡΕΝ και ΑΡΔΙΝ σημειώνουν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σημαντική πτώση. Πιο συγκεκριμένα, χάνουν περίπου 1300 ψήφους σε σχέση με πέρυσι και παίρνουν την τέταρτη θέση πίσω από την ΠΑΣΠ. Αυτό δείχνει την πολιτική τους κρίση και την αδυναμία τους να δώσουν μια αγωνιστική κατεύθυνσή στο φοιτητικό κίνημα. Τα αίτια αυτής της πολιτικής κρίσης είναι τα ακόλουθα: Η ρεφορμιστική τους στροφή, η εγκατάλειψη σε μεγάλο βαθμό του αντικαπιταλιστικού-ριζοσπαστικού τους παρελθόντος και η λογική του »χίλιοι καλοί χωράνε». 2. Η όξυνση των εσωτερικών τους ανταγωνισμών που φέτος πήρε μεγάλες διαστάσεις με τα βίαια περιστατικά στη Θεσσαλονίκη (βλέπε ανακοίνωση ΣΣΠ). 3. Ο ακολουθητισμός προς την ΠΚΣ. Προφανώς, το γεγονός ότι δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο που κατείχαν τα προηγούμενα χρόνια μέσα στο φοιτητικό κίνημα, τους καθιστά ανεπαρκείς να χαράξουν ένα νέο σχέδιο αγώνων, που θα δώσει προοπτική και διέξοδο.
- Η κυβερνητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, BLOCO έχει μικρή πτώση και καταγράφει λίγο πάνω από 500 ψήφους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, δείχνοντας την αποστροφή της νεολαίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για την κυβερνητική παράταξη αδυνατεί να διαμορφώσει το δικό της μηχανισμό και να είναι η κυβερνητική φωνή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
- Στα ΤΕΙ η μικρή έως και καθόλου ύπαρξη αγωνιστικών και αριστερών δυνάμεων, οι πελατειακές σχέσεις, οι τεράστιοι μηχανισμοί των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και τα όργια νοθείας τους επιτρέπουν να διατηρούν σημαντικές δυνάμεις (αθροιστικά πάνω από 70%). Η ΔΑΠ χάνει περίπου 1000 ψήφους, ενώ η ΠΑΣΠ αυξάνει λίγο τις ψήφους της, παίρνοντας την 2η θέση από την ΠΚΣ, η οποία χάνει περίπου 600 ψήφους και πέφτει στην 3η θέση. Η εκλογική συνεργασία ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ παρουσιάζει μικρή πτώση.
- Στις φετινές φοιτητικές εκλογές παρουσιάστηκαν για ακόμη μια φορά επιθέσεις ομάδων που αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί. Οι πιο σημαντικές από αυτές έγιναν στο παλιό Χημείο και το Πολυτεχνείο στην Αθήνα. Μέλη αυτών των ομάδων οπλισμένοι με λοστούς και τσεκούρια, εισέβαλλαν στο κτίριο του Πολυτεχνείου, κλέβοντας προσωπικά αντικείμενα φοιτητών και οδηγώντας 2 συλλόγους να αναβάλλουν την εκλογική διαδικασία. Είναι πραγματικά άξιο απορίας ποιοι κρύβονται πίσω από αυτές τις επιθέσεις και ποιοι ωφελούνται από αυτές. Λόγω αυτών των περιστατικών η ΔΑΠ βρήκε αφορμή να μιλήσει για άσυλο ανομίας αρνούμενη να συμμετέχει στους Πολιτικούς Μηχανικούς σε εκλογές που θα γίνουν σε χώρο ασύλου. Στην ΑΣΟΕΕ (οι εκλογές είχαν ακυρωθεί από τέτοιες επιθέσεις το 2014 και 2015) η κατάσταση ξεπέρασε κάθε όριο φέτος με τις ΠΑΣΠ-ΔΑΠ να προτείνουν οι εκλογές να γίνουν στο Ζάππειο και τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις (ΠΚΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΔΙΝ, Αγωνιστικές Κινήσεις) εκτός της ΑΡΕΝ να συμμετέχουν. Οι φετινές εκλογές επέφεραν ένα επιπλέον χτύπημα στον σύλλογο της ΑΣΟΕΕ με τις δυνάμεις καταστολής να βρίσκονται εντός και εκτός του χώρου των εκλογών. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν κινδύνους για τον τρόπο με τον οποίο θα διεξάγονται από δω και πέρα οι φοιτητικές εκλογές. Για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: οι φοιτητικές εκλογές πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται μέσα στις σχολές, σε χώρο πανεπιστημιακού ασύλου και να περιφρουρούνται από τους ίδιους τους φοιτητές.
- Η ΣΣΠ καταγράφεται φέτος σε 25 συλλόγους συγκεντρώνοντας 224 ψήφους από 185 το 2016. Σημειώνει μάλιστα κάποια πολύ καλά αποτελέσματα σε επιμέρους σχολές. Σε έναν σύλλογο διατηρεί την πρώτη θέση, ενώ σε αρκετούς συλλόγους παίρνει τη δεύτερη ή την τρίτη θέση με υψηλά ποσοστά. Συνολικά η ΣΣΠ παίρνει 12 έδρες στα νέα Διοικητικά συμβούλια σε 8 συλλόγους. Το αποτέλεσμα παρά τα θετικά του στοιχεία (αύξηση, ψήφων και καταγραφών) είναι ακόμα μακριά από τις ανάγκες αλλά και από τις δυνατότητες που υπάρχουν. Χαιρετίζουμε και ευχαριστούμε όλους τους συναδέλφους που μας στήριξαν με την συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια και την ψήφο τους.
Όλη την προεκλογική περίοδο, η ΣΣΠ ανέδειξε τη σημασία της προετοιμασίας του φοιτητικού κινήματος μέσα από κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια, ενάντια στα δίδακτρα και την υποχρηματοδότηση, ενάντια στο αντί-εργατικό νομοσχέδιο «4ο μνημόνιο» των υποτακτικών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσα από την αυτοοργάνωση και την πολιτικοποίηση των φοιτητών. Όλη τη χρονιά προωθούσαμε την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, αλλά και την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει το κίνημα σε αυτήν την περίπτωση, μην ξεχνώντας ότι η πάλη για μια καλύτερη ζωή των προσφύγων εντάσσεται στην πάλη ενάντια στα μνημόνια και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Μπροστά στην τεράστια επίθεση που δεχόμαστε εδώ και 7 χρόνια, με την κυβέρνηση του Τσίπρα και συνολικά τους μνημονιακούς να προετοιμάζουν ακόμα μεγαλύτερες επιθέσεις, τον δρόμο το δείχνουν οι μαχητικές και αγωνιστικές κινητοποιήσεις της νεολαίας σε όλο τον κόσμο. Αυτός ο ρόλος αναλογεί και στο φοιτητικό κίνημα σήμερα, να γίνει ο πυροδότης μιας γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης ενάντια στην μνημονιακή χούντα και την αντιδραστική ΕΕ.
Γνωρίζουμε ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, πιστεύουμε όμως ότι το πρόγραμμα, η πολιτική και η πρακτική μας περιέχουν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την νίκη. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ριζώσουμε ακόμα περισσότερο στις σχολές που παρεμβαίνουμε και να ξεκινήσουμε παρέμβαση σε νέες σχολές και πόλεις. Η ΣΣΠ δεν κάνει συμβόλαιο με την νίκη, αλλά με τον αγώνα. Διατηρούμε ακλόνητη την πίστη μας στην ικανότητα της νεολαίας και του φοιτητικού κινήματος να αγωνιστεί και να νικήσει στην σκληρή σύγκρουση που έχουμε μπροστά μας με την κατάρρευση της εκπαίδευσης, με τα κουφάρια των μνημονιακών και κυρίως με το σάπιο και χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα, και γι’ αυτό θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.