ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:ΣΑΒΒΑΤΟ,28/9,11.00, ΚΑΜΑΡΑ
ΑΘΗΝΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: ΣΑΒΒΑΤΟ 28/9, 12.00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΓΙΑΝΝΕΝΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/9,18.00,ΑΚΑΔΗΜΙΑ
Δύο μήνες μετά την εκλογή της Νέας
Δημοκρατίας, η κυβέρνηση έχει ήδη δείξει
το ακραίο νεοφιλελεύθερο και μνημονιακό προφίλ της. Οι ήδη ψηφισμένες πραξικοπηματικές
τροπολογίες που ενισχύουν την εργοδοτική
αυθαιρεσία, το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, που διαλύει παντελώς τις
συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καταργεί πρακτικά το δικαίωμα των εργαζομένων
στην απεργία, καθώς και η κατάργηση του ασύλου, είναι μόνο η αρχή. Η κυβέρνησηετοιμάζει μια κολοσσιαία
επίθεση για την εκπαίδευση, με τον νέο
νόμο – πλαίσιο για τα πανεπιστήμια. Η υπουργός παιδείας Ν. Κεραμέως, μέσω
μιας εκτενούς επιστολής προς τους πρυτάνεις των ιδρυμάτων, δίνει ήδη μια πρώτη
εικόνα του τι θα περιέχει το εν λόγω νομοσχέδιο, το οποίο έχει δρομολογηθεί να
κατέβει και να ψηφιστεί με χρονικό ορίζοντα το τέλος του 2019. Σύμφωνα με αυτή
την επιστολή : «η κεντρική κατεύθυνση και στόχευση της νομοθετικής πρωτοβουλίας
είναι η ενίσχυση της αυτονομίας και
αυτοδιοίκησης των ιδρυμάτων και η δημιουργία κατάλληλων θεσμών που θα
εμπεδώσουν Ακαδημαϊκά Ιδρύματα
σύγχρονα, εξωστρεφή, αξιολογούμενα,
πιο ανταγωνιστικά, σε κοινό βηματισμό με
την αγορά εργασίας».
Τα 22 σημεία της επιστολής
Κεραμέως
- Αποτελεσματικότεροι Θεσμοί Διοίκησης: Στοχεύουν στην πλήρη αυτονόμηση των πανεπιστημίων από το κράτος. Διοικητική αυτονομία σημαίνει να αποφασίζουν τα Συμβούλια Ιδρύματος, δηλ. τεχνοκράτες-επιχειρηματίες τα πάντα στις σχολές μας, από το διορισμό του πρύτανη, μέχρι τι θα περιέχουν τα προγράμματα σπουδών μας κ.α. με βάση τα οικονομικά τους συμφέροντα, κι όλα αυτά με διαδικασίες fasttrack.
- Κρατική Χρηματοδότηση και Πρόσθετοι Πόροι: Όλα αυτά κινούνται στα πλαίσια οικονομικής αυτονόμησης των ιδρυμάτων, που θέτονταν και από τον νόμο Γαβρόγλου. Μιλάμε λοιπόν για ένα πανεπιστήμιο α) που θα λειτουργεί με βάση τους ανάγκες της αγοράς, β) που θα πρέπει να αναζητεί, το ίδιο, τους πόρους λειτουργίας του. Η κρατική χρηματοδότηση είναι ήδη πενιχρή, και στόχος είναι να περιοριστεί κι άλλο έως και να εκμηδενιστεί πλήρως. Οι χορηγίες και οι δωρεές στα πανεπιστήμια είναι οριακά ανύπαρκτες. Αυτό σημαίνει ότι πολύ σύντομα θα μπει σε εφαρμογή η επιδίωξη χρόνων, που ακούει στο όνομα «δίδακτρα».
- Αξιολόγηση και Πιστοποίηση της Ποιότητας: Η αξιολόγηση των ιδρυμάτων θα συνδέεται λοιπόν και με το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης αλλά και με την διαμόρφωση του εκπαιδευτικού χάρτη της χώρας. Κοντολογίς θα κλείσουν και θα συγχωνεύσουν τμήματα, σχολές ή και ολόκληρα ιδρύματα. Αξιολόγηση, με βάση την λογική της αγοράς, σημαίνει ότι πχ δεν απαιτούνται εφτά τμήματα φυσικής πανελλαδικά, οπότε θα συγχωνευτούν και θα παραμείνουν το πολύ δύο.
- Προγράμματα Σπουδών και Λοιπά Θέματα: Στα ίδια πλαίσια «αυτονόμησης» κινείται και η απελευθέρωση των μεταπτυχιακών. Στοχεύουν στην πλήρη εξάπλωση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, στην κατάργηση οποιουδήποτε πλαφόν και στην κοστολόγηση των μεταπτυχιακών κατά το δοκούν, όπου προφανώς αυτά με την μεγαλύτερη ζήτηση, θα κοστίζουν κι ανάλογα. Όσον αφορά τα όρια φοίτησης, και άρα τις διαγραφές όσων φοιτητών τα υπερβαίνουν, αυτό αποτελεί έναν ακόμη τρόπο για την μείωση του αριθμού των φοιτητών, μαζί με την ελάχιστη βάση εισαγωγής και την μείωση των εισακτέων (αυτό επιτάσσουν οι ανάγκες της αγοράς με βάση την ανεργία στους νέους).Είναι προφανές, επίσης, ότι επιδιώκουν να καταργήσουν πλήρως όλα τα φοιτητικά δικαιώματα. Αυτό φαίνεται κι από την τωρινή κατάσταση: οι περισσότερες λέσχες σίτισης είναι ιδιωτικοποιημένες και η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών πληρώνει αντίτιμο, στις εστίες οι φοιτητές πρέπει να πληρώνουν ενοίκιο, η έλλειψη κρατικής χρηματοδότησης βάζει σε κίνδυνο «εξαφάνισης» τα συγγράμματα.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι όλα
αυτά θα συντελέσουν στην αναβάθμιση των πανεπιστημίων. Οι φοιτητές όμως, δεν
πρέπει να πέσουν σε αυτή την παγίδα. Ακριβώς όπως η κατάργηση του ασύλου έχει
ως πραγματικό στόχο την επίθεση στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος, και όχι το
ναρκεμπόριο (ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα, το οποίο βέβαια, μιας και αποτελεί
επικερδέστατη βιομηχανία, έχουν «αμελήσει» να αντιμετωπίσουν έξω από τα
πανεπιστήμια), δεν πρέπει επ’ ουδενεί,
να θεωρήσουμε ότι αυτός ο νόμος - πλαίσιο, περιέχει την παραμικρή κατεύθυνση
για την αναβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου. Ο λόγος είναι
απλός: ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
Η ακραία
νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ έχει δυο βασικές σημαίες: την κατάργηση του
άρθρου 16 και την λειτουργία των πανεπιστημίων ως κομμάτι της αγοράς. Κατάργηση του άρθρου 16 του συντάγματος σημαίνει ότι: 1) η δωρεάν παιδεία δεν θα
αποτελεί πλέον αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε
παιδιού, αφήνοντας το περιθώριο επιβολής διδάκτρων ακόμη και σε όσα σχολεία και
πανεπιστήμια παραμείνουν δημόσια, 2) εξισώνονται τα πτυχία των ιδιωτικών
κολλεγίων με αυτά των ΑΕΙ, επιτρέποντας την επέκταση της ιδιωτικής
εκπαίδευσης και οδηγώντας στην ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση των δημόσιων
πανεπιστημίων, 3) η 9ετής υποχρεωτική
εκπαίδευση καταργείται, όπως και η υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει την
δημόσια και δωρεάν παιδεία.Προσπαθούν να χτίσουν ένα συμπαγές ταξικό τείχος, όπου τα
παιδιά των εργατικών και φτωχών λαϊκών στρωμάτων, θα οδηγούνται εκτός σχολείων και πανεπιστημίων, και στην
τελική ανάλυση ακόμη και στον αναλφαβητισμό.
Θέλουν πανεπιστήμια – επιχειρήσεις. Μας
πουλάνε στον βωμό του χρέους – Να τους σταματήσουμε!
Όσες
ωραίες εκφράσεις και αν χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση, το συμπέρασμα είναι ένα: θέλουν πανεπιστήμια που θα λειτουργούν –
κυριολεκτικά – ως επιχειρήσεις. Με πιο «αποτελεσματικά» διοικητικά όργανα,
που θα σχεδιάζουν και θα εφαρμόζουν, με
βάσει τις ανάγκες της αγοράς, ακόμη
κι αν αυτές δεν ταυτίζονται με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Για
παράδειγμα μπορεί τα σχολεία και τα νοσοκομεία να είναι άκρως υποστελεχωμένα,
ωστόσο από την στιγμή που η δημοσιονομική πολιτική του κράτους απαιτεί
αποπληρωμή του χρέους και πάγωμα των προσλήψεων σε υγεία-παιδεία, οι
καθηγητικές σχολές και η ιατρική δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα ύπαρξης, βάσει του
«βηματισμού» της αγοράς!Θέλουν πανεπιστήμια
ανταγωνιστικά και αξιολογούμενα, χωρίς κρατική χρηματοδότηση, αφού οι επιταγές
της Ε.Ε και του Ο.Ο.Σ.Α. απαιτούν εκμηδενισμό της. Με ελάχιστα δημόσια
πανεπιστήμια(αφού στα περισσότερα θα μπει λουκέτο),που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, και άρα εν τέλει
με δίδακτρα από τους φοιτητές. Με
επιχειρήσεις «έντασης γνώσης», δημιουργία ξενόγλωσσων ή εξ αποστάσεων
προγραμμάτων, η κυβέρνηση, αντιλαμβανόμενη την οικονομική κατάσταση της
ελληνικής κοινωνίας – όπου ελάχιστοι μπορούν να πληρώνουν δίδακτρα - πρακτικά
θέλει να εξασφαλίσει ένα ευρύτερο καταναλωτικό κοινό – από το εξωτερικό.
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Γύρω από αυτά τα 22 σημεία, έχει καλεστεί
έκτακτη σύνοδος πρυτάνεων στις 28/9, με στόχο να αποσταλεί αντίστοιχη πρόταση
προς το υπουργείο, για την τελική διαμόρφωση του νομοσχεδίου. Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη: οι πρυτάνεις, εδώ
και χρόνια, εφαρμόζουν μνημόνια και αυτό
θα συνεχίζουν να κάνουν, μαζί με το υπουργείο παιδείας.
Με ενωτικούς και μαχητικούς αγώνες οι
φοιτητές πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι. Η διάλυση της δημόσιας και δωρεάν
εκπαίδευσης είναι πρόβλημα όλων μας και
μόνο συλλογικά μπορούμε να το απαντήσουμε. Η γενιά μας πρέπει να σπάσει την
ηττοπάθεια και να ξαναπιάσει το νήμα των αγώνων. Είναι στο χέρι μας να
ξαναζωντανέψουμε τους συλλόγους μας και να αναλάβουμε δράση. Με όπλο μας την
αυτοοργάνωση, πρέπει να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας και μέσα από τις
γενικές συνελεύσεις των συλλόγων μας και επιτροπές αγώνα, να οργανώσουμε την πάλη μας, ενάντια στον νέο νόμο – πλαίσιο, που
διαλύει το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, σε συμμαχία με μαθητές και
εκπαιδευτικούς.
- Όχι στον νέο νόμο – πλαίσιο - Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους/ες.
- Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την εκπαίδευση.
- Διαγραφή του χρέους – Έξω από Ε.Ε - Ευρώ