Αγώνας διαρκείας – εξέγερση για τη ζωή και το μέλλον μας!
Στις 06/12 του 2008 ο Αλέξης
Γρηγορόπουλος δολοφονείται από τους ειδικούς φρουρούς Κορκονέα και Σαραλιώτη.
Αυτή η κρατική δολοφονία αποτέλεσε την αφορμή για μία τεράστια κοινωνική έκρηξη
με κύριο πρωταγωνιστή τη νεολαία. H βαθύτερη
αιτία ήταν το ξεκίνημα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που προκάλεσε την
αγανάκτηση της κοινωνίας. Η νεολαία αντιλήφθηκε πως μοναδική της προοπτική ήταν
η φτώχεια και η ανεργία και εξέφρασε την οργή της απέναντι στην εγκληματική
κυβέρνηση της ΝΔ και τις δυνάμεις καταστολής. Η κατάσταση με την αστυνομία
είναι αφόρητη: όχι μόνο δολοφονεί, όχι μόνο μαζί με κυβέρνηση-ΜΜΕξαπάτησης
συγκαλύπτουν τα εγκλήματά της, αλλά ταυτόχρονα κατασυκοφαντούν τη νεολαία και
ολόκληρη την κοινωνία. Οι συγκρούσεις του 2008 ήταν μονάχα ο «πρόλογος» για τον
παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο του 2010-2012, μετά την χρεοκοπία του ελληνικού
καπιταλισμού και την είσοδο στα Μνημόνια.
Σήμερα, η κατάσταση όλο και χειροτερεύει
σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο. Οι φαραωνικές κοινωνικές ανισότητες, η
περιβαλλοντική καταστροφή, οι πολεμικές επεμβάσεις και οι νεοφιλελεύθερες
επιθέσεις των κυβερνήσεων που στοχεύουν στην κατάργηση θεμελιωδών εργασιακών
δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών συνθέτουν ένα ζοφερό μέλλον για τους
λαούς. Η νεολαία βιώνει ολοένα και περισσότερο τη φτώχια και την εξαθλίωση και γι’
αυτό ευθύνεται η κυβέρνηση της ΝΔ, μαζί με όλες τις προηγούμενες μνημονιακές
κυβερνήσεις (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ). Την ίδια ώρα, ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται
σε χρεοκοπία διαρκείας και ένα κύμα ακρίβειας σαρώνει τα εργατικά και φτωχά
λαϊκά στρώματα, που βλέπουν το εισόδημά
τους να εξανεμίζεται.
Εν μέσω πανδημίας και μετρώντας ήδη πάνω
από 17.000 νεκρούς, έχουν τσακίσει την χρηματοδότηση της υγείας και άφησαν το
ΕΣΥ υποστελεχωμένο. Οι ΜΕΘ είναι ελάχιστες, με αποτέλεσμα να είναι γεμάτες και οι
ασθενείς να πεθαίνουν στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Η κυβέρνηση προτίμησε
να «μπουκώσει» με άφθονο κρατικό χρήμα μεγαλοεπιχειρηματίες, καναλάρχες,
κλινικάρχες και ημέτερους, να ξεπουλήσει τα πάντα σε ιδιώτες – αρπακτικά (π.χ.
ΔΕΗ) και ασφαλώς να δαπανήσει υπέρογκα ποσά στην αστυνομία και τους
στρατιωτικούς εξοπλισμούς (φρεγάτες κ.α.). Χρησιμοποίησε την πανδημία ως
ευκαιρία για να περάσει σωρεία αντεργατικών μέτρων, όπως το αντεργατικό έκτρωμα
Χατζηδάκη.
Την ίδια στιγμή, εκμεταλλεύθηκαν το
«μούδιασμα» της πανδημίας, για να προχωρήσουν ακάθεκτοι την εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση
της εκπαίδευσης, με Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, δίδακτρα, διαγραφές,
Πανεπιστημιακή αστυνομία και πειθαρχικά συμβούλια. Τώρα θέτει σε διαβούλευση
νέο νόμο Πλαίσιο, που ουσιαστικά θα διαλύσει τα πτυχία και τα επαγγελματικά
δικαιώματα και παράλληλα θα επιβάλει τα Συμβούλια Ιδρύματος.
Οι νεοφιλελεύθεροι κανίβαλοι της ΝΔ
γνωρίζουν ότι η φθορά τους είναι σημαντική και προσπαθούν να οχυρωθούν πίσω από
την καταστολή για να αντιμετωπίσουν τους αγώνες της νεολαίας, των εργαζομένων
και των φτωχών ενάντια στη λαομίσητη κυβέρνηση τους. Γι’ αυτό έχουν δώσει λευκή
επιταγή στην ΕΛΑΣ να καταστέλλει και να δολοφονεί την νεολαία. Θέλουν να παγιώσουν
ένα βάρβαρο καθεστώς έκτακτης ανάγκης με χουντικής έμπνευσης απαγορεύσεις, βία
και καταστολή για όποιον τολμήσει να αγωνιστεί και να σηκώσει ανάστημα, όπως
στις περσινές διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο και της 6/12. Η αστυνομία
μπαινοβγαίνει ελεύθερα στα πανεπιστήμια, συλλαμβάνει και ξυλοκοπεί άγρια
φοιτητές (βλ. Πολυτεχνείο 2020 σε Γιάννενα, εκκένωση της πρυτανείας ΑΠΘ τον
Φλεβάρη του 2021 κ.ά.). Ενδεικτική είναι η κρατική δολοφονία του 18χρονου Νίκου
Σαμπάνη, αλλά και η ξεδιάντροπη υπεράσπιση των δολοφόνων μπάτσων από την
κυβέρνηση και την ΕΛΑΣ.
Η οικοδόμηση ενός κράτους έκτακτης
ανάγκης αποτελεί μια στρατηγική στόχευση των αστικών δυνάμεων στην Ελλάδα και
όχι μια «θεσμική εκτροπή» της Δεξιάς, όπως διατυμπανίζει ο
μνημονιακός-νεοφιλελεύθερος ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με
συμβολικές κινήσεις, ενώ την στιγμή που έχουμε μια κρατική δολοφονία ενός νέου
ανθρώπου, του Ν. Σαμπάνη, δεν υπάρχει η παραμικρή κινητοποίηση από κάποιες δυνάμεις,
οι οποίες μάλιστα αυτοπροσδιορίζονται ως «αγωνιστικές και αριστερές»! Δεν
αντιμετωπίζεται ούτε με «συνταγματικά τόξα των δημοκρατικών και προοδευτικών
δυνάμεων», ούτε με προσαρμογή στη «νέα κανονικότητα» (π.χ. κομματικές
παρελάσεις, συντονιστικά ΔΣ αντί Γενικών Συνελεύσεων κ.α.). Όλα αυτά το μόνο
που καταφέρνουν είναι να καλλιεργούν αυταπάτες και σύγχυση στη νεολαία και να
αφαιρούν από αυτήν τα απαραίτητα μέσα πάλης για την αντιμετώπιση του Κράτους
Έκτακτης Ανάγκης.
Στον δρόμο
σπάμε την κρατική τρομοκρατία
Ο Δεκέμβρης του 2008 είναι πιο επίκαιρος
από ποτέ. Πρώτον, γιατί οι κρατικές δολοφονίες των τελευταίων ετών (Μάγγος,
Κωστόπουλος, Σαμπάνης) πρέπει να απαντηθούν και δεύτερον, γιατί οι δολοφόνοι
του Γρηγορόπουλου κυκλοφορούν ελεύθεροι. Κυρίως, όμως, γιατί όσο βαθαίνει η
παγκόσμια οικονομική κρίση και η χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού, τόσο πιο
φανερό γίνεται ότι μας θέλουν μία γενιά χωρίς μέλλον. Χωρίς δημόσια εκπαίδευση,
χωρίς επαγγελματικά/εργασιακά δικαιώματα και χωρίς δημοκρατικές ελευθερίες.
Το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα
πρέπει να παραδειγματιστεί από τις μεγάλες εξεγέρσεις παγκοσμίως (Λατινική
Αμερική, ΗΠΑ). Η νεολαία έχει αποδείξει πολλές φορές τα αντανακλαστικά και τη
μαχητικότητά της, ενάντια στους ρεφορμιστές που ψάχνουν την εκτόνωση των αγώνων
σε κάθε ευκαιρία. Οι σημαντικοί νικηφόροι εργατικοί αγώνες του τελευταίου
διαστήματος (efood, εκπαιδευτικοί, COSCO) μας δείχνουν το δρόμο, όχι μόνο για
να ακυρώσουμε τα σχέδια της κυβέρνησης, αλλά και να εξεγερθούμε απέναντι στην
ίδια και τις άθλιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει. Η διαδήλωση στις
06/12 πρέπει να είναι μαζική και να αποτελέσει το έναυσμα για έναν μαχητικό
αγώνα διαρκείας - εξέγερση ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Για να
ανακτήσουμε το μέλλον μας - Για να μη ζήσουμε σαν δούλοι.
Να
παλέψουμε ενωτικά και μαχητικά:
- Ενάντια σε ακρίβεια, φτώχεια! Κοινωνικό και εργατικό έλεγχο στις τιμές, αυξήσεις στους μισθούς.
- Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Παιδεία για όλους. Κάτω οι ν. Κεραμέως και ο νέος νόμος- Πλαίσιο!
- Ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη και τη μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δούλους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
- Ενάντια στο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, για πλήρη συνδικαλιστικά, δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα, ατομικές ελευθερίες.