Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΤΟΥ ΑΠΘ ΝΙΚΗΣΕ
ΑΛΛΑ Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ
ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ
Στις
αρχές Γενάρη, η εργολαβία της Λέσχης του ΑΠΘ δεν ανανέωσε τις συμβάσεις
εργασίας τεσσάρων εργαζομένων (ανάμεσά τους και συνδικαλιστών). Στις 16/1, οι
εργαζόμενοι προκήρυξαν διαδοχικές 3ωρες στάσεις εργασίας για την επαναπρόσληψη των
απολυμένων. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, μετά από την πρώτη απάντηση των
εργαζομένων, η εργολαβία ανακοίνωσε ότι θα επαναπροσλάβει τους μισούς (πάντα
με 4μηνες συμβάσεις). Τέλος, στις 17/1 οι εργαζόμενοι συνέχισαν τον αγώνα τους
με προκήρυξη νέων απεργιακών κινητοποιήσεων, οπότε η εργολαβία αναγκάστηκε να
πάρει πίσω στη δουλειά και τους άλλους δύο απολυμένους. Ωστόσο δεν
χωράει εφησυχασμός: όσο υπάρχει εργολαβία, το πρόβλημα θα επανέρχεται.
Το καθεστώς με το οποίο
λειτουργεί η εργολαβία στην Λέσχη βασίζεται στην πλήρη εκμετάλλευση, την
τρομοκρατία και την εργασιακή ανασφάλεια. Κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και
Καλοκαίρι ουσιαστικά οι εργαζόμενοι απολύονται και μετά από τις γιορτές η
εργολαβία τους επαναπροσλαμβάνει πάλι με 4μηνες συμβάσεις εργασίας. Το
πρόβλημα αυτό δεν λύνεται όσο υπάρχει η εργολαβία στην Λέσχη και όσο οι
εργαζόμενοι δεν προσλαμβάνονται απευθείας από το πανεπιστήμιο με συμβάσεις
αορίστου χρόνου. Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν γίνεται πρώτη φορά. Οι
απολύσεις αυτές έρχονται σε συνέχεια των 30 απολύσεων που είχε επιχειρήσει να επιβάλει
η εργολαβία το 2020, εν μέσω πανδημίας. Η κατάσταση στη λέσχη του ΑΠΘ και οι
συνθήκες εργασίας θυμίζουν κάτεργο. Τα εξουθενωτικά ωράρια, η ανασφάλεια των
εργαζομένων για το αν θα συνεχίσουν να δουλεύουν και οι άθλιες συνθήκες εργασίας
είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργολαβικοί
εργαζόμενοι στην λέσχη!
Το
πρόβλημα στη λέσχη επιδεινώνεται με τη διαρκή ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση
της Μέριμνας. Η σκλήρυνση των ελέγχων πάσο, οι προσπάθειες επιβολής της
κάρτας σίτισης, οι απολύσεις εργαζομένων κ.ά. στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση του
κόστους για τον εργολάβο, το φόρτωμά του στις πλάτες των φοιτητών, των
εργαζομένων και των φτωχών. Όσο μειώνονται οι κρατικές δαπάνες, θα μειώνεται
το προσωπικό και ο αριθμός των φοιτητών που δικαιούνται μία μερίδα φαγητό. Αυτή
είναι μία σημαντική πτυχή του ταξικού αποκλεισμού από τη δημόσια δωρεάν
εκπαίδευση, ειδικά σε μια περίοδο όπου εργαζόμενοι, φτωχοί και νεολαία
μαστίζονται από την ακρίβεια, την φτώχεια και την ανεργία.
Αυτή
είναι η στόχευση της επικίνδυνης, ακραίας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη
αλλά και του υπολοίπου μνημονιακού συρφετού (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) – και
όλων των πρόθυμων εφαρμοστών αυτών των πολιτικών, με προεξέχοντα τον «γαλάζιο»
πρύτανη Παπαϊωάννου. Να εκμηδενίσουν τις κρατικές δαπάνες για τη λειτουργία των
πανεπιστημίων, να ξεπουλήσουν όλη την περιουσία των ΑΕΙ σε ιδιώτες αρπακτικά
και να επιβάλουν την «Αγορά της Εκπαίδευσης», δηλαδή δίδακτρα και κατάργηση του
δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας.
Δεν θα τους αφήσουμε! Οι φοιτητές πρέπει άμεσα να οργανώσουμε έναν μαζικό αγώνα ενάντια στη διάλυση της Μέριμνας και της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Μέσα από συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα, με μαζικές κινητοποιήσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις, να υπερασπιστούμε τις σπουδές και το μέλλον μας. Με έναν αγώνα διαρκείας, να παλέψουμε ενωμένοι για να ξηλώσουμε τους αντι-εκπαιδευτικούς νόμους, τις εργολαβίες και την αστυνομία από τις σχολές. Μαζί με μαθητές, άνεργους και εργαζόμενους να παλέψουμε για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και κάθε επίδοξο συνεχιστή της ίδιας πολιτικής.
- Να προσληφθούν όλοι οι εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου, απευθείας από το πανεπιστήμιο και με αξιοπρεπείς μισθούς.
- Έξω από τα πανεπιστήμια όλες οι εργολαβίες. Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.
- Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία.