Η νέα χρονιά ξεκίνησε στην εστία της Δομπόλης, με την λειτουργία της
λέσχης να κρέμεται από μία κλωστή. Το
Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης (Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ), ως φορέας που
διαχειρίζεται συνολικά την μέριμνα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (λέσχη, εστία,
κλπ), προκήρυξε διαγωνισμό σύμφωνα με τον οποίο ιδιωτικοποιούνται πλήρως όλες
οι λέσχες των εστιών που χρηματοδοτεί. Μέχρι στιγμής τα εστιατόρια μας
λειτουργούσαν με έλεγχο και εποπτεία από το κράτος, καθώς ο κάθε εργολάβος
έκανε σύμβαση με το ΙΝΕΔΙΒΙΜ μόνο για τους εργαζομένους και όχι για τις
προμήθειες τροφίμων. Τώρα αντικείμενο της σύμβασης θα είναι και η
προετοιμασία–παρασκευή και παροχή γευμάτων για τη σίτιση δικαιούχων στις
φοιτητικές εστίες. Το τι θα πει αυτό ,το είδαμε και στην πράξη:
- Νέες απολύσεις εργαζομένων:
Ήδη ο εργολάβος που ανέλαβε το εστιατόριο απέλυσε δύο εργαζόμενους
(ένας εκ τον οποίων δούλευε 6 χρόνια στην εστία, και ο άλλος περίπου 1 χρόνο)
και αυτό είναι μονό η αρχή. Δεν έχει ξεκαθαριστεί το αν και κατά πόσο οι συμβάσεις εργασίας θα παραμείνουν ίδιες ή θα αλλάξουν. Οι
βάρδιες θα είναι εξαντλητικές καθώς από 4 με 5 εργαζόμενος που είχε η κάθε
βάρδια πλέον έχει 2 με 3. Συνεπώς, μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό και
για τους εργαζόμενους αλλά και για την λειτουργία της λέσχης. Η απολύσεις
προσωπικού είναι η αρχή για την διάλυση-κλείσιμο της λέσχης.
- Υποβάθμιση της ποιότητας του φαγητού:
Ο εργολάβος προσπαθεί να μειώσει το κόστος των προμηθειών, προκειμένου
να βγάλει περισσότερα κέρδη. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι θα δίνεται
περίπου έως 1,80€ ανά δικαιούχο και για τα 3 μαζί ημερήσια γεύματα.
Πραγματικά είναι απορίας άξιο το τι ακριβώς θα μας σερβίρουν! Ήδη πήραμε μια
γεύση αυτής της κατάστασης και από ότι φαίνεται τα πράγματα θα γίνουν ακόμα
χειρότερα. Επίσης οι φοιτητές που διαμένουν με καταλήψεις πλέον δεν είναι
σίγουρο ότι θα τρώνε δωρεάν, έτσι αποκλείονται από το αυτονόητο δικαίωμά στην
δωρεάν σίτιση.
Γενικότερα τα
Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης με την
χρηματοδότηση να έχει μειωθεί κατά 80%, από το 2008 μέχρι σήμερα, και οι
υλικοτεχνικές υποδομές να μην επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών μας. Η
κατάσταση οδηγεί, καθημερινά, στην διάλυση των ιδρυμάτων μας και προφανώς των
εστιών μας.
Συγκεκριμένα στην
Δόμπολη, πέρα από το θέμα με την λέσχη αντιμετωπίζουμε ακόμα και μια σειρά από
άλλα προβλήματα. Οι υποδομές βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση (κατεστραμμένοι
τοίχοι, πόρτες, κουφώματα,), οι τουαλέτες μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως εστίες μικροβίων, χαλασμένα καζανάκια,
έλλειψη θέρμανσης κλπ. Η συντήρηση του κτιρίου είναι ανύπαρκτη με
αποτέλεσμα τα δωμάτια και τα κτίρια να
ρημάζουν μέρα με τη μέρα. Δεν έχουμε καμία ασφάλεια για σεισμούς ή πυρκαγιές. Το
πρόβλημα με την θέρμανση είναι τεράστιο και η κατάσταση χειροτερεύει σε
σχέση με της προηγούμενες χρονιές. Φέτος, για να ανοίξουν τα καλοριφέρ έπρεπε
να γίνει κινητοποίηση στην διεύθυνση της εστίας από φοιτητές της Δομπόλης και παρόλα αυτά τα ανοίγουν μόνο για
λίγες ώρες μέσα στη μέρα. Συνδυαστικά με τα παραπάνω, δεν υπάρχει καλή
ηλεκτρολογική εγκατάσταση, για αυτό και όταν ανάβουμε αερόθερμα πέφτουν οι
ασφάλειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το να ζούμε μέσα στο
κρύο. Παρόμοια ζητήματα έχουμε και με το
ζεστό νερό, το οποίο διαρκεί
ελάχιστες ώρες μέσα στην μέρα.
Σαν να μην έφταναν όλα
αυτά, ως φοιτητές είμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε 50 ευρώ χαράτσι ετησίως
για την διαμονή μας στην εστία, 24 ευρώ το ελάχιστο κάθε μήνα στα εισιτήρια
για να παρακολουθήσουμε τα μαθήματά μας και επιπλέον αν είσαι φοιτητής του
ΤΕΙ έρχεσαι αντιμέτωπος με τα χαρτιά
έξωσης που δίνονται σε φοιτητές, οι οποίοι δεν έχουν περάσει έναν καθορισμένο αριθμό μαθημάτων.
Φέτος, τέθηκε και το
ζήτημα για το αν η διοίκηση και η χρηματοδότηση της εστίας της Δομπόλης θα
παραμείνει στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ ή θα περάσει στην δικαιοδοσία του πανεπιστημίου
Ιωαννίνων. Σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί το δεύτερο, θα ισχύσει ό,τι ακριβώς
ισχύει και στις εστίες του πανεπιστημίου, δηλαδή χαράτσι 45 ευρώ τον μήνα και
κίνδυνος να πεταχτούν φοιτητές από τα
δωμάτιά τους κάθε χρόνο. Προφανώς, τα προβλήματα των υλικοτεχνικών υποδομών θα
διογκωθούν, καθώς ήδη το πανεπιστήμιο αδυνατεί να συντηρήσει τις δικές του
εστίες, πόσο μάλλον εάν πρέπει να συντηρεί επιπλέον το κτίριο και τη λέσχη της
Δομπόλης. Αυτό θα σήμαινε βέβαιο λουκέτο για την λέσχη μας.
Προβλήματα, όμως δεν
έχουμε μόνο μέσα στις εστίες μας, αλλά και στις σχολές μας. Κάθε μέρα
πηγαίνουμε σε σχολές που υπολειτουργούν, χωρίς καθηγητές και προσωπικό,
αναλώσιμα και όργανα για τα εργαστήρια, χωρίς θέρμανση. Ο νόμος Γαβρόγλου
έρχεται για να διαλύσει πλήρως την δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Ο προϋπολογισμός για την παιδεία κόβεται όπως
ανάλογα κόβονται μισθοί και συντάξεις, ξηλώνονται εργασιακά δικαιώματα και
κοινωνικές παροχές, εξαθλιώνονται νέοι, άνεργοι και φτωχά λαϊκά στρώματα, για
να αποπληρωθεί ένα χρέος που δεν δημιουργήσαμε εμείς, αλλά μας υποχρεώνουν
καθημερινά να το πληρώνουμε. Για να κερδοσκοπήσουν στις πλάτες μας οι
τοκογλύφοι της Ε.Ε. καθώς και ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματίες. Για να
διασώσουν στην ουσία τα κέρδη τους, φορτώνουν την κρίση τους στις δικές
μας πλάτες.
Για να απαντήσουμε σε
όλη αυτή την επίθεση που δεχόμαστε πρέπει να οργανωθούμε και να πάρουμε την
κατάσταση στα χέρια μας. Με αγωνιστικά μέσα πάλης (διαδηλώσεις, καταλήψεις,
κινητοποιήσεις) να παλέψουμε για να επιβάλουμε τις ανάγκες μας. Να δώσουμε έναν
αποφασιστικό αγώνα μαζί με τους υπόλοιπους φοιτητές και φοιτητικούς συλλόγους
για να διατηρήσουμε τις κοινωνικές κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας. Για να
μην πληρώσουμε συγγράμματα, φαγητό, εστίες, δηλαδή, δίδακτρα.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΣΤΙΑ
- ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΖΩΜΕΝΩΝ
- ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΔΩΜΑΤΙΟ-ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΝΟΙΚΙΑΣΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ-ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΛΥΣΗ
- ΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΟΤΕΧΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΣΤΙΑ
- ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΣΧΟΛΗΣ
- ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ-ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ