Την Τετάρτη 11/12 έλαβε χώρα μια ακραία αντιδημοκρατική και τραμπούκικη επίθεση σε βάρος μελών του συλλόγου Ιστορικού-Αρχαιολογικού Ιωαννίνων κατά τη διάρκεια του Διοικητικού Συμβουλίου. Γνωστοί τραμπούκοι, μέλη της ΠΚΣ/ΚΝΕ η οποία θέλει παρ’ όλα αυτά να παριστάνει την συνδικαλιστική παράταξη μέσα στις σχολές, έστησαν ενέδρα σε εστιακό φοιτητή και μέλος του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου Ιστορικού-Αρχαιολογικού και της ΣΣΠ. Αντί δηλαδή να πραγματοποιηθεί ΔΣ, 10 μέλη της ΠΚΣ/ΚΝΕ ξεκίνησαν ταυτόχρονα να τον γρονθοκοπούν, ενώ τον έριξαν στο πάτωμα και τον χτυπούσαν με κλωτσιές στο κεφάλι, την πλάτη και την κοιλιά! Ταυτόχρονα ακόμα περισσότερα μέλη της ΠΚΣ-ΚΝΕ και του ΠΑΜΕ εμφανίστηκαν αστραπιαία μέσα σε λιγότερο από 3 λεπτά και τελικά ένα τσούρμο 35 ατόμων τον περικύκλωσε συνεχίζοντας να τον χτυπάει. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιοι από αυτούς τον απειλούσαν ότι «θα τον δείρουν μέχρι θανάτου»! Σαν να μην έφτανε αυτό, 2 φοιτήτριες μέλη του φοιτητικού συλλόγου Ιστορικού και Νηπιαγωγών αντίστοιχα, όταν προσπάθησαν να τον υπερασπιστούν δέχθηκαν και αυτές επίθεση και ξυλοδαρμό με το ίδιο μένος. Στην μία κοπέλα μάλιστα της κρατούσαν τα χέρια και ένας την βαρούσε μπουνιές στο πρόσωπο! Και οι τρεις φοιτητές που είναι και συνδικαλιστές της Σοσιαλιστικής Σπουδαστικής Πάλης μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με τραύματα σε αυχένα, σπονδυλική στήλη, κρανίο, πρόσωπο και χέρια.
Η επίθεση αυτή έρχεται σαν συνέχεια μιας σειράς προηγούμενων τραμπούκικων επιθέσεων ενάντια σε μέλη της ΣΣΠ, αλλά και άλλων αριστερών παρατάξεων μέσα στις σχολές. Στο ιστορικό ειδικά τα συγκεκριμένα άτομα εδώ και καιρό συκοφαντούν, βρίζουν ή ακόμα και χειροδικούν ενάντια σε όλες τις υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις (Πορεία και ΕΑΑΚ). Δεν ανέχονται καμία διαφορετική άποψη πέρα από την δική τους και με κάθε ευκαιρία επιχειρούν να φιμώσουν όποιον δεν είναι ΠΚΣ. Αλλά και στις φετινές εκλογές των εστιακών φοιτητών πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μία ημέρα πριν την επίθεση στο Ιστορικό, η ΠΚΣ-ΚΝΕ επιχείρησε να τρομοκρατήσει με υβρεολόγια και τραμπουκισμούς φοιτητές του συλλόγου, με σκοπό να εμποδίσει την εκλογική διαδικασία.
Η λύσσα και η μανία όμως με την οποία επιτέθηκε η ΠΚΣ-ΚΝΕ στο τελευταίο περιστατικό, κλιμακώνοντας το οργανωμένο σχέδιο με το οποίο δρα, έχει ξεπεράσει κάθε πολιτικό όριο και κάθε όριο ανοχής. Βρίσκεται και αυτό όπως και οι προηγούμενες επιθέσεις, έξω από το φοιτητικό κίνημα και τις διαδικασίες του και για αυτό πρέπει να καταδικαστεί και να απομονωθεί. Προς το παρόν αρκεί να αναφέρουμε μόνο δύο από τους ενορχηστρωτές και βασικούς καθοδηγητές της επίθεσης: Μιχάλης Μουστόγιαννης, πρόεδρος του ΔΣ Ιστορικού- Αρχαιολογικού και Θοδωρής Παντίσκας, μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ιστορικό. Γιατί πράγματι χρειάζεται περισσή «παλικαριά» και εμψύχωση για να μπορέσουν τόσα πολλά άτομα να χτυπήσουν δύο κοπέλες και ένα αγόρι. Εδώ όμως υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό. Υπάρχουν και άλλοι διεκδικητές για το βραβείο της βίας ενάντια στη νεολαία και τους πιο αδύναμους. Αυτοί βέβαια βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Είναι στο στρατόπεδο του ταξικού εχθρού. Είναι αντίπαλοί μας. Όσοι σηκώνουν χέρι ενάντια σε αγωνιστές, θα είναι πάντα αντίπαλοί μας.
Όλοι οι τραμπούκοι της ΠΚΣ-ΚΝΕ πρέπει να λογοδοτήσουν στου συλλόγους τους για τις επαίσχυντες πράξεις τους και πρώτα από όλα πρέπει να λογοδοτήσει ο αρχιτραμπούκος της ΚΝΕ Μιχάλης Μουστόγιαννης και σαν πρόεδρος του ΔΣ φοιτητών Ιστορικού-Αρχαιολογικού και σαν μέλος του συλλόγου.
Δεν τρομοκρατούμαστε, ούτε υποχωρούμε απέναντι σε θρασύδειλους τραμπούκους. Oι σύντροφοί μας υπερασπίστηκαν με θάρρος και αποφασιστικότητα τις ιδέες τους, την πολιτική της ΣΣΠ και τον σύλλογό τους. Για να σταματήσει η τρομοκρατία των μνημονίων, της κυβέρνησης και των ΜΑΤ, για να ζωντανέψουν οι διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων, για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και του ασύλου. Αλλά ταυτόχρονα υπερασπίστηκαν την δημοκρατική λειτουργία που πρέπει να διέπει τον φοιτητικό συνδικαλισμό και τις συλλογικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος την οποία χρειάζεται να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο ενάντια σε όποιον επιχειρεί να την διαλύσει.
Όλα τα παραπάνω θέλει να χτυπήσει η ΠΚΣ-ΚΝΕ η οποία μαζί με την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τον εκφυλισμό των συλλόγων και την υποχώρηση του φοιτητικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί θέλει φοιτητικούς συλλόγους-σφραγίδες, να απομαζικοποιήσει τις συλλογικές διαδικασίες και να τσακίσει όποιον αγώνα δεν μπορεί να ελέγξει. Γιατί θέλει να φιμώσει όποια αριστερή δύναμη ή αγωνιστές της στέκονται εμπόδιο. Για αυτό το λόγο έχει ενοχληθεί τόσο πολύ από την δράση μας και για αυτό επέλεξε να χτυπήσει με πρακτικές που θυμίζουν υπόκοσμο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο όμως θα αποτύχει και θα ηττηθεί. Για αυτόν τον λόγο η ΠΚΣ/ΚΝΕ και οι σταλινικές πρακτικές που ακολουθεί θα πρέπει να απομονωθούν και να καταδικαστούν από όλους τους φοιτητές. Για αυτό το λόγο πρέπει να πάει εκεί που ανήκει: στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, μαζί με την χρεοκοπημένη σταλινική πολιτική την οποία εκπροσωπεί.
Μπροστά μας έχουμε μια δύσκολη μάχη ενάντια στο νόμο της Κεραμέως που θα επιχειρήσει ένα ισχυρό πλήγμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία που μας απειλεί όλους. Το φοιτητικό κίνημα χρειάζεται να οργανωθεί και να παλέψει με βασικά αιτήματα που θα συσπειρώνουν τους φοιτητές: “να μην περάσει ο νέος νόμος “ και “επαναφορά του ασύλου”. Εδώ πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις και να αγωνιστούμε μέσα από συνελεύσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις και δημοκρατική λειτουργία όλων των οργάνων του φοιτητικού κινήματος.
Όσες δυνάμεις θέλουν στην πράξη να παλέψουν ενάντια σε αυτόν τον νόμο, ενδιαφέρονται και για την λειτουργία των συλλόγων και των συνελεύσεων, και το φοιτητικό κίνημα. Αλλά και αντίστροφα: Όσοι δεν προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν τους συλλόγους με έναν αγωνιστικό και μαχητικό προσανατολισμό δεν παλεύουν στην πράξη ενάντια στον νέο νόμο.
Η ΣΣΠ παλεύει για την ανασυγκρότηση και ανασύνθεση του φοιτητικού κινήματος στη βάση της υπεράσπισης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, της υπεράσπισης και διεύρυνσης των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των φοιτητών. Για να γίνουν οι συνελεύσεις το όργανο που πρέπει να συσπειρώνει και να εκφράζει όλους όσους θέλουν να παλέψουν. Στους συλλόγους πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις, ώστε μέσα από τις διαφωνίες και την πολιτική αντιπαράθεση να αποφασίζουμε ελεύθερα με ποιες προτάσεις πάλης και αγώνα θα υπερασπιστούμε και θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας.
