Στη συγκρότηση Επιτροπής «για τη μελέτη ζητημάτων ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης»
προχώρησε το υπουργείο Παιδείας στα τέλη Ιανουαρίου. Η επιτροπή αυτή
αποτελείται από αρκετούς καθηγητές ΑΕΙ, μεταξύ αυτών τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ
και μέχρι πρότινος υπουργό Δικαιοσύνης Παρασκευόπουλο ως πρόεδρο, τους εκάστοτε
προέδρους των συνόδων των πρυτάνεων των ΑΕΙ και των προέδρων των ΤΕΙ, έναν εισαγγελέα καθώς και εκπρόσωπο της
Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών.
Η επιτροπή αυτή, που στοχεύει να
αντιμετωπίσει την «παραβατικότητα» στα πανεπιστήμια, είναι ένα ακόμη βήμα στο δρόμο της κατάργησης του ασύλου, στο δρόμο της
πλήρους αδρανοποίησης ή και εξόντωσης του φοιτητικού κινήματος. Πρόκειται για
μια πολύ μεθοδευμένη προσπάθεια, που μετράει δεκαετίες, αλλά τώρα εντείνεται
πολύ περισσότερο. Συμπληρώνεται από διάφορα «παράπλευρα» γεγονότα, που όλα όμως
μαζί συνθέτουν μια συγκεκριμένη εικόνα: Οι δηλώσεις του πρύτανη του ΠΑΜΑΚ για
άμεση κατάργηση οποιασδήποτε αναφοράς σε άσυλο, τα κλειδώματα των σχολών του
ΑΠΘ που πετάν έξω από τις σχολές τις πολιτιστικές ομάδες και άλλα.
Τον τελευταίο καιρό, έχουν πυκνώσει τα δημοσιεύματα
για την ανομία στα πανεπιστήμια. Ρεπορτάζ με εμπόριο ναρκωτικών, επιθέσεις,
ξυλοδαρμούς κλπ, προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα ώστε η επέμβαση της
αστυνομίας στα πανεπιστήμια να νομιμοποιηθεί στα μάτια των φοιτητών και της
κοινωνίας. Η αλήθεια είναι όμως ότι για αυτά τα περιστατικά –που συμβαίνουν σε
όλη την κοινωνία και όχι μόνο στα πανεπιστήμια όπου επιλεκτικά παρουσιάζονται
πολύ πιο φουσκωμένα απ’ ότι είναι, την πολιτική ευθύνη φέρει εξ’ ολοκλήρου η
κυβέρνηση (και όλες οι προηγούμενες), που με τις ακραίες
νεοφιλελεύθερες-μνημονιακές πολιτικές τους σπρώχνουν όλο και μεγαλύτερα
κομμάτια της νεολαίας και όχι μόνο στο περιθώριο.
Το κύριο ερώτημα είναι τι θεωρείται παραβατικότητα από το Υπουργείο Παιδείας και τους Πρυτάνεις.
Τα παραδείγματα είναι πολλά: Από το σπάσιμο απεργιών εργαζομένων (π.χ. εργολαβικοί
το 2012 στο ΑΠΘ), τις συλλήψεις και ξυλοδαρμοί αγωνιστών φοιτητών, μέχρι τον
Ζαπράνη, πρύτανη του Πα.Μακ, που δεν δίστασε να φέρει τα ΜΑΤ για να διασφαλίσει
την διεξαγωγή εκδήλωσης! Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Παραβατικότητα για αυτούς
είναι οι καταλήψεις, οι κινητοποιήσεις, οι αγώνες και γιατί όχι και οι
συνελεύσεις. Η ποινικοποίηση και η καταστολή των
αγώνων είναι γι’ αυτούς απαραίτητη για την αναίμακτη εφαρμογή των μνημονίων στα
πανεπιστήμια. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το σχέδιο διάλυσης που έχουν για την τριτοβάθμια
εκπαίδευση, αργά ή γρήγορα θα προκαλέσει τις αντιδράσεις των φοιτητών, την
μαζικοποίηση των συλλογικών τους διαδικασιών, νέους γύρους αγώνων και
κινητοποιήσεων του φοιτητικού κινήματος. Γι’ αυτό παίρνουν τα μέτρα τους: Θέλουν να κλείσουν κάθε «χαραμάδα», κάθε
πάτημα που έχουμε σαν φοιτητές για να μπορέσουμε να αγωνιστούμε. Θέλουν
πανεπιστήμια αποστειρωμένα, «ευρωπαϊκά», γιατί μόνο έτσι μπορεί να ολοκληρωθεί
το σχέδιο τους: Η πλήρης εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, την
οποία μόνο οι αγώνες μπορούν να σταματήσουν.
Κανένας φοιτητής δεν πρέπει να τσιμπήσει
το «τυράκι» της παραβατικότητας. Δεν δικαιούνται να μιλάν για παραβατικότητα
αυτοί που διαλύουν τις ζωές μας, τις σπουδές μας, το μέλλον μας,. Αυτοί που
ανέχονται και καλύπτουν τους μεγαλεμπόρους ναρκωτικών, αυτοί που ετοιμάζονται
να πετάξουν έξω από τα σπίτια τους χιλιάδες φτωχούς κι ανέργους για να τα
παραδώσουν στα αρπακτικά των τραπεζών.
Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει νόμος μέσα
στις σχολές μας ο λόγος του κάθε αυταρχικού, μνημονιακού πρύτανη που θέλει
κλειστά πανεπιστήμια για τους φοιτητές και ανοιχτά για την αστυνομία και τους
ναρκέμπορους! Με συνελεύσεις σε όλες
τις σχολές, μαχητικές αποφάσεις,
επιτροπές και πρωτοβουλίες να
αγωνιστούμε ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή κατάργησης του ασύλου! Ενάντια στον
νόμο Γαβρόγλου και την υποχρηματοδότηση, να παλέψουμε για ένα ανοιχτό, δημόσιο και δωρεάν
πανεπιστήμιο !