H ΔΑΠ ανέκαθεν υποστήριζε και
υποστηρίζει με λύσσα την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, την κατάργηση του
ασύλου και την αποπολιτικοποίηση των φοιτητών, κάθε μνημονιακό και νεοφιλελεύθερο
μέτρο. Αποτελεί το μακρύ χέρι της Νέας Δημοκρατίας στις σχολές, η οποία έχει
ψηφίσει και με τα δύο χέρια τα μνημόνια. Πάντα πρωτοστατούσε στον εκφυλισμό και
την αδρανοποίηση των φοιτητικών συλλόγων: Να μην γίνονται συνελεύσεις,
κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις ή καταλήψεις
και όποτε γίνονται να κάνουν τα πάντα για να μην
παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις, να μην συζητιούνται ζητήματα που δεν «έχουν
σχέση με τη σχολή μας», να λέμε ναι σε όλα τα μνημονιακά και αντιεκπαιδευτικά
μέτρα.
Παλιοί και νέοι μνημονιακοί από κοινού έχουν πετσοκόψει κατά 80% την χρηματοδότηση στην εκπαίδευση, μετατρέπουν τα πτυχία μας σε κουρελόχαρτα, διαλύουν τα επαγγελματικά και τα εργασιακά
μας δικαιώματα,
καταργούν και συγχωνεύουν τμήματα και ολόκληρες σχολές, κλείσαν εστίες και λέσχες κ.α. Με
όλα αυτά συμφωνεί η ΔΑΠ και όπου μπορεί τα εφαρμόζει κιόλας. Το τελευταίο διάστημα έχει
εντείνει τις επιθέσεις της απέναντι σε όποιον διεκδικεί δικαιώματα και αντιπαλεύει μαχητικά
τις θέσεις και τις πρακτικές της.
Συγκεκριμένα, στις 13/3 σε μια απόπειρα
διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης του Φ.Σ. Χημικού καλέστηκε ανοιχτό Δ.Σ., όπου θα
οριζόταν εξ’
αναβολής συνέλευση. Η
ΔΑΠ συνεχώς
αποπροσανατόλιζε την συζήτηση και εκφύλιζε την διαδικασία με ειρωνίες και χλευασμούς απέναντι σε μέλη της ΣΣΠ. Πέρα από το γεγονός ότι καταψήφισε την πρόταση για νέα Γενική
Συνέλευση, όταν πήρε τον λόγο μέλος της ΣΣΠ που είναι μέλος του Δ.Σ., ο γραμματέας
του Συλλόγου και μέλος της ΔΑΠ άρχισε τα σεξιστικά σχόλια και τα υπονοούμενα. Με αφορμή το σύμβολο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
το οποίο είναι ένα πουλί(!!), ισχυρίστηκε
ότι «μας
αρέσει το πουλί (της ΔΑΠ) και θα «κάνει ο,τι μπορεί για να το απολαμβάνουμε
περισσότερο»!!
Η επίθεση που ξεκίνησε, δεν ήταν απλά
σεξιστική, ΟΥΤΕ αφορά μόνο την ΣΣΠ.
Ήταν επίθεση ενάντια σε όποιον τολμά και λέει
την άποψη του, υπερασπίζεται τους αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων, παλεύει για ζωντανούς και
αγωνιστικούς
συλλόγους, αναζητά ένα καλύτερο μέλλον
και κάνει κάτι για αυτό! Ήταν μια επίθεση
ενάντια σε κάθε φοιτητή.
Η ΔΑΠ εφαρμόζει την ίδια πολιτική σε
όλους τους φοιτητικούς συλλόγους. Στις 6/3,
πάλι σε απόπειρα γενικής συνέλευσης του Φ.Σ. ΜΕΥ , η ΔΑΠ, αφού απείχε πλήρως από
την διαδικασία της Γ.Σ., το
μονο που έκανε ήταν να καταστρέψει υλικό της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τον εργατικό αγώνα της απολυμένης συναδέλφου στο Ιπποκράτειο Ιωαννίνων, τον οποίο η ΣΣΠ στηρίζει έναν χρόνο
τώρα έμπρακτα. Όταν μέλη της ΣΣΠ πήγαν να
ζητήσουν εξηγήσεις δεχτήκαν απειλές για ξυλοδαρμό. Την ίδια ακριβώς στάση κράτησαν και στην νέα απόπειρα συνέλευσης,
αλλά
αυτή την φορά στράφηκαν ενάντια στους εστιακούς φοιτητές, κοροϊδεύοντας τους ίδιους και τα προβλήματά τους, βρίζοντας και τραμπουκιζοντας παράλληλα μέλος της ΣΣΠ και ταυτόχρονα του Συλλόγου
Εστιακών.
Τέτοιες πρακτικές δεν μας εκπλήσσουν, ούτε μας φοβίζουν. Η παράταξη των «πάρτυ και των σημειώσεων», αλλά κυρίως η παράταξη «του πάση
θυσία στο ευρώ», του «βάστα γερά Μέρκελ» και του» νόμος είναι το δίκιο του
επιχειρηματία» έχει διαλέξει στρατόπεδο, για την ακρίβεια είναι το αντίπαλο στρατόπεδο. Είναι αυτοί που
περιμένουν να τους διορίσει αύριο μεθαύριο ο Μητσοτάκης, που ονειρεύονται να γίνουν προϊστάμενοι
και εργοδότες για να αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους και να τους απολύουν,
αυτοί που κατεβαίνουν στις εκλογές με το πρόγραμμα του «ζήσε και άσε τους άλλους να
πεθάνουν». Με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με τον αέρα που
τους δίνουν τα λεφτά, η εξουσία και τα προνόμια που υπερασπίζονται, δε
διστάζουν να τραμπουκίζουν, να ειρωνεύονται και να απειλούν.
Δεν θα τους περάσει! Η ΔΑΠ και η πολιτική της πρέπει να απομονωθεί και να
καταδικαστεί από κάθε φοιτητή. Να γίνουν μειοψηφία μέσα στις σχολές, όπως
μειοψηφία είναι και η τάξη που υπερασπίζονται. Και η τάξη που υπερασπίζονται
είναι η τάξη των εργοδοτών και του πολιτικού προσωπικού που βρίσκεται στο
μισθολόγιο της Siemens και της Novartis, που ζει παρασιτώντας πάνω στην υπόλοιπη
κοινωνία.
Η ΣΣΠ δεν θα σταματήσει να
αντιπαλεύει όλους
εκείνους που διαλύουν τις ζωές και το μέλλον μας, να προσπαθεί να ζωντανέψει τους φοιτητικούς συλλόγους οι οποίοι πρέπει να βρίσκονται στα χέρια των
φοιτητών, να προτείνει μαχητικές
μορφές πάλης, να υπερασπίζεται τα πραγματικά συμφέροντα των φοιτητών.