ΝΑ
ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΑΣ
Για να αγωνιστούμε ενάντια σε Πόλεμο, Ακρίβεια, Φτώχεια, Ανεργία, Καταστολή, Διάλυση της Δημόσιας-Δωρεάν Παιδείας
Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι είναι μια
κατάκτηση των φοιτητών και της νεολαίας, ως αποτέλεσμα της Εξέγερσης του
Πολυτεχνείου του 1973 και των ριζοσπαστικών αγώνων εργαζόμενων και νέων στη Μεταπολίτευση.
Αποτελούν δομές αυτοοργάνωσης του φοιτητικού κινήματος, εργαλείο για την
οργάνωση των αγώνων μας ενάντια στις αλλεπάλληλες νεοφιλελεύθερες επιθέσεις. Έχουν
παίξει (κυρίως μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις) μεγάλο ρόλο στα κινήματα, στην
ανατροπή αντι-εκπαιδευτικών νόμων ή και υπουργών, στην καθυστέρηση της επίθεσης
στα δικαιώματα της νεολαίας!
Η περίοδος που διανύουμε είναι
ιδιαίτερα σκληρή. Η παγκόσμια, βαθιά οικονομική κρίση γεννά διαρκώς νέες
επιθέσεις ενάντια σε εργαζόμενους και νεολαία. Στην Ελλάδα, το καθεστώς
ακήρυχτης χρεοκοπίας οδηγεί την κυβέρνηση της ΝΔ και τα αστικά επιτελεία σε
νέες, αναβαθμισμένες επιθέσεις. Κύρια στόχευσή τους η κατάργηση των
δημοκρατικών, πολιτικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Περικόπτουν τον
προϋπολογισμό της υγείας, ιδιωτικοποιούν την ασφάλιση, καταργούν την έννοια του
δημόσιου και δωρεάν. Στα ΑΕΙ, φέρνουν νέους νόμους για τη διάλυση της δημόσιας-δωρεάν
παιδείας («αξιολόγηση-χρηματοδότηση», κλείσιμο τμημάτων, μάνατζερ, ΟΠΠΙ,
δίδακτρα κ.ά.). Η εκτίναξη της ακρίβειας στα πιο βασικά είδη τσακίζει εργατικές
και λαϊκές οικογένειες. Απαραίτητο συμπλήρωμα, το χτύπημα των δημοκρατικών
ελευθεριών, η ενίσχυση της αστυνομίας, οικοδομώντας ένα τερατώδες κράτος
έκτακτης ανάγκης: Απαγορεύουν διαδηλώσεις, φακελώνουν σωματεία, χτυπάνε τον
φοιτητικό συνδικαλισμό, ώστε νεολαία και εργαζόμενοι να μην έχουν μέσα πάλης για
να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Σε όλα αυτά προστίθεται η απειλή
γενικευμένων πολέμων και η εμπλοκή της χώρας μας (π.χ. αποστολή όπλων στην Ουκρανία,
πεδίο σύγκρουσης των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ με Ρωσία-Κίνα). Η τυχοδιωκτική, εγκληματική
πρόσδεση της ελληνικής ελίτ στο άρμα του αμερικανο-νατοϊκού στρατοπέδου, η «πρόθυμη»
παροχή υπηρεσιών στους δυτικούς ιμπεριαλιστές (βάσεις, εξοπλισμοί, κυρώσεις
κ.ά.) προμηνύει τρομακτικές συνέπειες για τη ζωή των εργαζομένων και της
νεολαίας!
Η αντίδραση του φοιτητικού κινήματος παραμένει αναντίστοιχη. Παρά τις μεγάλες περσινές κινητοποιήσεις, δεν μπόρεσε να δώσει συνέχεια. Οι σύλλογοι είναι ανενεργοί, οι συνελεύσεις άμαζες, οι φοιτητές έχουν απομακρυνθεί από τις συλλογικές διαδικασίες. Ο κύριος λόγος είναι βέβαια η επίθεση της κυβέρνησης, που παλεύει με νύχια και δόντια να διαλύσει τους συλλόγους, να επιβάλλει μια ιδεολογική-πολιτική «αφασία» στη νεολαία. Στο ίδιο έργο «παίζουν» και οι καθεστωτικές δυνάμεις της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ αλλά και του Bloco (ΣΥΡΙΖΑ). Σημαντική είναι όμως και η ευθύνη όσων αριστερών δυνάμεων αναφέρονται στους αγώνες των φοιτητών, αλλά είτε δεν ανοίγουν την πολιτική συζήτηση μέσα στις σχολές, είτε κακοποιούν τις δημοκρατικές διαδικασίες στο εσωτερικό των συλλόγων, είτε τους έχουν ταυτίσει ο καθένας με το σχήμα ή παράταξή του, διαχωρίζοντάς τον α’ ή β΄ σύλλογο ακόμα και στις διαδηλώσεις. Είτε τους έχουν ουσιαστικά απονεκρώσει, παίρνοντας αποφάσεις «μόνοι τους» ή με ΔΣ που δεν έχουν εκλεγεί εδώ και 3 χρόνια.
Ως εδώ, να βάλουμε τέλος στην αδρανοποίηση των συλλόγων μας! Συνιστά πραγματική ανάγκη για το φοιτητικό κίνημα να ξαναζωντανέψουν και κυρίως στο πιο ουσιαστικό κομμάτι τους, στις γενικές συνελεύσεις. Καθώς είναι το πιο σημαντικό εργαλείο που έχουμε για να αντισταθούμε στην τεράστια επίθεση στη δημόσια-δωρεάν παιδεία. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ένα σχέδιο αγώνων. Αυτό σημαίνει να παλέψουμε άμεσα, όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την πορεία του φοιτητικού κινήματος, ώστε να γίνουν φέτος ζωντανές, δημοκρατικές εκλογές, ως ένα πρώτο βήμα. Μια τέτοια ανασύνθεση - ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος είναι απόλυτα απαραίτητη. Για να θέσει το θέμα της άμεσης οργάνωσης του αγώνα, ενάντια στο νέο Νόμο-Πλαίσιο, στην ΟΠΠΙ, για την Υπεράσπιση της Δημόσιας-Δωρεάν Παιδείας, ενάντια στον Πόλεμο, την Ακρίβεια κ.λπ. Για να ωθήσει την ενεργή συμμετοχή-εμπλοκή των μικρότερων ετών, των νεότερων συναδέλφων (που έχουν ιδιαίτερα αρνητικές τις εμπειρίες της ΕΒΕ, της τηλεκπαίδευσης κ.λπ.) και τη συγκρότηση μιας νέας γενιάς αγωνιστών. Καλούμε κάθε φοιτητή/φοιτήτρια, κάθε δύναμη που συμφωνεί με αυτή την αγωνιστική κατεύθυνση, να πιέσουμε προκειμένου να οριστούν άμεσα φοιτητικές εκλογές, να διασφαλιστεί η αποκλειστική δια ζώσης διεξαγωγή τους.