ΠΕΜΠΤΗ 3/5 | 13:00 | ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Η ελληνική οικονομία, για 2η φορά μέσα σε μία δεκαετία, βυθίζεται σε μία χρεοκοπία, χωρίς να υπάρχουν τρόποι για την αντιμετώπισή της. Μέσα σε αυτή τη κατάσταση, η κυβέρνηση επιλέγει να ενισχύσει μεγάλο-επιχειρηματίες, καναλάρχες, κλινικάρχες, την αστυνομία και το στρατό αντί να αυξήσει τις δαπάνες για υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, μισθούς, συντάξεις και για τις κοινωνικές ανάγκες. Γι’ αυτό επιτίθεται στις κοινωνικές κατακτήσεις και στα δικαιώματα των εργαζομένων, φτωχών και νέων. Με λίγα λόγια καταστρέφουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, ισοπεδώνουν τα εργασιακά δικαιώματα, καταστέλλουν όλη την κοινωνία και εφαρμόζουν όλο το πακέτο ακραίων νεοφιλελεύθερων επιταγών της Έκθεσης Πισσαρίδη.
Στην κατεύθυνση αυτή η κυβέρνηση προχωρά και στην ενίσχυση του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης, με την ψήφιση νέου αντεργατικού νομοσχεδίου, στις επιταγές των ευρωπαίων τοκογλύφων της ΕΕ. Ακολουθώντας τα βήματα του πρώην Υπουργού Εργασίας Βρούτση, ο νυν υπουργός Κ. Χατζηδάκης ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο παρουσίασε νέο αντιδραστικό νομοσχέδιο, υποτίθεται βελτιωμένης αναθεώρησης του εργατικού δικαίου. Το ν/σ έχει ως βασικούς άξονες, την κατάργηση του 8ώρου, τη γενίκευση της ατομικοποίησης των εργαζομένων και την κατάργηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Προβλέπει:
1. Πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με την επικράτηση των ατομικών μέσω της «ελεύθερης διευθέτησης του χρόνου εργασίας μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου», όπως λέει κυνικά ο Χατζηδάκης, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερες εξουσίες στους εργοδότες
2. Κατάργηση του 8ώρου και επιστροφή σε μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας με τη θέσπιση του 10ώρου ή του 12ώρου.
3. Αύξηση του νόμιμου ωραρίου υπερωριών, στις 150 ώρες σε όλους τους κλάδους. Μάλιστα, οι υπερωρίες αυτές θα είναι άνευ αποδοχών. Υποτίθεται θα ανταμείβονται με σκόρπια ρεπό: αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αυτά δεν θα τα «τρώνε» καταχρηστικά οι εργοδότες, με το φόβητρο της απόλυσης, αυτό το σύστημα οδηγεί στην εξόντωση των εργαζομένων, που θα δουλεύουν 12ωρα για μήνες...
4. Κατάργηση 5μερης εργασίας, επεκτείνοντας την Κυριακάτικη εργασία σε πολλούς κλάδους.
5. Απαγόρευση προσέλευσης του εργαζόμενου στον χώρο εργασίας μετά από προειδοποίηση απόλυσης. Ο εργοδότης γλιτώνει το 50% της αποζημίωσης και παρεμποδίζεται η πάλη των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς.
6. Εκ νέου τσάκισμα μισθών και αποζημιώσεων μέσω κατάργησης της διάκρισης μεταξύ του εργατοτεχνίτη και του υπαλλήλου.
7. Σταθεροποίηση της τηλε-εργασίας, με ακραία ελαστικούς όρους, υπερεξουσίες των εργοδοτών και προώθηση της ατομικοποίησης των εργαζομένων.
Αντίστοιχη είναι η επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων:
1.Υποχρεωτική για οποιαδήποτε συνδικαλιστική δράση, καθίσταται η απογραφή στο Γενικό Μητρώο. Πρόκειται για φακέλωμα όσων συνδικαλίζονται. Όλα τα στοιχεία τους θα δίνονται σε εργοδότες και στο Υπουργείο, εγκαινιάζοντας μία νέα εποχή ιδιωνύμου και δήλωσης κοινωνικών φρονημάτων.
2.Η απεργία κινδυνεύει να ποινικοποιηθεί πλήρως και η περιφρούρηση απέναντι σε απεργοσπάστες διώκεται ποινικά.
3.Πρέπει να οριστεί «προσωπικό ασφαλείας» στο 40% των εργαζομένων, που θα εργάζονται υποχρεωτικά στη διάρκεια της «απεργίας».
4. Οι εργαζόμενοι πλέον δεν θα μπορούν να απευθύνονται στην Επιθεώρηση Εργασίας, αλλά στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ),όπου η προσφυγή είναι κοστοβόρα και η εκδίκαση της παίρνει μεγάλο χρονικό διάστημα, εκτός του ότι ο ΟΜΕΔ είναι ακόμα πιο ασφυκτικά ελεγχόμενος από εργοδότες και κυβέρνησης.
5. Κάθε εργαζόμενος θα έχει κάρτα εργασίας, συνδεδεμένη με το πρόγραμμα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ», που θα δείχνει το ακριβές ωράριο του. Αυτό συνεπάγεται πλήρη ελαστικοποίηση του ωραρίου, μέσω της δυνατότητας του εργοδότη να τροποποιεί νόμιμα το ωράριο κατά βούληση και… online!
Διαλύουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα… ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Το νομοσχέδιο καταργεί κάθε έννοια εργασιακού και συνδικαλιστικού δικαιώματος. Έρχεται να επικυρώσει και νομιμοποιήσει όλες τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών. Να ενισχύσει τα κέρδη τους, που βγάζουν παρασιτικά, χωρίς να επενδύουν αλλά τσακίζοντας κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα. Επιβάλουν την παρέμβαση κράτους-κυβερνήσεων στην εσωτερική ζωή των σωματείων, όπως στη χούντα και στο μετεμφυλιακό κράτος.
Απέναντι σε αυτή τη λυσσαλέα επίθεση, οι φοιτητές και νέοι πρέπει να στρατευθούμε με τους εργαζόμενους. Επειδή ήδη αντιμετωπίζουμε αυτή την εργασιακή πραγματικότητα και μας ετοιμάζουν ένα ακόμα πιο «μαύρο» μέλλον! Επειδή οι εργαζόμενοι είναι οι κύριοι σύμμαχοί μας, για την ανατροπή των αντεργατικών-αντιεκπαιδευτικών νόμων, για να κατευθυνθούμε μαζί τους προς μια Γενική Πολιτική Απεργίας Διαρκείας, τη δική μας Εξέγερση.
Ο ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ-ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ
Συνοπτικά περιλαμβάνει:
1. Ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) που θα ορίζεται από κάθε σχολή. Η ΕΒΕ φέρνει δραστική μείωση των εισακτέων, ταξικό αποκλεισμό των μαθητών (μαζί με την «τράπεζα θεμάτων» κ.ά.)
2. Μηχανογραφικό σε 2 φάσεις. Τα τμήματα κατηγοριοποιούνται: στα Α΄ φάσης, με περιορισμένες θέσεις και στα Β΄ φάσης, που δεν θα λαμβάνουν χρηματοδότηση και θα κλείσουν ή θα επιβάλουν δίδακτρα.
3. Διαγραφές φοιτητών και όρια φοίτησης. Οδηγούν χιλιάδες εκτός πανεπιστημίων, αποκλείοντας όσους αναγκάζονται να δουλεύουν και κάνοντας την εντατικοποίηση αφόρητη. Διαιρούν τους φοιτητές σε άριστους και άθλιους / άχρηστους /φτωχούς.
4. Χτύπημα του φοιτητικού συνδικαλισμού: α) Κάμερες και συστήματα παρακολούθησης β) «Αστυνομικά τμήματα» σε κάθε ΑΕΙ, «Κέντρα Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων», «Επιτροπές Ασφάλειας και Προστασίας» και «Μονάδες Ασφάλειας και Προστασίας». γ) Κανονισμός Ελεγχόμενης Πρόσβασης, που θα εγκρίνεται από τον πρύτανη, καθορίζοντας ποιοι μπαίνουν ή όχι στα ΑΕΙ, τους χώρους ελεγχόμενης πρόσβασης (με περίφραξη ή παρακολούθηση). δ) Πανεπιστημιακή Αστυνομία με 1030 προσλήψεις ειδικών φρουρών. ε) Πειθαρχικό δίκαιο & Πειθαρχικά Συμβούλια! Θεσπίζονται ως πειθαρχικά παραπτώματα τα πάντα: αντιγραφή, καταστροφή δημόσιας περιουσίας, παρεμπόδιση εύρυθμης λειτουργίας, χρήση χώρων χωρίς άδεια των διοικήσεων κ.ά. Οι ποινές κυμαίνονται από απαγόρευση συμμετοχής σε εξετάσεις μέχρι και οριστική διαγραφή. στ) Τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα και επιβολή μέχρι και 3ετούς φυλάκισης σε όποιον εισέρχεται «παράνομα» σε χώρο δημόσιας υπηρεσίας ή «παρακωλύει την ομαλή λειτουργία των ιδρυμάτων». Πρόκειται για μια ξεκάθαρη στοχοποίηση των συνελεύσεων, των καταλήψεων και των αγώνων του φοιτητικού κινήματος, δηλαδή τα εργαλεία και μέσα πάλης μας ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η Κεραμέως, προανήγγειλε ένα ακόμη νέο Νόμο – Πλαίσιο, που χτυπά τον φοιτητικό συνδικαλισμό θανάσιμα. Σχεδιάζουν την κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων, των δια ζώσης συνελεύσεων, των παρατάξεων και των αγώνων των φοιτητών, με στόχο να μετατρέψουν τους συλλόγους μας σε διακοσμητικά όργανα, διαδικτυακά, απαξιωμένα και προφανώς εξ’ αποστάσεως, όπου κουμάντο θα κάνουν μόνο «γαλάζια» παιδιά και οι μάνατζερ των φοιτητών.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!
Οι αγώνες που ξεκίνησαν με τους φοιτητές ενάντια στο ν. Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη και έφτασαν μέχρι τις γειτονιές της Αθήνας (και όχι μόνο) ενάντια στην ακραία αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή, φέρνουν στην επιφάνεια τα πρώτα δείγματα μιας μεγάλης αμφισβήτησης της νεολαίας, των εργαζομένων και των φτωχών προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που αποτυπώνεται με αρκετές χιλιάδες κόσμου στον δρόμο. Η καταστολή και ο φόβος φαίνεται να είναι το μόνο όπλο της κυβέρνησης, παρά μια «ανάπαυλα» και είναι αμετακίνητη σ’ αυτή την στρατηγική επιλογή, λόγω της τεράστιας κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού. Αυτή είναι η ανάγκη της αρπακτικής και παρασιτικής ελίτ για να επιβιώσει, φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες μας. Ο μόνος τρόπος να το πετύχει, είναι μέσω μίας χούντας με κοινοβουλευτικό μανδύα, που μας γυρίζει πίσω πολλές δεκαετίες. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι πως δεν αγωνιζόμαστε απλά ενάντια σ’ έναν εγκληματικό νόμο, αλλά ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ - και η νίκη περνάει μέσα από την ανατροπή και της ίδιας της κυβέρνησης!
Οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες των φοιτητών έχουν δημιουργήσει ένα πρώτο πρόβλημα στην κυβέρνηση. Ανέδειξαν τη βαναυσότητα του νόμου και τον απονομιμοποίησαν. Βοήθησαν στο πρώτο σπάσιμο της αστυνομοκρατίας και των χουντοαπαγορεύσεων. Έχουν κάνει δύσκολο το επόμενο βήμα της κυβέρνησης, να φέρει τα ΜΑΤ μέσα στις σχολές και να προχωρήσει ανενόχλητη την πολιτική της. Έχουν βοηθήσει στη φθορά και αποδυνάμωσή της. Αυτό είναι μια επιτυχία για όλους τους φοιτητές που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται! Όμως αυτός ο αγώνας ούτε είναι εύκολος, ούτε θα φτάσει στη νίκη γρήγορα και χωρίς να αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες του κινήματος. Το φοιτητικό κίνημα, έχοντας ακόμα ανοιχτές πληγές από τα προηγούμενα χρόνια κρίσης και αποπολιτικοποίησης, ακόμα και οριακής διάλυσης κάποιων δομών του, ξαναβγαίνει στους δρόμους, παρότι οργανωτικά, αλλά και πολιτικά είναι αποδυναμωμένο. Πρέπει να συγκρουστούμε με τις ίδιες μας τις «αδυναμίες». Να παλέψουμε ενάντια στην ατομικοποίηση και αποπολιτικοποίηση, που προωθούν οι αστικές κυβερνήσεις/ΜΜΕ. Καμία επιστροφή στην «κανονικότητα» δεν υπάρχει. Δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη ή αφέλεια ότι χωρίς να συμμετέχουμε ενεργά στις αποφάσεις και τις δράσεις του συλλόγου μας, ότι θα καταφέρουμε το οτιδήποτε. Μόνη διέξοδος είναι να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση, με αγώνες, με την ένταξή μας σ’ έναν συλλογικό τρόπο ζωής, δράσης και δέσμευσης στους αγώνες. Να ενώσουμε τον αγώνα μας στην πράξη με τους μαθητές και τους εργαζόμενους για να υπερασπιστούμε την δημόσια δωρεάν παιδεία, το εργατικό δίκαιο και τα δικαιώματά μας!