Να απομονώσουμε
τις πρακτικές βίας και τραμπουκισμών
Μετά τα σοβαρά γεγονότα της περασμένης
άνοιξης (ξυλοδαρμοί μεταξύ μελών των ΕΑΑΚ), τα πράγματα έγιναν ανεξέλεγκτα τις
τελευταίες μέρες. Τραμπουκισμοί και ξυλοδαρμοί διέλυσαν το συντονιστικό των
ΕΑΑΚ στη Θεσσαλονίκη (στην Αθήνα αναβλήθηκε, ίσως από φόβους για παρόμοια
περιστατικά). Είχαν προηγηθεί καταγγελίες για άσκηση φυσικής βίας από μέλος
τους προς την προσωπική σύντροφό του (επίσης μέλος των ΕΑΑΚ).
Τα γεγονότα αυτά
είναι από μόνα τους σοβαρά, αλλά γίνονται πολύ σοβαρότερα όταν έχουν επιπτώσεις
στο φοιτητικό κίνημα και τις κινητοποιήσεις του. Στη φοιτητική πορεία που πραγματοποιήθηκε στις 26/10
στην Αθήνα, η κατάσταση ήταν τραγική. Οι φοιτητικοί σύλλογοι ήταν χωρισμένοι
στα δύο: από τη μια πλευρά αυτοί που ελέγχονταν από δυνάμεις της Λαϊκής Ενότητας
(ΛΑ.Ε.) και από την άλλη αυτοί που ελέγχονταν από δυνάμεις την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα δύο
αυτά μπλοκ καθόλη τη διάρκεια της πορείας συντηρούσαν ένα εχθρικό κλίμα, αντάλλασαν
συνθήματα που καμία σχέση δεν είχαν με την κινητοποίηση και διατηρούσαν σκόπιμα και εμφανώς μεγάλες αποστάσεις
μεταξύ τους, διασπώντας στην ουσία την ίδια την πορεία σε δύο χωριστές.
Παρόμοια περιστατικά είχαν συμβεί και στην πορεία των φοιτητικών συλλόγων στη
Θεσσαλονίκη στις 20/10.
Η εκφυλιστική αυτή κατάσταση είναι
ιδιαίτερα ανησυχητική και δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είχαμε επισημάνει, μετά τα
περσινά γεγονότα, τον κίνδυνο αυτή η απολίτικη και θλιβερή σύγκρουση να έχει
αρνητικές επιπτώσεις αν μεταφερθεί στο επίπεδο του κινήματος και των αγώνων. Σήμερα,
σε μια κρίσιμη περίοδο όπου το φοιτητικό κίνημα δείχνει σημεία ζωής και ξεσπούν
κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο Γαβρόγλου, τις περικοπές συγγραμμάτων και τις
συγχωνεύσεις, είναι αδιανόητο αντί αυτές να στηρίζονται να χαντακώνονται από τέτοιες πολιτικές και πρακτικές. Επιπλέον τέτοιες συμπεριφορές και πρακτικές δυσφημούν
το όνομα της αριστεράς (πολύ περισσότερο μιας αντικαπιταλιστικής πολιτικής) - και
δίνουν πάτημα σε όλους τους αντιδραστικούς (ΜΜΕ, πρυτάνεις, μνημονιακοί) που
περιμένουν στη γωνία για να λασπολογήσουν ενάντια στο φοιτητικό κίνημα και τους
αγώνες του.
Ως ΣΣΠ καταδικάζουμε απερίφραστα αυτές τις
συμπεριφορές και πρακτικές. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να
μεταφράζει την όποια πολιτική ή «πολιτική» διαφορά σε έναν ακραίο
κατακερματισμό και της πιο στοιχειώδους ενότητας των φοιτητικών κινητοποιήσεων
(μια καρικατούρα της καταστροφικής «λογικής» και πρακτικής της ΚΝΕ/ΜΑΣ). Πολύ
περισσότερο, η φυσική βία και οι τραμπουκισμοί είναι πρακτικές σταλινικής εμπνεύσεως,
ξένες για το κίνημα και τους αγωνιστές του –και ως τέτοιες πρέπει να
καταδικάζονται και να απομονώνονται. Όχι φραστικά αλλά έμπρακτα. Όχι μόνο στις
κινητοποιήσεις αλλά σε όλες τις εκδηλώσεις του φοιτητικού κινήματος
(συνελέυσεις κ.λπ.) – και ακόμα στην καθημερινή συμπεριφορά των αγωνιστών.
Όλη η ενέργεια και η ορμή μας πρέπει να στρέφεται ενάντια προς
τους εχθρούς του φοιτητικού και εργατικού κινήματος, τους μηχανισμούς καταστολής
και τους μνημονιακούς «σωτήρες» και όχι σε βία στο εσωτερικό του κινήματος.
Ακόμα, η ιδιοκτησιακή λογική που εκφράζουν τα ΕΑΑΚ πάνω στο κίνημα και τους συλλόγους είναι κι
αυτή καταδικαστέα, είναι η ρίζα αυτών
των πρακτικών και πρέπει να κατανικηθεί. Οι σύλλογοι και το κίνημα ανήκουν
στους ίδιους τους φοιτητές, σκοπός τους είναι να υπερασπίζονται τις κατακτήσεις
και τα συμφέροντα τους και σε καμία περίπτωση δεν είναι το πεδίο που θα λύσουν
τα ΕΑΑΚ τις διαφορές τους εις βάρος του κινήματος.
Οι ελπιδοφόρες αντιστάσεις και κινητοποιήσεις που έχουν ξεκινήσει
σε μια σειρά από σχολές πρέπει να γίνουν αφετηρία νέων σημαντικών αγώνων για το
φοιτητικό κίνημα. Για να γίνει αυτό και να κάνουμε σημαντικά βήματα μπροστά
είναι απαραίτητο να
ξεπεράσουμε και να γυρίσουμε την πλάτη στις λάθος, αναποτελεσματικές πολιτικές,
σε κάθε απολίτικη και αποπροσανατολιστική πρακτική, όσο κι αν ντύνεται μανδύες «ανεξάρτητους»,
«ενωτικούς» και «ενιαίους»(!), δήθεν «ριζοσπαστικούς» και «αντικαπιταλιστικούς».
Να επιταχύνουμε την απαραίτητη ανασυγκρότηση και ανασύνθεση του φοιτητικού
κινήματος, με μια ενωτική πολιτική ανάπτυξης των αγώνων και συντονισμού, προς
όφελος πραγματικά αντικαπιταλιστικών δυνάμεων. Η ΣΣΠ θα δώσει όλες τις της δυνάμεις
σε αυτήν την κατεύθυνση για την ανάπτυξη των αγώνων, για μια επαναστατική
πολιτική μέσα στο φοιτητικό κίνημα.