Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού της ΣΣΠ

Βασικά άρθρα:  

"

  • Η ΑΘΛΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ
    ΤΗ ΝΔ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ
  •  Το Αστυνομικό Κράτος είναι εδώ! 
  • ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΑ
    ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

  • Αστική δημοκρατία ή δικτατορία με κοινοβουλετικό
    μανδύα;

  • ΗΠΑ: Η εκλογική ήττα του Τραμπ
    και η παγίωση του «τραμπισμού»

  • ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ : ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
    ΝΕΟΛΑΙΑ – ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
     
  • Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ
    ΜΕ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ,
    ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

  • ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
    ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΕΣ»
  • 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 
     

    " 

 

Από την σύνταξη:

     Καθώς συμπληρώνεται ένας χρόνος από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, δεν φαίνεται στον ορίζοντα μία άμεση διέξοδος. Η κυβέρνηση της ΝΔ αποδείχθηκε πλήρως ανίκανη στην διαχείρισή της. Μετά την παταγώδη αποτυχία του ανοίγματος του τουρισμού το καλοκαίρι και το σκληρό lockdown από το Φθινόπωρο και μετά, σκοπεύει να επαναλάβει το φιάσκο του τουρισμού, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Έχει κάνει συνήθεια πλέον να ανοιγοκλείνει ευκαιριακά τις επιχειρήσεις, με το λεγόμενο «ακορντεόν», ενώ κάθε φορά που αυξάνεται ο αριθμός των κρουσμάτων λόγω του ανοίγματος του εμπορίου, κατηγορεί εργαζόμενους και νεολαία και τους τιμωρεί με σκληρά lockdown. Μετά από ένα χρόνο οι ΜΕΘ παραμένουν ελάχιστες και κάτω από το μίνιμουμ που ορίζει ο ΠΟΥ. Η «απάντηση» της κυβέρνησης στον κορονοϊό είναι αφενός, να δίνει άπλετο κρατικόχρήμα στο μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και στα ΜΜΕξαπάτησης, ώστε να εξαίρουν την κυβέρνηση. Αφετέρου, να εφαρμόζει ένα καθεστώς αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης, να προπαγανδίζει την «ατομική ευθύνη» και να ενοχοποιεί ολόκληρη την κοινωνία, ακόμα και τους γιατρούς του ΕΣΥ (!), για την άνοδο των κρουσμάτων και των θανάτων.

     Σε όλο αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μετέτρεψε την πανδημία σε ευκαιρία και πέρασε, με τη βιασύνη και τη νεοφιλελεύθερη λύσσα που την χαρακτηρίζουν, σωρεία από αντεργατικά, αντιεκπαιδευτικά και αντιδημοκρατικά νομοσχέδια. Νομιμοποίησε τις απλήρωτες υπερωρίες, την κυριακάτικη εργασία, τη δεκάωρη εργασία, το φακέλωμα συνδικαλιστών. Πέρασε τον χουντονόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, εξόπλισε την ΕΛΑΣ ως τα δόντια, η οποία κατέστειλε με ιδιαίτερο
μένος τις κινητοποιήσεις του φοιτητικού και εργατικού κινήματος (17/11, 26/11, 06/12). 

     Ταυτόχρονα, ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός και οι εξοπλιστικός «αγώνας ταχύτητας» συνεχίζει και εντείνεται (Rafale, φρεγάτες κ.λπ.) με ευθύνη και των δύο αστικών τάξεων και ιδιαίτερα φανερό τον τυχοδιωκτισμό της ελληνικής. Τέτοιες διενέξεις, μόνο κακό εγκυμονούν για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα εκατέρωθεν του Αιγαίου. 

     Στον τομέα της εκπαίδευσης, η κυβέρνηση έφερε τον νέο εκτρωματικό νόμο Κεραμέως ο οποίος θα φέρει τον ταξικό αποκλεισμό πολλών εισακτέων από τα ΑΕΙ, με την επιβολή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και των διπλών μηχανογραφικών. Με μια βάση εισαγωγής, που κάθε χρόνο θα διαμορφώνεται όλο και πιο ψηλά, δεκάδες χιλιάδες μαθητές θα πετιούνται εκτός ΑΕΙ, μια μεγάλη πελατεία για τα ιδιωτικά κολλέγια. Παράλληλα θα «πετάει εκτός» και αυτούς που φοιτούν ήδη, με τη θέσπιση των διαγραφών (στα ν+2 χρόνια για σχολές 4ετούς φοίτησης και στα ν+3 στις υπόλοιπες). Τέλος, για να επιβληθούν όλα αυτά, φέρνει μία σειρά από χουντικής εμπνεύσεως κατασταλτικά μέτρα. Πανεπιστημιακή αστυνομία, αστυνομικά τμήματα στο campus, κάμερες και πανεπιστημιακά πειθαρχικά συμβούλια – φοιτητοδικεία. Είναι φανερό πως θέλουν ένα Πανεπιστήμιο της Αγοράς, των ιδιωτών, των ΣΔΙΤ, με δίδακτρα, «καθαρό» από φοιτητές που ανήκουν στα εργατικά και φτωχά λαϊκά στρώματα. 

     Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κρίση, όπως και η παγκόσμια. Αυτό δεν συνέβη λόγω της πανδημίας, αν και αυτή επιτάχυνε το ξέσπασμά της. Ο καπιταλισμός, ανίκανος να την διαχειριστεί, τρώει τις σάρκες του. Τα μεγέθη είναι τεράστια. Η παρούσα κρίση πλέον συγκρίνεται με αυτή του 1929. Ειδικά στην Ελλάδα, η οποία από το 2008 είναι μία αποικία χρέους, η κατάσταση προβλέπεται εκρηκτική. 

     Ως ΣΣΠ, θεωρούμε ότι, αν θέλουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς, η μόνη δυνατή απάντηση στα παραπάνω είναι η διαρκής ταξική πάλη. Ήμασταν παρόντες σε κάθε μεγάλο και μικρό αγώνα μέχρι σήμερα. Στους αγώνες των φοιτητών για δημόσια και δωρεάν παιδεία αλλά και στους αγώνες των εργαζομένων για μία αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα, στους αγώνες για τη διατήρηση-διεκδίκηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, στους αντιπολεμικούς – αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες. Δεν φιλοδοξούμε να έχουμε το ρόλο κάποιου «μεσσία» μέσα στο φοιτητικό κίνημα, αλλά θέλουμε, μέσω της πρότασης και του σχεδίου μας, να εξοπλίσουμε πολιτικά το φοιτητικό κίνημα, ώστε να μπορέσει να ξεριζώσει κάθε αντιεκπαιδευτική, αντεργατική και αντιδημοκρατική πολιτική του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, που μας καταδικάζει σε μία ζωή φτώχειας και εξαθλίωσης. Με συγγεκριμένο σχέδιο, αυτοοργάνωση και ενότητα στην πράξη. Στο περιοδικό της ΣΣΠ καλύπτονται θέματα που αφορούν τόσο στα ιδιαίτερα ζητήματα των δημόσιων πανεπιστημίων όσο και σε γενικότερα κοινωνικά-πολιτικά ζητήματα, εγχώρια και παγκόσμια. Σκοπός μας είναι να διευρύνει την παρέμβασή μας και να συμβάλλει στο διάλογο και την κριτική εντός του φοιτητικού κινήματος, στοιχεία απαραίτητα για την πρακτική – ιδεολογική σύγκρουση που αυτό καλείται να αναλάβει.