Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ 2 KAI 3 ΦΛΕΒΑΡΗ

Χημικοί Μηχανικοί ΕΜΠ(3/2)

Η συμμετοχή κινήθηκε λίγο πάνω από την προηγούμενη εβδομάδα. Η ΠΚΣ επιζητούσε να συνδιαμορφώσει κοινό πλαίσιο με τα ΕΑΑΚ, στη βάση του λεγόμενου «δελτίου τύπου σύσκεψης 25 φοιτητικών συλλόγων». Η αντιπαράθεση μεταξύ τους ήταν εντελώς ανούσια, αφού δεν αφορούσε με τι σχέδιο θα συνεχιστεί ο αγώνας. Τα ΕΑΑΚ αρνήθηκαν εντέλει το κοινό πλαίσιο, ενώ στο δικό τους δεν έβαζαν καν νέα ΓΣ, κατάληψη ή άλλες αγωνιστικές δράσεις, πόσο μάλλον συντονιστική επιτροπή (έχουν δηλώσει ανοιχτά ότι τη θεωρούν γραφειοκρατική). Για τη ΣΣΠ, αυτές οι προτάσεις (κομμάτι ενός σχεδίου με άξονες την ενότητα–αυτοοργάνωση–μαχητικότητα του κινήματος)πρέπει να αποτελούν βάση όποιου κοινού πλαισίου ή συμφωνίας. Πάνω σ’ αυτές τις κραυγαλέες ελλείψεις αντιπαρατεθήκαμε στην αδιέξοδη, γραφειοκρατική λογική των ΕΑΑΚιτών. Οι απαντήσεις τους ήταν πραγματικά αποκαλυπτικές, π.χ. «οι φοιτητικοί σύλλογοι κινούνται ενιαία στην βάση της σύσκεψής τους, αν δεν βάλουν άλλοι σύλλογοι γενικές συνελεύσεις δεν μπορεί να βάλει και ο δικός μας»! Για κατάληψη ή συντονιστική επιτροπή κατάληψης, ούτε… λόγος!  

Αποτελέσματα: ΕΑΑΚ 38, ΠΚΣ 9, ΣΣΠ 4, BLOCO 3, ΛΕΥΚΑ 3 (σύνολο 57)

Μηχανολόγοι Μηχανικοί ΕΜΠ(3/2)

Η συνέλευση πραγματοποιήθηκε εξ αναβολής (μειωμένη απαρτία), με συμμετοχή σαφώς βελτιωμένη από την προηγούμενη εβδομάδα. Δυστυχώς μονοπωλήθηκε από τα παζάρια ΕΑΑΚ (2 σχήματα) και ΠΚΣ για κοινό πλαίσιο, με συνεχείς ανούσιες διαφωνίες. Η ΠΚΣ προσπάθησε να διαλύσει τη διαδικασία, δήθεν για λόγους απαρτίας, και να πάνε όλες οι αποφάσεις μέσα από ΔΣ. Η ΣΣΠ τοποθετήθηκε ανοιχτά υπέρ κοινού πλαισίου με τα ΕΑΑΚ, αρκεί να υπήρχαν κάποιες βασικά, έμπρακτα σημεία (δράσεις, συντονιστική επιτροπή, κάλεσμα συντονιστικού των γενικών συνελεύσεων).Αυτά όμως συνάντησαν επίμονη άρνηση από τα ΕΑΑΚ (που δείχνουν πραγματικά να «αρρωσταίνουν», όταν έρχονται στο προσκήνιο αυτά τα μέσα οργάνωσης και πάλης του φοιτητικού κινήματος). Τελικά, η ΠΚΣ υποχώρησε στο κοινό πλαίσιο που τόσο ποθούσαν τα ΕΑΑΚ (δείχνοντας πόσο προσχηματική ήταν η αρχική στάση της), με τα μισά μέλη της να ψηφίζουν λευκό. 

Αποτελέσματα:EAAK, AΡΕΝ, ΚΝΕ: 42, ΣΣΠ 2, Λευκά 9.

Μηχανικοί ΠΑΔΑ(3/2)

Συγκεντρώθηκαν περίπου 70 άτομα. Στη συζήτηση συμμετείχαν ΠΚΣ, ΣΣΠ και τα 2 σχήματα των ΕΑΑΚ. Προτάθηκε η δημιουργία επιτροπής αγώνα (δεν υπήρχε απαρτία για συνέλευση).Επιμείναμε ότι για την αποτελεσματικότητά της, πέρα από ένα δελτίο τύπου, έπρεπε να οριστεί επόμενη συνέλευση, να γίνουν δράσεις (π.χ. κατάληψη, αφισοκολλήσεις, δημιουργία πανό για την πορεία στις 4/2 κ.ά.), που θα ωθήσουν την αυτοοργάνωση και αγωνιστικότητα των φοιτητών. Η κουβέντα μονοπωλήθηκε από τη διαφωνία ΕΑΑΚ και ΠΚΣ  για το… πανό. Τα ΕΑΑΚ, άλλη μια φορά, διατύπωναν τους γνωστούς παραλογισμούς: πως τάχα αν κατεβεί πανό επιτροπής αγώνα της σχολής στην πορεία, θα είναι …διασπαστικό προς τους υπόλοιπους Συλλόγους! Εντέλει υποχώρησαν, μετά από πολλές ώρες, δείχνοντας και αυτοί από τη μεριά τους πόσο προσχηματική είναι η στάση τους και πόσο το «σχέδιό» τους εξαντλείται στο να μην τα σπάσουν με την ΠΚΣ.

ΑΣΟΕΕ(2/2)

Έγινε συζήτηση με περίπου 80 φοιτητές στο προαύλιο. Η κατάσταση ήταν χειρότερη από την προηγούμενη βδομάδα. ΠΚΣ και Ενωτική Πρωτοβουλία(2 σχήματα ΕΑΑΚ + ΑΡΕΝ)ήθελαν απλά να τελειώσει σύντομα η όποια διαδικασία. Ειδικότερα, η ΠΚΣ πρότεινε το γνωστό «δελτίο τύπου» – φιρμάνι, απλά καλώντας στην κινητοποίηση της Πέμπτης, τίποτα παραπάνω. Η Ενωτική έλαμψε με τη σιωπή της. Υποτάσσεται και αναπαράγει πλήρως την επίκληση της απαρτίας ως «βουνό» - και μένει μόνο η διέξοδος του ΔΣ (σε έναν σύλλογο με τα γνωστά προβλήματα στις φοιτητικές εκλογές εδώ και χρόνια). Στο τέλος, ο κόσμος σκόρπισε και έμειναν μερικοί αριστεροί – «κεφάλια» να κάνουν κοπτοραπτική πάνω σε κάποιο κείμενο. Είναι αδιέξοδο και θλιβερό, σε ένα πανεπιστήμιο όπως η ΑΣΟΕΕ, απ’ τα πρώτα όπου η κυβέρνηση της ΝΔ θα βάλει την πανεπιστημιακή αστυνομία και θα την προβάλει ως πρότυπο, αυτές οι δυνάμεις να είναι τόσο κατώτερες των περιστάσεων. Ως ΣΣΠ προτείναμε ξανά τη σύσταση μιας επιτροπής αγώνα, αλλά η προσπάθειά μας να τοποθετηθούν πάνω σ’ αυτό όλες οι δυνάμεις, έμεινε αναπάντητη.